Οι καπνοί από την καμένη γη της Αττικής, που έσβησαν τον ήλιο πάνω από την Αθήνα, και το κροτάλισμα των ελικοπτέρων που πετούσαν από φωτιά σε φωτιά δεν άφησαν σε κανέναν το περιθώριο να ξεχάσει την καταστροφή που μας βρήκε αυτόν τον Αύγουστο.
Ενας Αύγουστος που θα τα αλλάξει όλα… Πρώτα απ’ όλα τη ζωή εκατοντάδων οικογενειών που έχασαν το σπίτι, τη δουλειά ή την περιουσία τους από τις πυρκαγιές, και μετά την καθημερινότητα σε όλους όσοι αντιλαμβάνονται το μέγεθος της οικολογικής και οικονομικής καταστροφής.
Το ξημέρωμα της επόμενης ημέρας που θα συμπέσει με την επιστροφή των χιλιάδων Αθηναίων από τις διακοπές τους, μετά τον ενάμιση (κοντά) χρόνο καραντίνας, θα είναι τελείως διαφορετικό για όλους. Και ασφαλώς τίποτε δεν θα είναι ίδιο για το πολιτικό σύστημα που φέρει όλο το βάρος της ανοργανωσιάς, της σπατάλης πόρων και της προχειρότητας της διοίκησης ακόμη και σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές.
Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, η νέα πραγματικότητα έχει γίνει αντιληπτή με τον πιο σκληρό τρόπο στο Μέγαρο Μαξίμου και στους επιτελείς του που βίωσαν τις δραματικές ώρες της καταστροφής από τις μεγάλες πυρκαγιές στη Βαρυμπόμπη, στην Ηλεία, στην Εύβοια και τελευταία στα Βίλια.
Μπροστά σε αυτή τη νέα πραγματικότητα και την ανάγκη να ληφθούν γενναίες, ριζοσπαστικές αποφάσεις για το κράτος, όλοι συνειδητοποιούν ότι έφτασε το τέλος των «πολιτικών κοκορομαχιών». Και ότι είναι εθνική ανάγκη να αντιμετωπιστούν όσο το δυνατόν πιο άμεσα και αποτελεσματικά οι ζημιές. Προσπάθεια που απαιτεί την εξεύρεση πόρων και την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων, από την κυβέρνηση, την τοπική αυτοδιοίκηση, τους εθελοντές, μέχρι τους απλούς πολίτες.
Μπροστά στις τεράστιες ευθύνες που έχουν τα κόμματα εξουσίας, παλαιότερα το ΠαΣοΚ, πριν από δύο-τρία χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα η Νέα Δημοκρατία, είναι πλέον μονόδρομος η ανάληψη μέρους της ευθύνης από τον καθένα ξεχωριστά – καθώς όλα πλέον αποκαλύφθηκαν – και ο διαχωρισμός της κάθε αντιπολίτευσης από τους ακραίους που πίστευαν και πιστεύουν (ακόμη) ότι μπορεί να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από την καμένη γη.
Η εκπόνηση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με την ευρύτερη δυνατή αποδοχή είναι η πιο επείγουσα υπόθεση για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα.
