Υπάρχει λόγος που οι εκδρομές με το αυτοκίνητο είναι πάντα τόσο ελκυστικές, είτε πρόκειται για μικρές εξορμήσεις είτε για μεγάλα ταξίδια αρκετών ημερών. Το γεγονός ότι μπορείς να καθορίζεις μόνος σου το πρόγραμμά σου, χωρίς να λαμβάνεις υπ’ όψιν σου δρομολόγια πλοίων και πτήσεις αεροπλάνων ή το ότι έχεις τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή να φεύγεις από ένα σημείο και να πηγαίνεις σε κάποιο άλλο, σου δίνει την αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας. Στο εφετινό καλοκαίρι όμως, προστίθεται και το πλεονέκτημα της ασφάλειας από την COVID-19, αφού αποφεύγεις τον συνωστισμό στα μέσα μεταφοράς και την πολύωρη αναμονή σε ουρές. Ετσι, ήδη από πέρυσι, μεγάλη δημοφιλία απέκτησαν η Εύβοια, η Πελοπόννησος, το Πήλιο και άλλες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας που είναι εύκολα προσβάσιμες με αυτοκίνητο.
Ενας από τους πιο μαγευτικούς προορισμούς, με μοναδικές παραλίες και κολπίσκους, καταπράσινα τοπία, όμορφες πόλεις και χωριά, αλλά και διασκέδαση, χαλάρωση και καλό φαγητό, είναι η παραλιακή γραμμή της Ηπείρου. Πρέβεζα, Πάργα, Σύβοτα, οι τρεις κεντρικοί σταθμοί-ορμητήρια από τους οποίους μπορείς ακόμη και να «πεταχτείς» σε μερικά μόνο λεπτά σε Κέρκυρα, Λευκάδα, Παξούς, αφού βρίσκονται μόλις μια ανάσα μακριά. Ξεκινώντας λοιπόν από την Πρέβεζα και καταλήγοντας στα Σύβοτα, μπορούμε να φτιάξουμε μια διαδρομή ιδανική για τις τέλειες διακοπές, είτε αναζητούμε ηρεμία είτε δράση και περιπέτεια, ή έναν συνδυασμό τους.
Πρέβεζα: Το νησί της Ηπείρου
Η πόλη
Στη συνείδηση όσων δεν την έχουν ακόμη επισκεφθεί και τη γνωρίζουν μόνο από την ποίηση του Κώστα Καρυωτάκη (1896-1928) – ο ποιητής βρέθηκε εκεί μετά από δυσμενή μετάθεση και την ίδια χρονιά αυτοκτόνησε στο Βαθύ της Μαργαρώνας, κάτω από έναν ευκάλυπτο – είναι καταγεγραμμένη ως μια πόλη μουντή και μελαγχολική. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική. Περιτριγυρισμένη από θάλασσα, με νεοκλασικά κτίρια αρχοντικής αρχιτεκτονικής (πολλά με βενετσιάνικες αναφορές), καλντερίμια προς εξερεύνηση και πεζοδρομημένη «περατζάδα» ιδανική για βραδινούς περιπάτους, το «νησί της Ηπείρου» έχει κάτι για όλους. Από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της πόλης είναι τα τρία κάστρα της. Το κάστρο του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται στα βόρεια, το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην είσοδο του Αμβρακικού Κόλπου στον Νότο, ενώ το Κάστρο του Παντοκράτορα (το μοναδικό επισκέψιμο) με την υπέροχη θέα, το συναντάμε στον οικισμό Παντοκράτορα, περίπου ένα χιλιόμετρο νοτιοδυτικά της πόλης.
