Μειωμένες οι νέες ταινίες αυτή την εβδομάδα, με τρεις επανεκδόσεις που «βγάζουν» μάτι
«Ζήτημα χρόνου» («Stillwater», HΠΑ, 2021) του Τομ Μακ Κάρθι
Αλλαγμένος αρκετά, ο Ματ Ντέιμον, με μούσι, κοιλιά και ένα καπέλο «τζόκεϊ» διαρκώς «κολλημένο» στο κεφάλι του, υποδύεται πολύ πειστικά τον «βλάχο» Αμερικανό που αναζητεί την λύση του μυστηρίου εξαιτίας του οποίου η κόρη του (Αμπιγκέιλ Μπρέσλιν) εκτίει ποινή φυλάκισης για φόνο στη Μασσαλία.
Ο Τομ Μακ Κάρθι (σκηνοθέτης του «Spotlight») ακολουθεί την αφήγηση ενός «detective story», προσθέτοντας γενναιόδωρα στην ιστορία πινελιές κοινωνικού σχολιασμού και πολιτισμικών διαφορών (ΗΠΑ/ Γαλλία), κάτι που προσφέρει στην ταινία μια αύρα ρεαλισμού μακρινή από αυτού του τύπου τις παραγωγές.
Το «ταξίδι» του ήρωα δεν είναι εύκολο και ο χαρακτήρας της ταινίας δεν είναι εκείνος που βρίσκουμε στις περιπέτειες «εκδίκησης». Αυτός ο ακοινώνητος, αμίλητος και μοναχικός Αμερικανός που βρίσκεται στη Νότιο Γαλλία παλεύοντας με πάθος για μια προσωπική υπόθεση, δεν θα βρει την λύση στο πιάτο.
Αντιθέτως θα τα βρει πολύ σκούρα. Θα ενταχθεί αναγκαστικά στο περιβάλλον, θα μάθει μερικές λέξεις γαλλικά, θα πιάσει δουλειά ως οικοδόμος, θα αναπτύξει σχέση με την γυναίκα που τον βοηθά στην έρευνά του (Καμίλ Κοτέν), θα αναλάβει νέα πατρικά καθήκοντα – με άλλα λόγια θα δει τον κόσμο μέσα από ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα.
Η αλλαγή του είναι το θέμα της ταινίας και όχι η επιτυχία του ως ερασιτέχνης ντετέκτιβ και ο Μακ Κάρθι την διαχειρίζεται με σκηνοθετική υπομονή, ενδιαφέρουσα κινηματογράφηση των χώρων (κάθε άλλο παρά τουριστική) και χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις πέρα από μια ανατροπή σχετική με την ίδια την πλοκή που μπορεί να προκαλέσει ξάφνιασμα.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΦΙΛΟΘΕΗ – ΔΕΞΑΜΕΝΗ – ΑΝΕΣΙΣ – ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ – ΦΙΛΙΠ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ – ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ – ΤΡΙΑΝΟΝ ΣΑΡΩΝΙΔΑ – ΑΛΟΜΑ – ΑΛΣΟΣ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ – ΛΙΛΑ – ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ – ΛΑΟΥΡΑ – VILLAGE MALL κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – ΕΛΛΗΝΙΣ
——————————————–
«Το ξαδερφάκι μου» («Mon cousin», Γαλλία, 2021) του Γιαν Κουνέν
Με ρόλους όπως του αγχωμένου από την οικονομική δυσκαμψία σεκιούριτι πολυκαταστημάτων στο «Νόμο της αγοράς» που του χάρισε το βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ Καννών, ο Βενσάν Λιντόν δεν είναι ακριβώς ο ηθοποιός που σκέφτεσαι για κωμωδία. Είναι όμως γενικώς ένας θαυμάσιος ηθοποιός και γι’ αυτό σε συνεπαίρνει στο όπου παίζει τον απεγνωσμένο επιχειρηματία που χρειάζεται επειγόντως την υπογραφή του «τρελού» ξαδέρφου του (Φρανσουά Νταμιέν) συνιδιοκτήτη του 50% των μετοχών της οικογενειακής εταιρείας, προκειμένου να συνεχιστούν οι δραστηριότητές της.
