Είναι ένας γνώριμος πολιτικός, ένα «παιδί των κρίσεων», όπως ο ίδιος είχε πει κάποτε, πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΠαΣοΚ που τοποθετήθηκε από τον Πρωθυπουργό επικεφαλής της επιτροπής για την ανασυγκρότηση της Εύβοιας. Και πιάνει αμέσως δουλειά, μόλις όμως σβήσουν οι φωτιές. Το όνομα του Σταύρου Μπένου ακουγόταν σχεδόν κάθε φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχωρούσε σε διορθωτικές κινήσεις στο κυβερνητικό του σχήμα, ως ένα νέο άνοιγμα προς το κέντρο. Άλλωστε πολλά μέλη της κυβέρνησής του προέρχονται από το ΠαΣοΚ. Αλλά με τον Σταύρο Μπένο τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Όπως έλεγε έχει δεχθεί κατά καιρούς πολλές προτάσεις από πρωθυπουργούς για να γίνει υπουργός αλλά, αναφέρει ότι, «τώρα βρίσκομαι αλλού». Έχει προσπεράσει, βλέπετε, τον τομέα που λέγεται πολιτική. Του τηλεφώνησε ο Πρωθυπουργός και του ζήτησε να αναλάβει την ανασυγκρότηση της Βόρειας Εύβοιας: «Δέχθηκα διότι τίθεται θέμα εθνικού χρέους, έχω την εμπειρία των εθνικών κρίσεων, θα βοηθήσω όπως μπορώ», μου είπε. Στα δεκάδες χρόνια που βρίσκεται στη δημόσια ζωή, έχει ασχοληθεί με τρία πράγματα: με την ανασυγκρότηση της Καλαμάτας, τα ΚΕΠ και το “Διάζωμα”. Υπηρετώντας, όπως είπε κάποτε, πάντα τον υψιπετή στόχο. Η Άννα Διαμαντοπούλου υποδέχθηκε με χαρά την τοποθέτηση του Σταύρου Μπένου γράφοντας στα σόσιαλ μίντια: «Η καλύτερη επιλογή για την δυσκολότερη αποστολή. Καλή επιτυχία Φίλε. Αν δεν τα καταφέρεις εσύ δεν θα μπορέσει κανείς».

***
Το δώρο του Μάνου Χατζηδάκη

Σε νεαρή ηλικία, κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια μεγάλη κρίση. Ήταν δήμαρχος στην Καλαμάτα όταν έγιναν οι σεισμοί του 1986. Τότε έγιναν τα πρώτα ολιστικά προγράμματα της Ευρώπης. Κάνοντας τη δική του πνευματική εξομολόγηση, όπως λέει, ο Σταύρος Μπένος στέκεται σε πρόσωπα-κλειδιά που τον καθόρισαν. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που τον έμαθε να υπηρετεί ένα μεγάλο στόχο, στον Μάνο Χατζιδάκι, στον πολεοδόμο Γρηγόρη Διαμαντόπουλο, στον Γιώργο Κουρουπό… «Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα στην πολιτική μου ζωή είναι ότι ένωσα την πόλη μου. Η Καλαμάτα ήταν μια διχασμένη πόλη. Όταν έφυγα από δήμαρχος ήταν από τις πιο μονιασμένες πόλεις. Αναφέρεται συχνά στον Μάνο Χατζηδάκη. Ο Μάνος, λέει, του έκανε μεγάλο δώρο: Τον συμβούλευσε να προσέχει γιατί η πολιτική και ο πολιτισμός έχουν δύο μεγάλους εχθρούς: Τον λαϊκισμό και τον ελιτισμό!

