Το αρχιτεκτονικό γραφείο Ennead Architects ολοκλήρωσε, σε μια μεγάλη έκταση πράσινου στη Σανγκάη της Κίνας, την κατασκευή του μεγαλύτερου μουσείου αστρονομίας στον κόσμο, το μουσείο ανοίγει τις πύλες του στο κοινό στις 18 Ιουλίου.

Το μνημειακών διαστάσεων αρχιτεκτόνημα είναι σχεδιασμένο χωρίς ευθείες γραμμές ή ορθές γωνίες, απηχώντας τη γεωμετρία του σύμπαντος και τη δυναμική ενέργεια των ουράνιων σωμάτων.

View this post on Instagram

A post shared by Ennead Architects (@enneadarchitects)

«Κατασκευάζοντας αυτό το κτήριο, θελήσαμε να δημιουργήσουμε ένα μέρος όπου η αποστολή του ιδρύματος είναι πλεγμένη πλήρως με μια αρχιτεκτονική που αυτή η ίδια διδάσκει και βρίσκει μορφή σε κάποιες από τις θεμελιώδεις αρχές που καθορίζουν το σύμπαν μας» επισήμανε σύμφωνα με το ΑΠΕ, ο Thomas J. Wong, σχεδιαστής στο Ennead Architects.

Με 39.000 τετραγωνικά μέτρα, το νέο αστρονομικό παράρτημα του Μουσείου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Σανγκάης, είναι το μεγαλύτερο μουσείο σε όλον τον κόσμο που είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στη μελέτη της αστρονομίας.

Η πρόσοψη του μουσείου χαρακτηρίζεται από ελικοειδείς αρχιτεκτονικές λωρίδες ενώ το περίβλημά του σχηματίζει μια σειρά από καμπυλωτές διαδρομές, έντονα επηρεασμένες από την έλξη της βαρύτητας.

Το ίδιο το μουσείο και κάθε ένα από τα τρία βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία που ορίζουν το σχέδιο – ο οφθαλμός (oculus), ο ανεστραμμένος θόλος και η σφαίρα – λειτουργούν ως αστρονομικά όργανα, ιχνηλατώντας τον ήλιο, τη σελήνη και τα άστρα.

Ο οφθαλμός, πάνω από την κύρια είσοδο του μουσείου, δείχνει το πέρασμα του χρόνου, σχηματίζοντας έναν κύκλο από ηλιόφως στο έδαφος, πάνω στην πλατεία της εισόδου και στην αβαθή τεχνητή λιμνούλα.

Στις 12 η ώρα, στο θερινό ηλιοστάσιο, ένας πλήρης κύκλος φωτός ευθυγραμμίζεται με την κυκλική πλατφόρμα στην πλατεία της εισόδου.

Η σφαίρα, πάνω από το ημιβυθισμένο θέατρο του πλανητάριου, γεννά μια ψευδαίσθηση έλλειψης βαρύτητας ή αντιβαρύτητας.

Πάνω από το κεντρικό αίθριο, ο ανεστραμμένος γυάλινος θόλος επιτρέπει στους επισκέπτες να σταθούν στο κέντρο αυτού του υάλινου πιάτου, έχοντας ανεμπόδιστη θέα του ουρανού.

Όντας το σημείο κορύφωσης του ταξιδιού στα εκθέματα του μουσείου, αυτός ο χώρος κόβει τη θέα προς τον ορίζοντα και τον περιβάλλοντα αστικό χώρο, υποχρεώνοντας τον επισκέπτη να εστιάσει στον ουρανό που τα περιέχει όλα, να εστιάσει σε μια πραγματική συνάντηση με το σύμπαν με την οποία ολοκληρώνεται η εμπειρία προσομοίωσης μέσα στο μουσείο.