Οι καταστάσεις που θα προκύψουν γύρω από τους δύο συγγενείς που είναι αδύνατον να συνεννοηθούν, ισορροπούν άλλοτε χωρίς θόρυβο άλλοτε εκκωφαντικά ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό (ο Νταμιέν έρχεται από ψυχιατρικό ίδρυμα στο σπίτι του Λιντόν). Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις από τα πρώτα κιόλας λεπτά που αναμένεται να καταλήξει η ιστορία, αυτό όμως δεν λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγοντας στην παρακολούθηση μιας ταινίας όπου κυριαρχεί (ακόμα και όταν δεν είναι εμφανές) το συναισθημα της αγάπης.
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: ΣΤΕΛΛΑ – ΚΑΡΜΕΝ – ΔΑΦΝΗ – ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ – ΔΙΟΝΥΣΙΑ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛH ΘΕΣ/ΚΗ: ΣΙΝΕ ΑΛΕΞ
Επανεκδόσεις
«Τρία χρώματα, η κόκκινη ταινία» («Trois Couleurs, Film Rouge», Γαλλία /Ελβετία/ Πολωνία 1994) του Κριστόφ Κισλόφσκι.
Ένα μοντέλο, η Ιρέν Ζακόμπ, κτυπά με το αυτοκίνητό της μία σκυλίτσα και στην συνέχεια κατορθώνει να βρει τα ίχνη του ιδιοκτήτη της, ενός αγέλαστου γέρου, πρώην δικαστή, του Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Εκείνος, χωμένος ανάμεσα σε καλώδια τηλεφώνου και μαγνητοταινίες, κάνει αυτό που έκανε μια ζωή: παρακολουθεί τα δράματα και τα μυστικά γνωστών και αγνώστων του. Ενας μοναχικός «αμαρτωλός» που προτιμά να παραμένει αμέτοχος στην κόλαση των διπλανών του.
Το τηλέφωνο, φέρνει κοντά αυτούς που βρίσκονται μακριά μας. Ο Τρεντινιάν προτιμά να παραμένει μακριά. Οχι όμως και η Ζακόμπ. Ετσι φτάνουμε στην έννοια της αδελφοσύνης: Είναι δυνατόν να «τηλεφωνήσεις» στην ψυχή ενός αγνώστου με την ελπίδα να περάσει η γραμμή; Μάλλον όχι. Η’ μήπως ναι; Ο σκηνοθέτης Κριστόφ Κισλόφσκι το είχε πει άλλωστε με την «Διπλή ζωή Της Βερόνικα»: Ορισμένες φορές η ένωση είναι ισχυρότερη μεταξύ δύο αγνώστων.
Με την «Κόκκινη», την πιό ζεστή και αισιόδοξη ταινία του (και το κύκνειο άσμα του) χαρίζει – και πάλι με πλοηγό την τύχη – μιά αρμονία, όχι μόνο στους δύο ήρωες αυτής της ταινίας, αλλά σε όλους της «Τριλογίας των χρωμάτων» (που συμπλήρωνουν οι «Μπλε» και «Λευκό»).
Βαθμολογία: 3 ½
—————————————–
«Φρανκενστάιν τζούνιορ» («Young Frankenstein», ΗΠΑ, 1974) του Μελ Μπρουκς.
Ο δρ. Φρίντριχ Φράνκενσταϊν, λέκτωρ αμερικανικής ιατρικής σχολής, κληρονομεί το κάστρο του παππού του στην Τρανσυλβανία, όπου αποφασίζει να εγκατασταθεί με την αρραβωνιαστικιά του. Αποφασισμένος να πειραματιστεί με τη νεκρανάσταση, χρησιμοποιεί (από λάθος του υπηρέτη του) τον εγκέφαλο ενός κακοποιού, ο οποίος όταν (ξανα)ζωντανεύει σπέρνει τον πανικό σε κάθε του εμφάνιση…
Οχι, δεν πρόκειται για μια σοβαρή κινηματογραφική διασκευή του «Φρανκενστάιν» της Μαίρη Σέλεϊ, αλλά για μια από τις καλύτερες παρωδίες που έχουν παραχθεί στο Χόλιγουντ μα και η καλύτερη ταινία του Μελ Μπρουκς που κάνει σκόνη τον μύθο ενός από τα δημοφιλέστερα τέρατα λογοτεχνίας και κινηματογράφου. Σε φρενήρεις ρυθμούς ο Τζιν Γουάιλντερ υποδύεται τον τρελοεπιστημονα, αλλά την παράσταση κλέβει με άνεση ο γουρλομάτης Μάρτι Φέλντμαν στον ρόλο του υπηρέτη.