***
Προσοχή: Έκρηξη κρουσμάτων

Πάμε τώρα στα της πανδημίας γιατί με τις φωτιές ο κορωνοιός και η μετάλλαξη «Δέλτα» πέρασαν σε δεύτερη μοίρα και δεν πρέπει. Ο ΕΟΔΥ κατέγραψε εκρηκτική άνοδο των νέων λοιμώξεων, ξεπέρασαν τις 4.000 έφτασαν στα 4.181. Η «επίδοση» (ας την ονομάσουμε έτσι) αυτή είναι η τρίτη χειρότερη από την έναρξη της πανδημίας στην χώρα μας καθώς στις 30 Μαρτίου είχαν ανακοινωθεί 4.340 κρούσματα και στις 6 Απριλίου 4.309. Συνεχώς αυξάνεται και ο αριθμός των διασωληνωμένων που έφθασαν του 219. Οι θάνατοι είναι 19, πράγμα που σημαίνει ότι συνολικά οι θάνατοι σε όλη την χώρα από τότε που ξέσπασε η πανδημία έφθασαν τις 13.118. Δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι αυξάνονται καθημερινά και οι εισαγωγές των ασθενών στα νοσοκομεία. Χθες ήταν πάνω από 200 οι εισαγωγές νέων ασθενών Covid-19 στα νοσοκομεία της επικράτειας. Τα 1238 κρούσματα εντοπίστηκαν στην Αττική εκ των οποίων 343 στην Αθήνα, 337 στη Θεσσαλονίκη και 554 στην Κρήτη. Εκρηκτική είναι και η άνοδος του ιικού φορτίου στα λύματα του Ρεθύμνου (+95%) και του Λασιθίου (+139%). Σημαντική αύξηση και στην Αττική (+60%).

Ξέρετε τι προβληματίζει τους ειδικούς; Τι θα γίνει με την επιστροφή των παραθεριστών στις αστικές περιοχές. Αν σε ορισμένες πόλεις τα κρούσματα εμφανίζονται μειωμένα αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από τα αστικά κέντρα απουσιάζουν πολλοί για διακοπές.

***
Η οργή του NickHard

Αυτή φορά η συνέντευξη του Νίκου Χαρδαλιά ήταν διαφορετική. Δεν είχε μονόλογο, δεν είχε καν εισαγωγική τοποθέτηση και απάντησε σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Τόσες μέρες τον κατηγορούσαν ότι κάνει ανακοινώσεις μόνος του χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων και χθες έκανε τη… διαφορά. Να ξέρετε ότι στην κυβέρνηση πολλά επένδυσαν στη συνέντευξη Χαρδαλιά. Όπως έμαθα ακόμα κι ο Πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου προέτρεψε τους υπουργούς να την δουν. Αλλά ο κ. Χαρδαλιάς σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε οργισμένος….

Ήταν οργισμένος κατά όσων ζητούν την παραίτησή του από τη θέση του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, λέγοντας πως αυτή είναι στη διάθεση του πρωθυπουργού. Όπως είπε, κατά την έκτακτη συνέντευξη Τύπου, «σε όλα τα στελέχη της κυβέρνησης, οι παραιτήσεις τους είναι στο συρτάρι του πρωθυπουργού. Η δική μου είναι πάνω πάνω και είναι κάτι που το ξέρω από την πρώτη στιγμή. Γιατί καλούμαι κάθε μέρα να παλέψω με όλα αυτά τα παιδιά της Πολιτικής Προστασίας και να πάρω δύσκολες αποφάσεις που αφορούν την ανθρώπινη ζωή». Σύμφωνα με τον ίδιο, πάντα είχε αίσθηση καθήκοντος και πάντα αναλάμβανε την ευθύνη του. «Η παραίτησή μου είναι στο συρτάρι του πρωθυπουργού». «Δεν θέλω να κάνω πολιτική καριέρα. Μοιράστηκα με τον πρωθυπουργό ένα όραμα για τη δημιουργία ενός εθνικού μηχανισμού για να μπορέσουμε να θωρακίσουμε τη χώρα απέναντι στην κλιματική απορρύθμιση» τόνισε και πρόσθεσε: «Παραμένω κρατικός λειτουργός, ένας άνθρωπος του καθήκοντος».