Η γαστρονοµία
Ο Αμβρακικός Κόλπος, όπου ζουν και αναπαράγονται περισσότερα από 33 είδη ψαριών, τροφοδοτεί τα αμέτρητα μεζεδοπωλεία και ταβέρνες της περιοχής με τα καλύτερα θαλασσινά. Οι καλοφαγάδες έρχονται από παντού για να απολαύσουν τη σπάνια γάμπαρη, την ξακουστή σαρδέλα – στο τέλος του καλοκαιριού πραγματοποιείται η γιορτή της σαρδέλας -, το «μερακλίδικο» χέλι, τις τροφαντές τσιπούρες, τα λαβράκια, τους κέφαλους, τις γλώσσες, τις σουπιές. Και από την άλλη, διατίθενται εξαιρετικά κρέατα (προβατίνες, αγριογούρουνα, γίδες κ.ά.), τα οποία μαγειρεύονται με ιδιαίτερες σάλτσες και συνδυασμούς. Μην ξεχνάμε επίσης ότι βρισκόμαστε στην Ηπειρο και οι πίτες έχουν την τιμητική τους, με πιο ιδιαίτερες, μεταξύ άλλων, τις πίτες με γέμιση από παντζάρια, την κοτόπιτα με ρύζι, την κρεατόπιτα με γίδα, την μπακαλιαρόπιτα, την ρυζόπιτα.
Οι παραλίες
Καταγάλανα νερά χαρακτηριστικά του Ιονίου – θυμίζουν εκείνα της Λευκάδας που βρίσκεται πολύ κοντά -, λευκές αμμουδιές και παραλίες… χιλιομέτρων. Πρώτη και καλύτερη το Μονολίθι που βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Μύτικας και Καστροσυκιά. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη (και ασφαλέστερη, σύμφωνα με τον Οργανισμό «European Best Destinations») παραλία με άμμο στην Ευρώπη, έχει μήκος 22 χιλιόμετρα και ένα τμήμα της – αυτό που βρίσκεται προς τον Μύτικα – είναι δίπλα στο καταπράσινο δάσος Μονολιθίου. Το ίδιο περίπου σκηνικό συναντά κανείς στις παραλίες Βράχος και Λούτσα, μόνο που εδώ τα πράγματα «ζωντανεύουν» κάπως χάρη στα beach bars, αλλά και τα θαλάσσια σπορ – από beach volley και τένις μέχρι windsurfing μια και πολύ συχνά υπάρχει έντονο κύμα. Για όσους προτιμούν τις μικρότερες παραλίες με ξεχωριστή ομορφιά και βλάστηση, το Αλωνάκι και ο Ορμος του Οδυσσέα είναι ό,τι πρέπει.
Η Αρχαία Νικόπολη και ο Αχέροντας
Η Νικόπολη ιδρύθηκε κατ’ εντολήν του αυτοκράτορα Αύγουστου Οκταβιανού, πρώτου αυτοκράτορα της Ρώμης και ο αρχαιολογικός της χώρος αποτελεί τη μεγαλύτερη αρχαία πόλη της Ελλάδας. Χτίστηκε προς τιμήν των θεών, που κατά τη γνώμη του αυτοκράτορα τον βοήθησαν να νικήσει τον Μάρκο Αντώνιο και την Κλεοπάτρα στη μεγάλη Ναυμαχία του Ακτίου, το 31 π.Χ., που ουσιαστικά σήμανε το τέλος της ελληνιστικής εποχής και την αρχή της ρωμαϊκής περιόδου. Αξίζει να αφιερώσει κανείς ένα πρωινό για να την επισκεφθεί. Μια ολόκληρη μέρα θα μπορούσε να αφιερωθεί στις πηγές του Αχέροντα που εκβάλλει στο χωριό Αμμουδιά της Πρέβεζας, σχηματίζοντας δέλτα. Ιδανικό μέρος για διάφορες δραστηριότητες όπως είναι το ράφτινγκ, η ιππασία, το κανό και το καγιάκ, ενώ μοναδική εμπειρία είναι και η επίσκεψη στο αρχαίο νεκρομαντείο, κατά προτίμηση με ξεναγό, όπου οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τις ψυχές των αγαπημένων τους, αφού οι πηγές του ποταμού θεωρούνταν ότι ήταν οι πύλες για τον Αδη.
