Παρακολουθώ μια σειρά από γεγονότα που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να βγάλουν τον κόσμο στους δρόμους. Ή για να μην κουράζονται κιόλας από τους «αγώνες», να έβγαιναν εν πάση περιπτώσει στους δρόμους των social media να καταγγείλουν.
Να εξοργιστούν, να φωνάξουν για ανθρώπινα δικαιώματα, για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, για την πατριαρχία ή για την λεκτική και ψυχολογική κακοποίηση που υφίστανται συνάνθρωποί μας.
Δυστυχώς, όμως… τουμπεκί που λέει και ο λαός. Ή για τα μάτια του κόσμου μια δήθεν αντίδραση, έτσι για να κλείσουμε το μάτι στα θύματα, για να δείξουμε ότι έχουμε ευαισθησίες, για να «πουλήσουμε» τέλος πάντων δικαιωματισμό με το τσουβάλι.
Κι εξηγούμαι για τα γεγονότα για να δούμε τι τελικά συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα.
Δέχεται για άλλη μια φορά επίθεση η κορυφαία τενίστρια της χώρας η Μαρία Σάκκαρη. Από επίσημα και ανεπίσημα troll, από ανώνυμους και επώνυμους, από «φίλους» αριστερών κομμάτων.
Η «γκόμενα» του γιου του Μητσοτάκη, υπονοούν ότι έχει ευνοϊκή μεταχείριση ακριβώς επειδή είναι «γκόμενα». Δεν έχει δικαίωμα να κάνει σχέση με όποιον θέλει, δεν έχει δικαίωμα να βγάζει σέλφι με τον φίλο της, δεν έχει δικαίωμα να «πουλάει» τη σχέση της.
Και εξοργίζονται μάλιστα γι’ αυτό κάποιοι που έχουν κάνει την προσωπική τους ζωή βορά στα αδηφάγα μάτια του καθενός στο διαδίκτυο.
Το κάνουν αυτοί που δεν υπάρχει ώρα και μέρα που να μη βγάλουν φωτογραφία, ντυμένοι, γυμνοί, με τον «γκόμενο», τον άνδρα, τη φίλη ή τον φίλο.
Και καλά κάνουν. Δικαίωμά τους. Όμως, όταν μια γυναίκα δέχεται τόσο χυδαίες επιθέσεις, ακριβώς επειδή είναι γυναίκα κι έχει «γκόμενο», οποιονδήποτε, ακόμη κι αν αυτός είναι ο γιος του Μητσοτάκη, που βρίσκονται όλοι οι δικαιωματιστές;
Μα που χάθηκαν οι φεμινιστές και οι φεμινίστριες; Που είναι οι γραμματείες των κομμάτων, και ειδικά της Αριστεράς, να καταγγείλουν αυτή την άθλια επίθεση;
Που είναι όλοι αυτοί οι αρθρογράφοι του διαδικτύου που γράφουν μέχρι και για τα δικαιώματα του… σκαντζόχοιρου, αλλά τώρα βάζουν το κεφάλι στην άμμο;
Επειδή είναι η Σάκκαρη; Επειδή έκανε το… αμάρτημα να τα φτιάξει με τον γιο του πρωθυπουργού; Επειδή βγάζει φωτογραφίες και διαφημίζει τον έρωτά της;
Αν η ίδια γυναίκα είχε σχέση π.χ. με τον γιό του Τσίπρα ή του Κουτσούμπα και δεχόταν άθλιες σεξιστικές επιθέσεις δεν θα είχαμε μέχρι και διαδήλωση από το… τμήμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γυναικείων θεμάτων του ΣΥΡΙΖΑ;
Τώρα που έχουν κρυφτεί οι φεμινίστριες; Κάνουν διακοπές Ικαρία και δεν πιάνει το τηλέφωνο;
Διότι την ίδια ένοχη σιωπή είχαν όταν ο «ατακτούλης» πρέσβης της Βενεζουέλας θώπευε… συντροφικά τα κορίτσια της πρεσβείας.
Την ίδια σιωπή επέδειξαν κι όταν πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγγελθεί για κακοποιητική συμπεριφορά σε βάρος γυναικών… Τουμπεκί σύντροφοι κι εκεί.
Την ίδια σιωπή είχαν και όταν άλλο στέλεχος της Αριστεράς έδερνε μέχρι… νοσοκομείου τη γυναίκα του. Ομερτά κι εκεί.