***
Ο Τσίπρας και τα σταφύλια της οργής

Αυτό που μου έκανε εντύπωση από τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα με φόντο τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική, την Εύβοια και την Ηλεία είναι όταν αναφέρθηκε στην ανάγκη συνεννόησης ανάμεσα στις πολιτικές . Ήταν μια συνέντευξη που επιτέθηκε βεβαίως την κυβέρνηση για σωρεία λαθών και παραλείψεων και ότι δεν αναλαμβάνει ευθύνες, αλλά κυρίως έστρεψε την προσοχή του στην επόμενη μέρα, τονίζοντας ότι «αυτό που έχει σήμερα νόημα είναι ο άμεσος σχεδιασμός και όσο αυτό είναι δυνατό, η συνεννόηση για να επουλώσουμε τις πληγές». «Οι ώρες που ζούμε είναι πολύ κρίσιμες, και ο δικαιολογημένος θυμός που έχει συσσωρευτεί απαιτεί σεβασμό, σοβαρότητα, επίγνωση των ευθυνών» δήλωσε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προειδοποιώντας πως «διαφορετικά πολύ σύντομα ο ίδιος και η κυβέρνησή του θα θρέψουν τα σταφύλια της οργής».

***
Δες κάτι απίθανα πράγματα που συμβαίνουν

Σε ανάκληση των όσων υποστήριξε για απαίτηση «πολιτικού μέσου» από ταξίαρχο της Ελληνικής Αστυνομίας για να λάβει βοήθεια στη μάχη με τις πυρκαγιές προχώρησε ο πρόεδρος της Χώρας Γορτυνίας, Δημήτρης Δημητρακόπουλος. Όπως υποστήριξε ο κ. Δημητρακόπουλος, μιλώντας στη δημοτική ραδιοφωνία Τρίπολης, πάνω στον πανικό του μπερδεύτηκε και δεν επικοινώνησε με το σωστό άτομο για να ζητήσει τη βοήθεια των πυροσβεστικών μέσων: «Πάνω στα νεύρα σου εκείνη την ώρα και την αναμπουμπούλα δεν ξέρεις τι ακριβώς λες» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Χώρας Γορτυνίας, συμπληρώνοντας πως το όνομα που ανέφερε ήταν λάθος. «Δέχτηκα εκατό τηλέφωνα. Νόμιζα, πως το όνομα αυτό ήταν της πυροσβεστικής. Δικό μου λάθος» πρόσθεσε. Αλλά στο μεταξύ ο ταξίαρχος τέθηκε σε διαθεσιμότητα

***

Όταν υπουργός υπέβαλε παραίτηση για να προστατεύσει τα δάση

Όλο αυτό το δράμα με τις καταστροφικές πυρκαγιές που ενώ έχουν περάσει τόσες ημέρες δεν έχουν σβήσει (ή δεν μπορούν να τις σβήσουν) ξύπνησαν μνήμες. Θυμήθηκα φερ΄ειπέιν μια παραίτηση υπουργού, της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του υπουργού Γεωργίας Σωτήρη Χατζηγάκη ίσως του μοναδικού υπουργού που παραιτήθηκε επικαλούμενος λόγους ηθικής τάξεως. Ήταν μια παραίτηση που έγινε με στόχο να διατηρηθεί η δασοπροστασία κρατική και όχι να δοθεί σε ιδιώτες. Μια ηχηρή παραίτηση για τον περιορισμό των πυρκαγιών σε δασικές εκτάσεις. Ένας υπουργός παραιτήθηκε, πρώτη φορά συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, επειδή δεν θέλησε ούτε να ιδιωτικοποιηθεί η δασοπυρόσβεση, ούτε βεβαίως να ιδιωτικοποιηθούν τα δάση. Τότε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κυβερνούσε με ισχνή πλειοψηφία, με μόνον 151 βουλευτές και η παραίτηση ενός υπουργού, (που ποτέ δεν έδωσε αφορμή για παραφωνίες στο κόμμα) που βρισκόταν στην ραχοκοκαλιά της παράταξης, σήμανε έναν ιδιόμορφο πολιτικό συναγερμό. Η τότε κυβέρνηση κρεμόταν από μια κλωστή, από έναν και μόνον βουλευτή. Αλλά ο κ. Χατζηδάκης δεν παραιτήθηκε από βουλευτής. Παραιτήθηκε από υπουργός και οι πρώτοι δυνατοί κραδασμοί άρχισαν για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, οι υπουργοί επιχείρησαν να μεταπείσουν τον κ. Χατζηγάκη, πλην όμως αυτός ήταν ανένδοτος στην απόφαση και στα πιστεύω του: «Ήθελα με τη συμπεριφορά μου να βροντοφωνάξω ότι υπάρχουν έντιμοι πολιτικοί, ανεξάρτητα ποιός έχει δίκαιο και ποιός άδικο, ότι μπορούν να υψώνουν τη φωνή τους, να διαχωρίσουν τη θέση τους και να παραιτηθούν αν κάπου διαφωνούν ή εάν η πολιτική που ασκείται δεν συμφωνεί με τη συνείδησή τους», δήλωσε τότε προς «Το Βήμα», ο πρώην υπουργός Γεωργίας

