«Να γίνει η οργή, δύναμη αλλαγής» ήταν η προ ημερών χαρακτηριστική φράση του Αλέξη Τσίπρα που αποτελεί το πολιτικό συμπέρασμα της συνέντευξης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εν μέσω των πυρκαγιών. Ουσιαστικά, ο κ. Τσίπρας οριοθετεί το πλαίσιο της αντιπολίτευσης που θα ασκήσει από εδώ και πέρα, υιοθετώντας μια διαφορετική στρατηγική σε σχέση με το παρελθόν. Γι’ αυτό είπε με έμφαση ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσει την πεπατημένη, ζητώντας παραιτήσεις.Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επιλέξει να στοχοποιήσει ευθέως τον Κυριάκο Μητσοτάκη που, όπως τονίζει, φέρει ακέραια την πολιτική ευθύνη για τη διαχείριση των πυρκαγιών.
«Τεκμηριωμένη κριτική»
Το ενδιαφέρον στοιχείο στη νέα στρατηγική του κ. Τσίπρα είναι η μετάθεση του προβλήματος εκεί που βρίσκεται το κέντρο λήψης αποφάσεων, δηλαδή στο πρωθυπουργικό γραφείο. «Ας αναλάβει ο ίδιος το βάρος του επιμερισμού των ευθυνών και των παραιτήσεων» τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας για τον κ. Μητσοτάκη. Στο επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι σιγά-σιγά φθείρεται το επικοινωνιακό περίβλημα του Πρωθυπουργού και αναδεικνύεται η «φούσκα» του πολυδιαφημισμένου επιτελικού κράτους. Επί της ουσίας πρόκειται «για σκληρή,αλλά τεκμηριωμένη κριτική, με το βλέμμα στο μέλλον» σημειώνουν κεντρικά στελέχη, εστιάζοντας στη φράση του κ. Τσίπραότι ο ΣΥΡΙΖΑ «είναι εδώ ως δύναμη πατριωτικής ευθύνης, να σταθεί δίπλα σε όσους δοκιμάζονται». Παράλληλα προκρίνουν την προβολή προτάσεων όπως το πλαίσιο επτά σημείων που παρουσίασε ο κ. Τσίπρας για ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης.
Αιφνιδίασε
Η νέα στρατηγική του κ. Τσίπρα προξένησε έκπληξη σε συντρόφους του, αλλά και στους αντιπάλους του που περίμεναν κριτική όπως έγινε από τη ΝΔ στην τραγωδία στο Μάτι. «Εμείς δεν θα επενδύσουμε στην τυμβωρυχία, όπως έγινε στο Μάτι» ήταν η απάντηση. Ηταν μια πρόγευση για το τι θα επακολουθήσει από εδώ και πέρα, αν και μένει να φανεί πόσο θα αντέξει αυτή η διαφορετικού επιπέδου που, όπως λέγεται, επιδιώκει να εμφανίσει την αξιωματική αντιπολίτευση ως δύναμη ευθύνης και δυνητικής διακυβέρνησης που έχει μάθει από τα χρόνια που άσκησε εξουσία και κυρίως από τα λάθη της.
«Ο κ. Μητσοτάκης έχει στο ακέραιο την ευθύνη. Αν ο κ. Μητσοτάκης είναι ικανοποιημένος από έναν υπουργό που την κρίσιμη ώρα που καίγεται η μισή Ελλάδα βγαίνει και δηλώνει ότι ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί υποδειγματικά, είναι δικό του ζήτημα, δικό του πρόβλημα. Στο τέλος της ημέρας ο Πρωθυπουργός αναλαμβάνει την ευθύνη» ήταν η στοχευμένη επισήμανση του κ. Τσίπρα που θεωρεί προσχηματική τη συγγνώμη του Πρωθυπουργού «για τυχόν αστοχίες». Βέβαια, δεν μένει εκτός κάδρου ευθυνών το δίδυμο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη – Νίκου Χαρδαλιά, αλλά και ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Ακης Σκέρτσος για τα όσα είπε για τον αριθμό των πτητικών μέσων, με τον κ. Χαρδαλιά ουσιαστικά να τον «διαψεύδει». «Αν ο δικός του πήχης προσδοκιών (σ.σ.: του Πρωθυπουργού) είναι τόσο χαμηλά, ας κρατήσει υπουργούς που την ώρα της καταστροφής λένε ότι ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε υποδειγματικά. Είναι δική του η ευθύνη» σημείωσε ο κ. Τσίπρας.
