Στη Γερμανία διεξάγεται μια μεγάλη δημόσια συζήτηση για το πώς θα διασωθούν οι Αφγανοί συνεργάτες των δυτικών κυβερνήσεων. Πάνω σε αυτό το ζήτημα, η TAZ σχολιάζει: «Αυτό είναι καινούργιο: η Ευρώπη επιλέγει τους δικούς της πρόσφυγες από το Αφγανιστάν.
Η είσοδος και η εισαγωγή δεν καθορίζονται από την έκταση του κινδύνου, αλλά από το βαθμό πίστης ή ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος. ‘Οι άνθρωποι που έχουν εργαστεί για εμάς, απέναντι σε αυτούς έχουμε υποχρέωση’ λένε, αλλά το ενδιαφέρον περιορίζεται μόνο αυτούς τους ανθρώπους. Η αεροπορική μεταφορά Αφγανών που διοργνανώνουν οι δυτικές κυβερνήσεις από την Καμπούλ, είναι καλή και σωστή. Δείχνει τι είναι δυνατό εάν θέλουν. Η περιφρόνηση είναι όμως ακόμη μεγαλύτερη για τη συντριπτική πλειονότητα των Αφγανών που χρειάζονται προστασία χωρίς να έχουν εργαστεί για ξένες κυβερνήσεις».
Οι ευθύνες του Ντόναλντ Τραμπ για τη σημερινή κατάσταση στο Αφγανιστάν
Αφγανοί προσπαθούν να διαφύγουν όπως μπορούνΜεγάλη είναι η συζήτηση και για τον Αφγανό Πρόεδρο Γκάνι που εγκατέλειψε τη χώρα του. Ωστόσο, όπως παρατηρεί σε σχολιό της η Süddeutsche Zeitung: «Το μαχαίρι καρφώθηκε στην πλάτη του άτυχου Γκάνι από τον Ντόναλντ Τραμπ. Ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, στο Κατάρ είχε καταλήξει σε μια μοιραία συμφωνία με τους Ταλιμπάν: Μέχρι τα μέσα του 2021, θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί τα αμερικανικά στρατεύματα από τη χώρα που βρίσκονταν από το 2001, πράγμα που σήμαινε την απόσυρση όλων των δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων. Χωρίς την προστασία τους, ο Γκάνι δεν θα μπορούσε ούτε να απομακρύνει τους Ταλιμπάν που προχωρούσαν πολύ γρήγορα, αλλά ούτε και να συμφωνήσει μαζί τους σε ένα διαμοιρασμό της εξουσίας. Τώρα όλα έγιναν πιο γρήγορα από όσο περίμενε κανείς. Ακόμη και πριν φύγει ο τελευταίος Αμερικανός στρατιώτης από το Αφγανιστάν, η κυβέρνηση Γκάνι, η οποία ήταν πιστή στην Ουάσινγκτον, εκδιώχθηκε από την Καμπούλ. Λίγες μέρες νωρίτερα όμως ο Αφγανός Πρόεδρος είχε δηλώσει: ‘Δεν θα φύγω. Υπηρετώ τον λαό’».
Μαρία Ρηγούτσου