Όλα άρχισαν ότι η κυβέρνησή θέλησε να αγοράσει πυροσβεστικά αεροπλάνα και να παραχωρήσει την δασοπυρόσβεση σε μια καναδική εταιρία. Έδειξε μάλιστα στους υπουργούς και ένα σχετικό φιλμάκι. Κόστος θεόρατο κάπου 100 δισ. δραχμές. Ο κ. Χατζηγάκης ως υπουργός Γεωργίας δεν μπορούσε να δεχθεί κάτι τέτοιο. Ούτε που το φανταζόταν ότι θα γινόταν αγορά αεροπλάνων τα οποία στην ουσία θα ακύρωναν το επιχειρησιακό σχέδιο του υπουργείου για την κατάσβεση των πυρκαγιών που βασιζόταν πρωτίστως (και εξηγούσε το γιατί) σε επίγεια μέσα. Γιατί τα αεροπλάνα με μποφόρ δεν μπορούσαν να πετάξουν και η όλη δουλειά θα γινόταν από τις επίγειες δυνάμεις. Προφητικός, πιθανόν να πείτε ο κ. Χατζηγάκης. Επέμενε ότι τα δάση είναι ένα εθνικό αγαθό και η προστασία τους αποτελεί μια συνταγματική υποχρέωση και ευθύνη του κράτους. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να εκχωρηθεί ευθύνη αυτή στο σύνολό της στον ιδιωτικό φορέα και μάλιστα αλλοδαπό και ούτε είναι δυνατόν ο φορέας αυτός να εκμεταλλευθεί την υπάρχουσα εθνική υποδομή και τα κρατικά μηχανήματα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο τότε η ευθύνη της κατάσβεσης θα βρίσκεται στα χέρια του αλλοδαπού φορέα. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι όταν ως υπουργός Γεωργίας ο κ. Χατζηγάκης αντιτάχθηκε στην ιδιωτικοποίηση της δασοπροστασίας, εκείνο το καλοκαίρι σημειώθηκαν στην χώρα πάνω από 2000 πυρκαγιές: «Δεν θέλω να παραστήσω τον ντεντέκτιβ ή τον αστυνομικό», είχε πει τότε, «αλλά από το μυαλό μου περνούν διάφορες σκέψεις ότι πίσω από τις πυρκαγιές αυτές υπάρχουν ύποπτα συμφέροντα και δεν εννοώ τους καταπατητές. Φοβάμαι πως η χώρα μας πάει να γίνει πεδίο σύγκρουσης ξένων συμφερόντων», έλεγε ο κ. Χατζηδάκης οποίος είχε σχεδιάσει ένα εθνικό σχέδιο κατάσβεσης πυρκαγιών με τη βοήθεια ειδικών, επιστημόνων, καθηγητών πανεπιστημίου που ήταν αμέσως υλοποιήσιμο.