Η Νέα Δημοκρατία συμπλήρωσε ήδη δύο χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας, και με τον κορωνοϊό αλλά και τη μόνιμη απειλή των Τούρκων στο Αιγαίο και την Κύπρο ούτε που καταλάβαμε πώς πέρασε ο πολιτικός χρόνος.
Κι όπως λέμε στα δημοσιογραφικά γραφεία, αυτή την πρώτη διετία, θέλεις γιατί χάθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλεις γιατί το ΚΙΝΑΛ νόμιζε πως… «συγκυβερνούσε» αντιπολιτευόμενο τον ΣΥΡΙΖΑ, θέλεις γιατί η πανδημία και τα εθνικά θέματα δεν επέτρεπαν μια διαφορετική στάση, η κυβέρνηση «έπαιζε μπάλα μόνη της».
Ο χρόνος όμως κυλάει. Ηδη ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο της γαλάζιας τετραετίας και από τις πρώτες ημέρες η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη επέλεξε να επιστρέψει στο πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη και να αρχίσει να το υλοποιεί, δείχνοντας πλέον τη δική του πολιτική ταυτότητα και ιδεολογία.
Ξαφνικά εδώ και έναν μήνα έγιναν όλα:
– Ψηφίστηκαν οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, καθιερώθηκε το ελαστικό ωράριο και η ευέλικτη εργασία.
– Η αλλαγή συμπληρώθηκε με την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 13 ευρώ τον μήνα (συμβολικά!) στα 663 ευρώ από τον Ιανουάριο του 2022.
– Εφαρμόστηκε ο νόμος Κεραμέως για τις ελάχιστες βάσεις εισόδου στα Πανεπιστήμια και ξεχωριστά σε κάθε Σχολή αφήνοντας έτσι εκτός 9.500 νέους, μεταξύ αυτών και λίγους αριστούχους που έχασαν για μερικά μόρια το εισιτήριο από τα ειδικά μαθήματα.
Και τώρα φέρνει στη Βουλή το ασφαλιστικό νομοσχέδιο για το επικουρικό ταμείο όσων εισέρχονται στην αγορά εργασίας, δηλαδή των νέων που αναζητούν εργασία με πρώτο μισθό 663 ευρώ, καλώντας τους να ασφαλιστούν με κανόνες ιδιωτικής ασφάλισης.
Ολες αυτές οι αλλαγές είναι μεγάλες, έχουν ιδεολογικό στίγμα, προέρχονται από τη φιλελεύθερη σχολή και σκέψη της πολιτικής και το κυριότερο, υψώνουν διαχωριστικά τείχη στην ελληνική κοινωνία που εξακολουθεί να στηρίζει με θυσίες την κοινωνική ασφάλιση, να αναζητεί εργασία σε δυσμενές περιβάλλον και θέλει να δώσει στα παιδιά της την ευκαιρία να σπουδάσουν πληρώνοντας σε φροντιστήρια ακόμη και τα ειδικά μαθήματα των εισαγωγικών στα ΑΕΙ (όπως το σχέδιο για την Αρχιτεκτονική) που δεν διδάσκονται ούτε στα δημόσια ούτε στα ιδιωτικά σχολεία της μέσης εκπαίδευσης.
Αυτές είναι οι διαχωριστικές γραμμές που ύψωσε ο κ. Μητσοτάκης αφήνοντας εκτός όλους όσοι πίστευαν (…και το ΚΙΝΑΛ) ότι τα επόμενα βήματά του θα είναι η πορεία προς το Κέντρο. Δυστυχώς οι αποφάσεις τους δείχνουν το αντίθετο…