Αξέχαστο το εύρημα του τρομαγμενου χλιμιντρίσματος των αλόγων όποτε ακούγεται το όνομα της Φράου Μπλούχερ (Κλόρις Λίτσμαν), εφιαλτης οικονόμου του πύργου που παραπέμπει στην κυρία Ντάνβερς (Τζούντιθ Αντερσον) της «Ρεβέκκας» του Αλφρεντ Χίτσκοκ.
Βαθμολογία: 4
—————————————–
«Μπέτυ Μπλου» («37°2 le matin», Γαλλία, 1986) του Ζαν Ζακ Μπενέξ.
Ο καυτός ήλιος του Γαλλικού Νότου, η μοναχικότητα, το παράφορο σεξ, η ανάγκη της μητρότητας, η ατμοσφαιρική μουσική του Γκάμπριελ Γιάρεντ και η αδιαμφισβήτητη χημεία ανάμεσα στην Μπεατρίς Νταλ και τον Ζαν Ιγκ Ανγκλάν που πρωταγωνιστούν σχεδόν μόνοι τους, διαμορφώνουν το πλαίσιο αυτού του παράξενου ερωτικού φιλμ που έκανε αίσθηση στην εποχή του και ανέδειξε την Νταλ σε μεγάλη σταρ (για μικρό όμως διάστημα). Η ταινία στέκεται θαυμάσια σήμερα όπως τότε, είναι το ίδιο ερωτική, το ίδιο μελαγχολική αλλά και το ίδιο στενάχωρη, καθώς η πορεία προς την αυτοκαταστροφή του συγγραφέα Ανγκλάν και της «Λολίτας» του (Νταλ), ζεύγους πλασμένο για να είναι «αυτοκόλητο», είναι από την αρχή δεδομένη. Για την ιστορία ο ξένος τίτλος, 37°2 αναφέρεται στη θερμοκρασία βαθμών Κελσίου του σώματος μιας εγκύου γυναίκας το πρωί. Στο σενάριο ο Ζαν Ζακ Μπενέξ συνεργάστηκε με τον Φιλίπ Τζιάν, συγγραφέα του μυθιστορήματος στο οποίο στηρίχτηκε η «Μπέτυ Μπλου».
Bαθμολογία: 3
Επίσης στις αίθουσες
«The suicide squad» (ΗΠΑ, 2021) του Τζέιμς Γκαν. Συνέχεια της «Ομάδας αυτοκτονίας» (2016) του Ντέιβιντ Αγιερ, η ταινία περιγράφει τα κατορθώματα των πιο αχρείων εγκληματιών της DC Comics που αυτή την φορά βγαίνουν από την φυλακή και μεταφέρονται στο νησί Κόρτο Μαλτέζε για να σώσουν τον κόσμο. Με τους Μάργκοτ Ρόμπι, Ίντρις Έλμπα, Τζον Σίνα, Τζόελ Κίναμαν, Τζάι Κόρτνεϊ και σε μικρούς ρόλους τον Σιλβέστερ Σταλόνε και την Βαϊόλα Ντέιβις.
Για το παιδί
«Ταξίδι με τον δράκο μου» («Dragonrider», Γερμανία, 2020) του Τόμερ Εσεντ. Ενας δράκος, ένα βουνίσιο πνεύμα και ένα ορφανό παιδί είναι το τρίο της μεγάλης περιπέτειας στα Ιμαλάια σε αυτό το γερμανικό κινούμενο σχέδιο βασισμένο στο μυθιστόρημα της Κορνέλια Φούνκε.
