Γιατί να με εκπλήξει η σύλληψη του Δημάρχου της Μυκόνου Κωνσταντίνου Κουκά μετά από μήνυση μεγαλοεπιχειρηματία που έβλεπε τη δημοτική μπουλντόζα – μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβούλιου- να κατεδαφίζει τα «αυθαίρετα» στην άμμο, υπέρ της αναπαύσεως (με Dom Perignon) όλων των σεϊχιδων του Κόλπου και υπερ αιωνίας μνήμης ολων ημών για τη μοναδικού καλούς παραλία του Καλού Λιβαδιού;
Ο επιχειρηματίας προσφέρει στο διεθνή τουρισμό. Ο Θεοχάρης στον επιχειρηματία. Ο Δήμαρχος στο νησί του. Η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου, στην μπίζνα του ιδιώτη. Και, υποθέτω, το ΣτΕ, στη νομιμότητα.
Το ξέρω, η νομιμότητα έχει τα όρια της και- ευτυχώς όχι πάντα- ο ακτιβισμός. Αυτό όμως που δεν έχει όρια είναι η εικόνα του Δημάρχου του νησιού των Ανέμων με χειροπέδες.
