«Diamonds Are a Girl’s Best Friend» τραγουδούσε η θρυλική Μέριλιν, και η Κατερίνα Στεφανίδη το κάνει πράξη έχοντας ήδη κατακτήσει τέσσερις λαμπερούς, πολύτιμους «φίλους», στην περίφημη σειρά Diamond League της Διεθνούς Ομοσπονδίας Στίβου. Πρόκειται για την πιο δύσκολη σειρά με αλλεπάλληλα μίτινγκ μεταξύ των κορυφαίων σε κάθε άθλημα και η δική μας πρωταθλήτρια είναι η κορυφαία στον κόσμο τουλάχιστον την τελευταία πενταετία, καθώς είναι χρυσή ολυμπιονίκης του 2016 στο Ρίο και παγκόσμια πρωταθλήτρια έναν χρόνο αργότερα στο Λονδίνο. Πλέον η διακεκριμένη αθλήτρια του άλματος επί κοντώ ταξιδεύει στο Τόκιο με στόχο το back to back χρυσό μετάλλιο. Αλήθεια, πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Το BHMAgazino είχε συναντήσει την ελληνίδα πρωταθλήτρια πριν από λίγες ημέρες στα γραφεία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, στην εκδήλωση για την παρουσίαση της ενδυμασίας της ελληνικής αποστολής που θα ταξιδέψει στο Τόκιο και εκεί ήταν ξεκάθαρη: «Είναι πολύ σημαντικό ότι το έχω ζήσει και το έχω ήδη πετύχει κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο. Αρα δεν έχω πίεση ή κάποιο απωθημένο. Απλά δεν παύει να είναι μια μεγάλη πρόκληση. Θεωρώ ότι 4-5 κοπέλες θα διεκδικήσουμε τα μετάλλια, αλλά νομίζω έχω ένα μικρό προβάδισμα, επειδή ακριβώς το έχω πετύχει στην προηγούμενη διοργάνωση» μας είπε θέλοντας να τονίσει πόσο κομβικό γεγονός είναι το ότι δεν πηγαίνει στη διοργάνωση για να αποδείξει κάτι, καθώς είναι ήδη η χρυσή ολυμπιονίκης, και απλά θα επιχειρήσει να υπερασπιστεί τον τίτλο της.
Η Κατερίνα Στεφανίδη γνωρίζει ότι αυτοί οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα είναι εντελώς διαφορετικοί και όπως μας είπε ξέρει σε μεγάλο βαθμό τι θα πρέπει να περιμένει. «Πρώτα απ’ όλα, ξεχωριστά μέτρα ασφαλείας και καμία σχέση με άλλες χρονιές, αν και ακόμα δεν έχω διαβάσει όλο το τελευταίο βιβλιαράκι με τις οδηγίες. Από την άλλη, το Τόκιο είναι μια πόλη με αρκετή υγρασία που σίγουρα θα παίξει τον ρόλο της. Πάντως δεν χάνουμε την αισιοδοξία μας» λέει χαμογελώντας η αθλήτρια, που είναι φύσει αισιόδοξη από πιτσιρίκα. Είναι μεγαλωμένη άλλωστε σε μια οικογένεια που λάτρευε τον στίβο, καθώς ο πατέρας της, Γιώργος Στεφανίδης, υπήρξε αθλητής του τριπλού, ενώ η μητέρα της, Ζωή Βαρέλη, σπρίντερ.
Η ίδια, αγοροκόριτσο, πρόσεχε περισσότερο το πού και πώς θα παίξει παρά το να είναι κοκέτα. Και όπως έχει εξομολογηθεί και παλαιότερα σε συνέντευξή της: «Δεν είμαι εκ φύσεως κοκέτα. Μεγάλωσα με μια μητέρα που δεν πήγαινε στο κομμωτήριο και δεν βαφόταν ποτέ. Είμαι αθλήτρια και όταν βρίσκομαι μέσα στο στάδιο ιδρώνω, χαλάνε τα νύχια, μπερδεύονται τα μαλλιά και δεν με νοιάζει αν είμαι ωραία ή άσχημη. Με ενδιαφέρει να είμαι η καλύτερη». Και συνήθως είναι η καλύτερη, έχοντας και την αποδοχή των μεγαλύτερων αντιπάλων της παγκοσμίως.