Πάργα: Η πριγκίπισσα του Ιονίου
Σου κόβει την ανάσα με το που την αντικρίζεις. Η αμφιθεατρική της διάταξη μπροστά στη θάλασσα, όπου βρίσκεται και το νησάκι με την εκκλησία της Παναγίας, τα χρωματιστά, βενετσιάνικα σπίτια στην πλαγιά του γήλοφου Πεζόβολος, δίπλα στο Ενετικό Κάστρο, όπου καταλήγει η επιβεβλημένη ανηφορική βόλτα μέσα από τα στενά, όλα συνηγορούν στο να θεωρείται – και να είναι – μία από τις πιο μαγευτικές πόλεις της Ελλάδας. Το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι τους καλοκαιρινούς μήνες βουλιάζει από τον πολύ κόσμο. Ακριβώς μέσα στον οικισμό, βρίσκονται οι παραλίες Κρυονέρι και Πίσω Κρυονέρι. Σχετικά μικρές και πολυσύχναστες, είναι οι πιο εύκολα προσβάσιμες της περιοχής. Διασημότερη όμως είναι μια παραλία μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά, και συγκεκριμένα πίσω από το κάστρο, που λέγεται Βάλτος. Λίγο πιο έξω, προς τα ανατολικά της Πάργας έχουμε τον Λίχνο, με τα σπήλαιά του, και τον κόλπο του Αϊ-Γιαννάκη. Ταξιδεύουμε ακόμη πιο μακριά για να φτάσουμε στο περίφημο Σαρακίνικο, αλλά και στο Αλωνάκι, που είναι ένας πραγματικός γαλαζοπράσινος παράδεισος. Για ακόμη όμως πιο αξέχαστη εμπειρία, αφήνουμε περιθώριο στο πρόγραμμα και για μια ημερήσια εκδρομή σε Παξούς – Αντίπαξους με καραβάκια που φεύγουν καθημερινά από το κέντρο της Πάργας. Πραγματικά, αξίζει τον κόπο.
Σύβοτα: Η Καραϊβική του ελληνικού Βορρά
Θάλασσα, θάλασσα και πάλι θάλασσα! Σύβοτα σημαίνουν αμέτρητες παραλίες και κολπίσκοι, μικρά κατάφυτα νησάκια, σπήλαια προς εξερεύνηση με σκάφη ή χωρίς. Η πιο γνωστή παραλία της περιοχής είναι μακράν η Μπέλα Βράκα, στην οποία κανείς πηγαίνει περπατώντας μέσα στη θάλασσα μια και ενώνει τα Σύβοτα και το ακατοίκητο νησάκι Μεγάλο Μουρτεμένο με μια στενή λωρίδα γης. Διαθέτει ροζ άμμο, που είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο. Επειδή όμως είναι απομονωμένη καλό είναι να έχετε φροντίσει να προμηθευτείτε νερό ή ό,τι άλλο μπορεί να χρειαστείτε. Στο νησί Μούρτος βρίσκεται η δεύτερη πιο διάσημη παραλία της περιοχής, στην οποία η πρόσβαση είναι εφικτή μόνο με πλεούμενο, η Πισίνα, όνομα που της ταιριάζει γάντι χάρη στα τιρκουάζ νερά της και στη λευκή άμμο. Αλλες επιλογές είναι οι πολλοί γνωστές, πολυσύχναστες και οργανωμένες Μικρή και Μέγα Αμμος, η Ζέρι, λατρεμένη των παιδιών χαρη στις νεροτσουλήθρες, τα Ζάβια, αλλά και η Αγία Παρασκευή. Χαρακτηριστικό της τελευταίας το μικρό νησάκι που βρίσκεται απέναντι και τόσο κοντά που πας πολύ εύκολα κολυμπώντας. Οσο για τις δραστηριότητες εκτός νερού, στο μικρό ψαροχώρι της Θεσπρωτίας η πιο λατρεμένη συνήθεια είναι η βραδινή βόλτα στην περιοχή του λιμανιού, η οποία καταλήγει σχεδόν πάντα στο «Μονοπάτι των Ερωτευμένων». Τέλος, λίγο έξω από τα Σύβοτα, τα γραφικά χωριά Πέρδικα και Πλαταριά αποτελούν μια θαυμάσια αφορμή για ακόμη μεγαλύτερη εξερεύνηση της περιοχής, αλλά και για να καταγράψουμε ακόμη μερικά χιλιόμετρα στο κοντέρ του αυτοκινήτου και να απολαύσουμε ένα πραγματικά έντονο και πολυδιάστατο, ευχάριστο «road trip».