Όπως και ομερτά κάθε φορά που γνωστές πατσαβουροφυλλάδες βάζουν στο στόχαστρο γυναίκες, υπουργούς, στελέχη, απλά και μόνο επειδή είναι του αντίπαλου στρατοπέδου. Σιωπή απόλυτη, ακόμη και σε ακραίες σεξιστικές επιθέσεις.
Αραγε που κρύφτηκαν όλες εκείνες που –ορθώς- υπερασπίζονται τα δικαιώματα των γυναικών και καταγγέλλουν την πατριαρχία, στην περίπτωση του δολοφόνου της Γαρυφαλλιάς;
Γράψαμε ένα ψευτοαρθράκι, ένα δήθεν πόστ στο facebook, βγάλαμε και λίγη οργή για τη γυναικοκτονία και μετά… διακοπές;
Ή μήπως επειδή ο δολοφόνος ήταν, όπως ο ίδιος δηλώνει, αναρχικός, τον ξεχνάμε; Λέμε ότι ήταν τρελός, ότι τον «κορόιδευε» η κοπέλα, ότι τσακώθηκαν κι αυτός την αγαπούσε και την σκότωσε και πάμε παρακάτω;
Θα περίμενα διαδηλώσεις, εκδηλώσεις κατά της δολοφονίας γυναικών, πύρινα άρθρα για την πατριαρχία. Και βλέπω χλιαρές αντιδράσεις, γιατί προφανώς η Γαρυφαλλιά δεν ήταν θύμα ενός… αστού, ενδεχομένως δεξιού ή κεντρώου όπως ο Μπάμπης ο φονιάς που τον ξέσκισαν οι δικαιωματιστές. Και δίκαια…
Η υποκρισία περισσεύει και σε μια σειρά άλλων θεμάτων, από όλες τις πλευρές.
Για παράδειγμα, που είναι οι ευαίσθητοι δικαιωματιστές και δεν μιλάνε για το ξύλο και τα χημικά που τρώνε οι αντιεμβολιαστές που διαδηλώνουν; Διότι να διαφωνούμε με όλους αυτούς και το κακό που κάνουν στο κοινωνικό σύνολο, αλλά να μιλάμε και για την ακραία πολλές φορές αντιμετώπισή τους.
Και παρατηρώ διαχρονικά από το χώρο της Αριστεράς έναν δισταγμό, μια… ντροπαλοσύνη όταν πρέπει να μιλήσουν για περιστατικά όπως π.χ. η δολοφονία του Αξαρλιάν.
Θα περίμενα από τους δικαιωματιστές να καλέσουν αυτοί τη μάνα του άτυχου νεαρού που δολοφονήθηκε από τους τρομοκράτες, κι όχι να περιμένουν να την καλέσει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το ίδιο θα περίμενα και για τη μάνα του Φύσσα και για κάθε μάνα που χάνει το παιδί της σε τέτοια περιστατικά που έχουν πολιτική χροιά.
Θα περίμενα την ίδια οργή που δείχνουν για την μη παρασημοφόρηση του διασώστη, να έδειχναν και για τη μη βράβευση κι άλλων ηρώων που καθημερινά δίνουν μάχη για να σώσουν μετανάστες.
Διότι μπορεί το Λιμενικό να καταγγέλλεται για επαναπροωθήσεις, αλλά υπάρχουν λιμενικοί που έχουν σώσει δεκάδες ζωές.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν μπορεί να βάζουμε κομματικά γυαλιά στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Να καταγγείλουμε τον… δεξιό κακοποιητή, βιαστή ή παιδόφιλο, αλλά να το κάνουμε και για τον αριστερό, γιατί απλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και το θύμα είναι θύμα.
Να καταγγείλουμε τον γυναικοκτόνο από… καλή οικογένεια, αλλά να γίνει το ίδιο και για οποιονδήποτε άλλο.
Να ξεσηκωθούμε για την κάθε γυναίκα που έχει δικαίωμα να ζει όπως γουστάρει, να έχει όποιον γκόμενο γουστάρει, να βγάζει φωτογραφίες με όποιον θέλει, αλλά να μην ξεχνάμε και την Σάκκαρη που στο κάτω – κάτω είναι μια άξια αθλήτρια και γυναίκα πάνω απ’ όλα κι όχι η «γκόμενα» του Μητσοτάκη.
Βγάλτε τα κομματικά και ιδεοληπτικά γυαλιά. Η κοινωνία μας χρειάζεται πραγματικούς αγωνιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Όχι ψεύτικους δικαιωματιστές και fake φεμινιστές που φωνή και γραπτό έχουν μόνο αν θίγεται ένας «δικός» τους αλλά για τους «άλλους» παίζουν κρυφτούλι.
