Όταν ο Ολυμπιακός παρουσιάζεται σοβαρός και οι παίκτες βγάζουν πάθος στο παιχνίδι, τότε οι πιθανότητες επιτυχίας είναι ιδιαίτερα αυξημένες.
Κάτι που δυστυχώς δεν είχε συμβεί στα παιχνίδια με τη Λουντογκόρετς, παρά μόνο στο διάστημα που η ομάδα έμεινε με 10 παίκτες στη Βουλγαρία.
Στο ματς με τη Σλόβαν οι Ερυθρόλευκοι μπήκαν στο παιχνίδι ορεξάτοι, συγκεντρωμένοι και μόλις στο 4’ απείλησαν πρώτη φορά.
Χάθηκαν ευκαιρίες, αλλά στο 37’, με την γκολάρα του Καμαρά, το νερό μπήκε στο αυλάκι.
Η υπόθεση πρόκριση με το τελικό 3-0 ουσιαστικά τελείωσε και η ομάδα θα μπει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ.
Μετά τον αποκλεισμό από τη Λουντογκόρετς, που ήταν αποτυχία για τα δεδομένα του Ολυμπιακού, έστω και αν υπήρχαν ελαφρυντικά, είχα πει στις βραδινές εκπομπές επικοινωνίας ότι πιθανότατα ο αποκλεισμός αυτός θα κάνει καλό στην ομάδα.
Μπορεί αρκετοί να μου έστελναν μηνύματα του στιλ «πόσα πήρες υπάλληλε», αλλά τώρα που πέρασε ο καιρός και η στεναχώρια για τον αποκλεισμό περισσότεροι συμφωνούν μαζί μου.
Πρώτα απ’ όλα έκανε καλό, γιατί οι παλιοί παίκτες θυμήθηκαν και οι καινούριοι έμαθαν ότι στον Ολυμπιακό μπορείς να χάσεις, αρκεί να μοχθήσεις, να παλέψεις.
Μπάλα είναι, και η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ο τρόπος είναι αυτός που ενοχλεί. Και με τη Λουντογκόρετς οι Ερυθρόλευκοι δεν είχαν μάτι που να γυαλίζει…
Τα γάλατα έσφιξαν μετά την ομιλία του Βαγγέλη Μαρινάκη, και το μήνυμα που πήραν οι παίκτες με το θέμα Σεμέδο, το λιγότερο, τους ταρακούνησε.
Ο αποκλεισμός από τους Βουλγάρους έστειλε την ομάδα στο Γιουρόπα Λιγκ, σε μια διοργάνωση που οι πιθανότητες για μια εξαιρετική παρουσία είναι σαφώς περισσότερες απ’ ό,τι στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει αυτό που γράφω, αλλά χρόνια ολόκληρα το πιστεύω.
Όχι ότι το Γιουρόπα είναι καμιά διοργάνωση της πλάκας με ομάδες… καφενεία.
Ομαδάρες έχει, αλλά δεν έχει τα μεγαθήρια του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και ο Ολυμπιακός δε φημίζεται για την τύχη του στις κληρώσεις…
