«Το κλειδί της επιτυχίας του «Studio 54″ είναι πως στην πόρτα του επικρατούσε δικτατορία και στην πίστα του δημοκρατία»
Αντι Γουόρχολ
Ζαλίζεσαι να μετράς τις επιτυχίες του Ράιαν Μέρφι στην αμερικανική τηλεόραση. Ο 55χρονος σήμερα παραγωγός, ο οποίος για τη μεταγραφή του στο Netflix λέγεται ότι έλαβε 300 εκατ. δολάρια, έχει ουσιαστικά διαμορφώσει την αισθητική των σειρών που παρακολουθούμε σήμερα μέσα από τις διαδικτυακές και δορυφορικές πλατφόρμες, ξεκινώντας από τις σαπουνόπερες και τις κωμωδίες και φτάνοντας στα θρίλερ.
Μεταξύ άλλων, με το «Nip/Tuck» (2003-2010) μάς αποκάλυψε τον λαμπερό όσο και κίβδηλο κόσμο της βιομηχανίας της πλαστικής χειρουργικής. Με το «Glee» (2009-2015) και τη μίνι σειρά «Hollywood» (2020) σχολίασε καυστικά τον κόσμο του θεάματος. Στο «Pose» (2018-2021) αναβίωσε την εκρηκτική γκέι σκηνή της Νέας Υόρκης κατά τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 και έφερε στο προσκήνιο τους transgender ηθοποιούς. Με το «The Ρolitician» (2019) σατίρισε την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ, ενώ με το «American Horror Story», που ξεκίνησε το 2011 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χρησιμοποίησε τη φόρμα του θρίλερ για να μιλήσει για την ψυχοπαθολογία του σύγχρονου ανθρώπου και για να ρίξει κριτικές ματιές στην αμερικανική κοινωνία. Σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός και ακτιβιστής για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ο Μέρφι εργάζεται ασταμάτητα ανασύροντας διαρκώς από την ανεξάντλητη δεξαμενή της έμπνευσής του νέες ιδέες. Με πιο πρόσφατη εκείνη που αφορά το περίφημο «Studio 54» της Νέας Υόρκης.
Ο παραγωγός ανακοίνωσε πως θα χρησιμοποιήσει το θρυλικό κλαμπ ως το σκηνικό του νέου κύκλου επεισοδίων του «American Crime Story» (2016-), μιας ακόμα μεγάλης επιτυχίας του, αναβιώνοντας την εποχή των τρελών πάρτι με τις ακραίες εμφανίσεις των σταρ και τις ακόμα πιο ακραίες συμπεριφορές τους. «Μου αρέσει πολύ αυτή η περίοδος» δήλωσε αναφερόμενος στα 70s, οπότε το «Studio 54» έγραψε τη σύντομη (λειτούργησε για περίπου τρία χρόνια) αλλά σημαντική ιστορία του στη νυχτερινή διασκέδαση, «την ίδια όμως στιγμή με εξιτάρει ιδιαίτερα η ιδέα να διηγηθώ την ιστορία δύο παιδιών που είχαν ένα όνειρο, που το πήγαν πολύ μακριά, και στο τέλος το πλήρωσαν».
Η έφιππη Μπιάνκα Τζάγκερ μέσα στο Studio 54 – Από τις πιο χαρακτηριστικές φωτογραφίες στην ιστορία της ποπ κουλτούρας
Πάρτι δίχως τέλος
Αναφέρεται βεβαίως στον Στιβ Ρουμπέλ και στον Iαν Σράγκερ, στους δύο επιχειρηματίες που τον Απρίλιο του 1977 ίδρυσαν και πρωτολειτούργησαν το θρυλικό κλαμπ, στον δρόμο από τον οποίο πήρε και το όνομά του, την 54η Λεωφόρο του Μανχάταν. Η αίθουσα όπου στεγάστηκε είχε χτιστεί από τον αρχιτέκτονα Γιουτζίν Ντε Ρόσα για να λειτουργήσει αρχικά ως όπερα (εγκαινιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’20 με την «Μποέμ» του Πουτσίνι) και ακολούθως ως θέατρο. Η CBS χρησιμοποίησε το κτίριο ως στούντιο για τις τηλεοπτικές και τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις της, ενώ στη συνέχεια άρχισαν να φιλοξενούνται εκεί πάρτι και εκδηλώσεις. Ο Ρουμπέλ και ο Σράγκερ το μετέτρεψαν σε κλαμπ ξοδεύοντας (αυτοί και οι χρηματοδότες τους) περισσότερα από 400.000 δολάρια. Στο φιλόδοξο εγχείρημα συνεργάστηκαν ο αρχιτέκτονας Σκοτ Μπρόμλεϊ και ο διακοσμητής-σχεδιαστής εσωτερικών χώρων Μπράιαν Τόμσον. Eναν μήνα μετά τα εγκαίνιά του η Αστυνομία της Νέας Υόρκης τού έβαλε λουκέτο επειδή πουλούσε αλκοόλ χωρίς την απαραίτητη άδεια. Οι ιδιοκτήτες του το άνοιξαν εκ νέου, σχεδόν αμέσως, σερβίροντας μόνο σόδες και χυμούς φρούτων. Η αδειοδότησή του ώστε να μπορεί να πουλάει αλκοόλ νομίμως αποδείχθηκε μια αρκετά δύσκολη υπόθεση.