«Αν ζητήσει συνάντηση ο πρωθυπουργός θα ανταποκριθώ»
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να συνδράμει εάν του ζητηθεί παρά τις μεγάλες διαφορές με την κυβέρνηση. «Οταν έρθει η ώρα και αν έρθει αυτή η ώρα, θα είμαστε εδώ για να προτείνουμε πρόσωπα τα οποία κατά τη γνώμη μου μπορεί να τύχουν της κοινής εκτίμησης. Από εκεί και πέρα η ευθύνη και για τη συνεννόηση και για τις όποιες συναντήσεις είναι αποκλειστικά στον Πρωθυπουργό… Αν βεβαίως ζητήσει συνάντηση, θα ανταποκριθώ» είπε, δίνοντας το στίγμα της επόμενης ημέρας.
Η πρόταση επτά σημείων για την επόμενη ημέρα
1. Να κηρυχθούν άμεσα αναδασωτέες όλες οι καμένες εκτάσεις, να απαγορευτεί κάθε αλλαγή χρήσης γης μέχρι να ολοκληρωθεί κατά προτεραιότητα ο χωρικός και πολεοδομικός σχεδιασμός στις περιοχές αυτές (τοπικά χωρικά σχέδια, δασικοί χάρτες, κτηματολόγιο). Να αποτραπεί κάθε είδος παρασιτικής λογικής.
2. Να εκπονηθεί σε συνεργασία με όλα τα κόμματα και επιστημονικούς φορείς Εθνικό Σχέδιο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και των συνεπειών των φυσικών καταστροφών. Το σχέδιο αυτό πρέπει να ενσωματώνει τη σύγχρονη επιστημονική γνώση και γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεχής συνεργασία και αλληλοτροφοδότηση με τα Πανεπιστήμια και τα Ερευνητικά Ινστιτούτα της χώρας αλλά και διεθνώς, να έχει ορίζοντα δεκαετίας, να αξιολογείται σε τακτά χρονικά διαστήματα και να αναθεωρείται εφόσον χρειάζεται.
3. Να αξιοποιηθεί έστω και τώρα τοπόρισμα Γκολντάμερ για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών με έμφαση στην πρόληψη και στη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων με την ενεργό συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.
4. Να υιοθετηθεί η ολοκληρωμένη πρόταση νόμου που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την ίδρυση Εθνικής Αρχής Πολιτικής Προστασίας και Ανθεκτικότητας που θα τη στελεχώσουν πρόσωπα κοινής αποδοχής με συμφωνία να παραμείνουν τα ίδια ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Η νέα Αρχή πρέπει να έχει ένα Μόνιμο Επιστημονικό Συμβούλιο με συμμετοχή όλων των ερευνητικών επιστημονικών ιδρυμάτων και δομών της χώρας που εμπλέκονται στην πρόβλεψη, στη μελέτη, στην έρευνα και στο πείραμα στον τομέα των φυσικών καταστροφών (π.χ. Δημόκριτος, ΕΜΥ, Εθνικό Αστεροσκοπείο). Παράλληλα, απαιτείται ένα Μόνιμο Επιτελείο Διοίκησης (με τη συμμετοχή όλων των επιχειρησιακών βραχιόνων, όπως η Πυροσβεστική και η ΕΛ.ΑΣ.). Χρειάζεται επίσης η κατάρτιση Εθνικού Συστήματος Διαχείρισης Εκτάκτων.
5. Να εκπονηθούν Τοπικά Αναπτυξιακά Σχέδια για την Ανασυγκρότηση και Ανάπτυξη των περιοχών που έχουν πληγεί, με ιδιαίτερη έμφαση στο τοπικό παραγωγικό μοντέλο και ειδική μέριμνα για τη συγκράτηση του πληθυσμού και ιδιαίτερα των νέων στις περιοχές αυτές.
6. Να ανασχεδιασθεί η κατεύθυνση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου ΕΣΠΑ, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το Εθνικό Σχέδιο Αντιμετώπισης της Κλιματικής Αλλαγής και τα Τοπικά Σχέδια ανασυγκρότησης της Βόρειας Εύβοιας και των άλλων περιοχών που έχουν πληγεί. Την άμεση ανάγκη του επανασχεδιασμού αυτού θέτει και ο Γιάννης Δραγασάκης που προβάλλει ως παράδειγμα ότι το ελληνικό σχέδιο προβλέπει αναδασώσεις 165.000 στρεμμάτων, όταν μόνο μέχρι αυτή τη στιγμή έχουν καεί πολλαπλάσια στρέμματα.
7. Να εκπονηθεί άμεσα σχέδιο για αποζημιώσεις αλλά και για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας των πληττόμενων περιοχών.
