Στην αντεπίθεση προσπαθεί να περάσει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προσπαθώντας να αντικρούσει τη σφοδρή κριτική που δέχεται για την ανεπαρκή αντιμετώπιση από την κυβέρνηση του κόμματός του της νέας κρίσης την οποία έχουν προκαλέσει οι εκατοντάδες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες στην Τουρκία. Παρομοιάζοντας τις πυρκαγιές που μαίνονται στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και σε πολλές περιοχές του πλανήτη, με τον COVID-19, ο πρόεδρος της Τουρκίας έκανε λόγο για μια κατάσταση ανάλογη με «τρομοκρατική απειλή».
«Οπως σε όλον τον κόσμο, υπάρχει μεγάλη αύξηση των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει θέση για μικροπολιτική στο ζήτημα αυτό» υποστήριξε ο ίδιος, επιχειρώντας να μετατρέψει σε μπούμερανγκ για την αντιπολίτευση τις επιθέσεις που εξαπολύει σε βάρος του, κατηγορώντας τον για ολιγωρία και έλλειψη μέριμνας ώστε να υπάρχουν ετοιμοπόλεμα μέσα πυρόσβεσης, κυρίως εναέρια. Κάτι ανάλογο κάνουν και αρκετοί στενοί συνεργάτες του προέδρου και ανώτατα κυβερνητικά στελέχη – όπως ο υπουργός Γεωργίας Μπεκίρ Παγκντεμιλί, ο οποίος δήλωσε χθες, απευθυνόμενος (για μια ακόμη φορά) στο πατριωτικό αίσθημα των Τούρκων: «Είμαστε σε πόλεμο. Πρέπει να κρατήσουμε ακμαίο το ηθικό μας. Καλώ τους πάντες να κάνουν υπομονή».
Μετά τους Κούρδους, η αντιπολίτευση…
Πρόκειται, προφανώς, για τη δεύτερη γραμμή άμυνας μπροστά στις πολιτικές ευθύνες που υπάρχουν για την καταστροφή που πλήττει την Τουρκία. Η πρώτη, όπως θα θυμούνται πολλοί, ήταν η προσπάθεια – κυρίως μέσω φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ και αναλυτών – να αποδοθούν οι πυρκαγιές στο εκτός νόμου Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), στους συμμάχους του, αλλά και στους εχθρούς της Τουρκίας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ολοένα περισσότεροι Τούρκοι, ωστόσο, δείχνουν να μην πείθονται και δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν άλλη υπομονή. Ειδικά καθώς η επίκληση της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης από τον Ερντογάν τελικά καταλήγει να εκθέτει τον ίδιο και το ΑΚΡ, που ευθύνονται για το γεγονός ότι η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα του G20 η οποία δεν έχει επικυρώσει τη Συνθήκη του Παρισιού.
Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς ότι η νέα αυτή κρίση έρχεται να προστεθεί στις δύο που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη: αφενός την υγειονομική, η οποία έχει κοστίσει ήδη στη χώρα σχεδόν 52.000 νεκρούς, και αφετέρου την οικονομική. Ειδικά όσον αφορά την τελευταία, η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς, όπως δείχνουν και τα τελευταία στοιχεία για τον πληθωρισμό του Ιουλίου, ο οποίος διαμορφώθηκε κοντά στο 19% σε ετήσια βάση έναντι 17,5% τον Ιούνιο και 11,8% τον αντίστοιχο μήνα του 2020.
Η έντονη δυσφορία αποτυπώνεται εύγλωττα στις δημοσκοπήσεις. Τα ποσοστά για το ΑΚΡ έχουν κατρακυλήσει σε ιστορικά χαμηλά των τελευταίων περίπου δύο δεκαετιών που βρίσκεται στην εξουσία. Ο δε ιδρυτής του και πρόεδρος της χώρας βλέπει την… πλάτη των δύο θεωρητικά βασικών ανταγωνιστών του για την προεδρία, των δημάρχων Κωνσταντινούπολης και Αγκυρας, από ολοένα πιο μακρινή απόσταση.
«Η Τουρκία συνεχίζει να πολώνεται αναφορικά με ζητήματα πολιτισμού και ταυτότητας, όμως τα προβλήματα της καθημερινότητας είναι τόσο πιεστικά – πανδημία, ανεργία, πληθωρισμός, πλημμύρες, πυρκαγιές – που το αίσθημα ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να τα λύσει ενισχύεται» λέει μιλώντας προς τους «Financial Times» ο Μπεκίρ Αγκιρντίρ, επικεφαλής του ινστιτούτου δημοσκοπήσεων KONDA Research.
Σώθηκε η θερμοηλεκτρική μονάδα
Η ώρα του πολιτικού «ταμείου» φαίνεται πως πλησιάζει. Το μόνο ευχάριστο στοιχείο μέσα σε αυτό το «μαύρο» σκηνικό για την Τουρκία είναι ότι οι πυροσβεστικές δυνάμεις, με τη βοήθεια και των ξένων μέσων, κατάφεραν – κυριολεκτικά στο παρά πέντε – να αποτρέψουν τη φωτιά από το να εισέλθει και να καταστρέψει το θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο στην περιοχή της Μίλα.
Σημειώνεται ότι στις εγκαταστάσεις του υπήρχαν τεράστιες ποσότητες καύσιμης ύλης, κάτι που σημαίνει ότι θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια βόμβα τρομακτικής ισχύος, προκαλώντας ανυπολόγιστες συνέπειες σε όλη την περιοχή.
