Το καλοκαίρι του 2010, που ο Ολυμπιακός υπέγραψε τον Βασίλη Σπανούλη, βρήκε τον ηγέτη του.
Τον άνθρωπο που άλλαξε το ρου της ιστορίας και που έφερε τους Ερυθρόλευκους στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Κάθε ομάδα όμως δε χρειάζεται μόνο τον αρχηγό της, αλλά και πιστούς στρατιώτες.
Ο Κώστας Παπανικολάου είναι ένας από τους πιο πιστούς στο ρόλο αυτόν, συνεχίζοντας και μετά την απόσυρση του V-Span, καθώς βρίσκεται στο λιμάνι, με ένα μικρό διάλειμμα, από το 2009.
Ο Παπανικολάου, που σήμερα γίνεται 31 ετών, παραμένει σημαντικός για τους Ερυθρόλευκους, και μετά τον περσινό τραυματισμό του ο ρόλος του θα είναι καταλυτικός.
Ο Παπανικολάου, αφού επέστρεψε από το ΝΒΑ, είναι κομβικός σε πολλούς τομείς, όμως από φέτος και μετά την απόσυρση του Σπανούλη οφείλει να βγει μπροστά και να ηγηθεί μαζί με τον Σλούκα, με τον Μπαρτζώκα από την πλευρά του να περιμένει να είναι η πιο σημαντική «μεταγραφή» ενόψει της νέας σεζόν.
Η Μπαρτσελόνα, το NBA και η επιστροφή στο «σπίτι»
Ο «Παπ» μετά την κατάκτηση της Euroleague το 2013 έφυγε για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα και ύστερα ακολούθησε το NBA. Στην Μπάρτσα τα πήγε περίφημα και κατέκτησε τίτλους, όμως επέλεξε εν συνεχεία να περάσει τον Ατλαντικό.
Στους Ρόκετς είχε χρόνο συμμετοχής και απέδιδε καλά, όμως ένας τραυματισμός, μαζί με την έλευση των Τζος Σμιθ και Κόρεϊ Μπρούερ, τον πήγε πίσω. Προσπάθησε να επανέλθει στους Νάγκετς, αλλά κι εκεί δεν είχε αναρρώσει πλήρως, ενώ ούτε το ρόστερ τού άφηνε περιθώρια χρόνου συμμετοχής.
Όταν γύρισε στην Ευρώπη, το 2016, η ομάδα της καρδιάς του τον περίμενε. Χρειάστηκε χρόνο προσαρμογής, αλλά δεν ξέχασε το μπάσκετ. Την πρώτη χρονιά δυσκολεύτηκε λίγο περισσότερο, όμως επανήλθε στα γνωστά του στάνταρ προσφέροντας σπουδαίες λύσεις και αποτελώντας ξανά τον κομβικό παίκτη που έφυγε το καλοκαίρι του 2013.
Υπό τις οδηγίες του Γιάννη Σφαιρόπουλου ο Παπανικολάου έπαιξε και πάλι εντυπωσιακό μπάσκετ, και με τη βοήθειά του ο Ολυμπιακός έφθασε σε άλλον έναν ευρωπαϊκό τελικό το 2017 και φυσικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2016.
Η σεζόν που θέλει να ξεχάσει
Πέρσι έχασε μεγάλο μέρος της σεζόν λόγω ενός πολύπλοκου τραυματισμού στο λαιμό, που δεν του επέτρεπε καμία κίνηση. Αναμένεται να βοηθήσει το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα φέτος, όταν επιστρέψει. Σίγουρα δεν είναι ακόμα τόσο συνεπής στο μακρινό σουτ όσο παλιά, με αποκορύφωμα τη μυθική σεζόν στη Euroleague το 2013, που είχε για μεγάλο διάστημα πάνω από 60% στα τρίποντα, όμως είναι ένας παίκτης που δε σταματά μα δουλεύει. Με τη δική του προσωπική προσπάθεια, αλλά και το σύστημα του κόουτς που δίνει μεγάλη έμφαση στη σωστή κυκλοφορία μπάλας με τις έξτρα πάσες, η λογική λέει ότι κάποια στιγμή τα σουτ θα μπουν.
Τα δυνατά του χαρτιά είναι σίγουρα η άμυνα, η κίνηση χωρίς την μπάλα, η προθυμία να κάνει διάφορες δουλειές στο παρκέ και το πάθος, που δε μετριέται σε κανένα φύλο στατιστικής.
Έχει την ικανότητα να μαρκάρει πάνω από μία θέση, βοηθώντας και με αλλαγές στα σκριν, να σπρώξει, εάν χρειαστεί, να πάρει ριμπάουντ, να χωθεί ανάμεσα στις γραμμές πάσας για κλεψίματα, να κάνει σκριν, να τραβήξει αντιπάλους πάνω του χαλώντας τη διάταξη της αντίπαλης άμυνας.
Όλα αυτά, και κυρίως η θέλησή του να βοηθήσει στους συγκεκριμένους τομείς, είναι κάτι που έλειψε από τον Ολυμπιακό πέρσι στο αμυντικό κομμάτι.
Με αυτά τα χαρακτηριστικά στην πίσω πλευρά του παρκέ και το σουτ το οποίο αναμένεται να βελτιωθεί κι άλλο, καθώς είναι γνωστό ότι πρόκειται για έναν τελειομανή τύπο, καταλαβαίνει κανείς γιατί η επιστροφή του Κώστα Παπανικολάου ισοδυναμεί ουσιαστικά με νέα μεταγραφή.
