Ο Πρωθυπουργός βιώνει ίσως τη δυσκολότερη κρίση που του έτυχε στα δύο χρόνια της διακυβέρνησής του.
Εκεί που πάλευε με την υγειονομική κρίση και προετοίμαζε το πολυαναμενόμενο επενδυτικό άλμα, βρέθηκε αντιμέτωπος αυγουστιάτικα με την πολυσήμαντη κλιματική κρίση, να δίνει άνισες μάχες με τα πύρινα μέτωπα που, μετά τον πολυήμερο καύσωνα, κατακυρίευσαν σχεδόν όλη την Ελλάδα.
Η Βόρεια Εύβοια, η Αττική, η Μάνη, η Μεσσηνία, η Ηλεία, η Αρκαδία, η ορεινή Δωρίδα, τα Γρεβενά και άλλες περιοχές της χώρας που βρέθηκαν στο διάβα της πύρινης λαίλαπας υπέστησαν πρωτοφανείς ζημιές.
Το τραύμα στο φυσικό περιβάλλον από τις πυρκαγιές των τελευταίων δέκα ημερών είναι βαθύ, εκτείνεται σε πολλές περιοχές της χώρας, οι καταστροφές σε σπίτια, καλλιέργειες και δραστηριότητες είναι μεγάλες.
Ιδιαιτέρως στη Βόρεια Εύβοια, όπου εκδηλώθηκε η μεγαλύτερη σε έκταση πυρκαγιά της νεότερης Ελλάδας και μετράει τις περισσότερες ζημιές σε δασικό πλούτο, καλλιέργειες και δραστηριότητες, οι πολίτες είναι οργισμένοι, νιώθουν εγκαταλελειμμένοι και αδύναμοι απέναντι στο κακό που τους βρήκε.
Χωρίς αμφιβολία η κυβέρνηση δοκιμάστηκε και συνεχίζει να δοκιμάζεται.
Ηταν η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός πιέστηκε πραγματικά, καθώς βρέθηκε σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.
Ωστόσο, παρά τα όσα του καταλογίζουν οι αντίπαλοί του και οι αποσυνάγωγοι των social media, προσήλθε στη συνέντευξη Τύπου μελετημένος, προσηνής και ταπεινός.
Ανέλαβε την ευθύνη λαθών και παραλείψεων, ζήτησε για δεύτερη φορά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, αποδεχόμενος το βάρος που του αναλογεί.
Διευκρίνισε επίσης ότι οι ευθύνες, συλλογικές ή ατομικές, θα προσωποποιηθούν και θα αποδοθούν στην ώρα τους και αφού προηγηθεί πλήρης απολογισμός και καταγραφή των γεγονότων και της εμπλοκής του καθενός.
Το σημαντικότερο ωστόσο είναι ότι ο Πρωθυπουργός δεν κρύφτηκε, ούτε έκρυψε τίποτε.
Αντιθέτως, παραδέχθηκε ότι η μάχη χάθηκε στην αναζωπύρωση της πυρκαγιάς στη Βαρυμπόμπη, η οποία αποπροσανατόλισε τις δυνάμεις, ανακατένειμε ξανά τα εναέρια μέσα που είχαν σπεύσει να σβήσουν τις εκδηλωθείσες την ίδια μέρα φωτιές της Ολυμπίας και της Εύβοιας, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί ένας «φαύλος κύκλος» αναποτελεσματικότητας, όπως τον χαρακτήρισε, και έτσι να ξεφύγει η κατάσταση. Και βεβαίως αποδέχθηκε, εκ των πραγμάτων, εκ του οδυνηρού αποτελέσματος, ότι ο σχεδιασμός και οι όποιες πρόνοιες απεδείχθησαν ανεπαρκείς.
Επιπλέον, απέφυγε τους συμψηφισμούς και τις πολιτικές εντάσεις, παρά διεκδίκησε τη συναίνεση και τη συνεννόηση, χαρακτηρίζοντας επιβεβλημένη τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης στον σχεδιασμό της ανασυγκρότησης των καμένων περιοχών, όπως και στην ανασύνταξη του μηχανισμού της Πολιτικής Προστασίας. Προανήγγειλε επίσης αναλυτική συζήτηση στη Βουλή, σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων, με την έναρξη της λειτουργίας του Κοινοβουλίου αμέσως μετά τις διακοπές του Δεκαπενταύγουστου.
Ακόμη, παρείχε διαβεβαιώσεις για την αποκατάσταση των πληγεισών περιοχών, υποσχέθηκε ταχεία απόδοση, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια, των αποζημιώσεων και μίλησε με ευθύτητα για την πρόκληση της κλιματικής κρίσης, την αναθεώρηση του οικιστικού και ενεργειακού μοντέλου, για όσα οφείλει να πράξει η χώρα προκειμένου να θωρακιστεί έναντι των επερχόμενων φυσικών καταστροφών που προφανέστατα θα μας συνοδεύουν από εδώ και πέρα.
Κοινώς, όσο επικριτικός και αν είναι κανείς απέναντι στον κ. Μητσοτάκη, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την ειλικρίνεια των λόγων του, την ευθεία ανάληψη της ευθύνης και την αποφυγή αστήρικτων δικαιολογιών που χρησιμοποίησαν στο παρελθόν προκάτοχοί του σε ανάλογες κρίσεις.
Η συγκεκριμένη στάση, πέραν των άλλων, γεννά και μια ελπίδα για την πολιτική μας τάξη, ότι δύναται να κατανοήσει και είναι σε θέση να αποδεχθεί τυχόν λάθη και παραλείψεις και βεβαίως να τα διορθώσει και να διορθωθεί η ίδια.