Επί κοντώ και νευροψυχολογία
Ενα μεγάλο προσόν της Κατερίνας Στεφανίδη είναι ότι, παρά τις μεγάλες επιτυχίες και το γεγονός ότι η δημοτικότητά της έχει εκτοξευθεί στα ύψη, η ίδια παραμένει προσγειωμένη και το κυριότερο, δεν έχει καβαλήσει το… κοντάρι τού επί κοντώ.
Παραμένει προσιτή, απλή και γήινη, εκτός από την εποχή που κάνει προετοιμασία για τους αγώνες, όταν και δεν θέλει (απολύτως λογικό) να την απασχολεί κανείς. Επίσης είναι εξαιρετικά ανταγωνιστική σε κάθε… παιχνίδι, ακόμα και αν αυτό είναι επιτραπέζιο με τον σύζυγο και προπονητή της, Μίτσελ Κρίερ. Ο οποίος την προσέχει, όχι μόνο προπονητικά αλλά και διατροφικά, καθώς αυτός είναι ο δυνατός μάγειρας στο σπίτι. Οπως δηλώνει η ίδια: «Η προετοιμασία μας πήγε εξαιρετικά έως τώρα και θεωρούμε ότι η επίδοση που θέλουμε θα βγει στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο την ώρα του τελικού».
Πριν από λίγες ημέρες, στο Diamond League του Μονακό, πέρασε τα 4.80 μέτρα δείχνοντας πράγματι ότι βρίσκεται σχεδόν στο τοπ της φόρμας της την κατάλληλη στιγμή. Ενα άλμα στα 4.85 με 4.90 «κλειδώνει» σίγουρα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ενδεχομένως και το χρυσό και η Κατερίνα Στεφανίδη θέλει να το πετύχει.
Πάντα υπάρχει και το όνειρο του να σπάσει το φράγμα των 5 μέτρων, αλλά στους αγώνες το ζητούμενο είναι η νίκη και το χρυσό μετάλλιο και το ρεκόρ μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Φυσικά, αν τα δύο συνδυαστούν θα είναι ιδανικό, πάντως το βασικό είναι η νίκη. Η «Σούπερ Κατερίνα» ονειρεύεται τη στιγμή που θα ακούσει και πάλι τον εθνικό μας ύμνο, αυτή τη φορά στο Ολυμπιακό Στάδιο του Τόκιο, αλλά ξέρει ότι θα έχει δύσκολο έργο. Ομως είναι πεισματάρα και ανταγωνιστική και με ό,τι καταπιάνεται τα καταφέρνει, έτσι είναι πολύ πιθανό να τη θαυμάσουμε και πάλι στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Μάλιστα, τα καταφέρνει όχι μόνο στον αθλητικό τομέα, καθώς ήδη έχει πάρει το πτυχίο της στη Βιολογία, κάνει το Μεταπτυχιακό της στη Νευροψυχολογία και έχει πάρει τη θέση της βοηθού καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.
Ο συναγωνισμός με τη Νικόλ Κυριακοπούλου (θα είναι αντίπαλες στο Τόκιο μαζί και με τη νεαρότερη Ελένη Πόλακ, στο μοναδικό άθλημα με τριπλή ελληνική εκπροσώπηση!) την έχει βοηθήσει να γίνει καλύτερη, όπως και την Κυριακοπούλου, και θα έχουν έναν ωραίο αγώνα παρέα και με την πιο έμπειρη της παρέας, τη Ρωσίδα (θα αγωνιστεί ως ανεξάρτητη) Αντζέλικα Σιντόροβα. Ο προκριματικός είναι τη Δευτέρα 2 Αυγούστου και ο τελικός την Πέμπτη 5 Αυγούστου. Ευχόμαστε να δώσουν όλες το «παρών»!