Το αγαπημένο κλαμπ των σταρ
Ωστόσο, στο μεταξύ το «Studio 54» απέκτησε τεράστια φήμη ως δημοφιλές σημείο συνάντησης και συνύπαρξης των ισχυρών σε φήμη και χρήμα με ανθρώπους από το περιθώριο. Ως χώρος σπατάλης, κραιπάλης, χρήσης ναρκωτικών και σεξουαλικών οργίων. Η είσοδος σε αυτό δεν ήταν πάντα εύκολη, καθώς οι πορτιέρηδές του φημίζονταν για την αυστηρότητά τους (ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Ρουμπέλ, που του άρεσε να παίζει αυτόν τον ρόλο), όσοι όμως δοκίμαζαν μια φορά τα γλέντια τα οποία στήνονταν στην πίστα του επέστρεφαν, για να ζήσουν ξανά και ξανά «το καλύτερο πάρτι της ζωής τους», όπως χαρακτήριζε τις καυτές και ξέφρενες βραδιές του ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Αντονι Χέιντεν-Γκεστ. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες και τις διασημότητες που σύχναζαν εκεί περιλαμβάνονται ο Αντι Γουόρχολ, ο Μικ και η Μπιάνκα Τζάγκερ, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, η Ντέμπι Χάρι, ο Τρούμαν Καπότε, ο Ντέιβιντ Μπάουι, ο Σαλβαντόρ Νταλί, ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, η Νταΐάνα Ρος, η Φέι Ντάναγουεϊ, o Αλ Πατσίνο, η Divine, η Λάιζα Μινέλι, η Σερ, ο Φρέντι Μέρκιουρι, η Γκρέις Τζόουνς, ο Τζορτζ Μάικλ, o Γούντι Αλεν, ο Τομ Τζόουνς, η Φάρα Φόσετ, η Τζάκι Κένεντι, η Ερθα Κιτ και πολλοί ακόμα. Για όσους εξ αυτών ήθελαν να αποφύγουν τα αδιάκριτα βλέμματα, υπήρχε ένας privé χώρος που ονομαζόταν «Το δωμάτιο του Ρουμπέλ». Ο οποίος Ρουμπέλ, τo 1978, μία χρονιά αφότου το κλαμπ έχει ξεκινήσει να λειτουργεί, δήλωνε (όταν διαπίστωσε πως είχαν κάνει εισπράξεις μεγαλύτερες των 7 εκατ. δολαρίων) ότι «μόνο η Μαφία έχει περισσότερα έσοδα». Την ίδια στιγμή, δεν ήταν λίγοι οι Νεοϋορκέζοι που άρχισαν να διαμαρτύρονται για τη λειτουργία του «Studio 54» και να το καταγγέλλουν, μεταξύ άλλων, και με φέιγ βολάν που πετούσαν στους δρόμους, ως «μίασμα για κάθε αξιοπρεπή πολίτη. Το κλείσιμό του θα είναι η αρχή για την πνευματική και ηθική ανάκαμψη της πόλης μας».
Ο Στιβ Ρουμπέλ με την μπίρα στο χέρι) περιστοιχισμένος από θαμώνες του κλαμπ του, μια από εκείνες τις τρελές βραδιές των 70s.
Τα χρόνια της παρακμής
Με τούτα και με εκείνα, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους έβαλαν για τα καλά το κλαμπ στο στόχαστρό τους. Οι ιδιοκτήτες του συνελήφθησαν για οικονομική απάτη ύψους 2,5 εκατ. δολαρίων. Το «Studio 54» έκλεισε τον Φεβρουάριο του 1980. Ο Ρουμπέλ και ο Σράγκερ πέρασαν έναν χρόνο στη φυλακή καταδικασμένοι για φοροδιαφυγή. Αποφυλακίστηκαν τον Απρίλιο του 1981. Στο μεταξύ, τo κλαμπ είχε πουληθεί. Υπό τη νέα διεύθυνσή του συνέχισε να λειτουργεί ως αίθουσα για πάρτι, δίχως πλέον να έχει την αίγλη των πρώτων χρόνων του. Το 1994 πουλήθηκε πάλι, και ανακαινισμένο από τους νέους ιδιοκτήτες του φιλοξένησε μεταξύ άλλων σόου της Γκλόρια Γκέινορ. Ακολούθως μετατράπηκε σε θέατρο όπου ανέβηκαν σημαντικές παραγωγές μιούζικαλ. Ο επάνω όροφος συνέχισε να λειτουργεί ως night club. Ο Ρουμπέλ πέθανε το 1989, καταπονημένος από το AIDS και τις καταχρήσεις. Hταν μόνο 45 ετών. Ο Σράγκερ σήμερα είναι 74 ετών. Τo 2018 εμφανίστηκε στο ντοκιμαντέρ «Studio 54» που σκηνοθέτησε ο Ματ Τιρνάουερ. «Υπήρχε μια αίσθηση, μια ατμόσφαιρα», είπε μεταξύ άλλων, «ότι εδώ είναι το πάρτι, ότι εδώ θα κάνουμε το βράδυ σπουδαίο!».
Επιλέγοντας δύσκολα θέματα
Και έρχεται τώρα ο Ράιαν Μέρφι για να πει την ιστορία από την αρχή, με τον δικό του τρόπο. Για να αναβιώσει τις ξέφρενες και αμαρτωλές νύχτες του «Studio 54» και μαζί τους μια ολόκληρη εποχή μέσα από το «American Crime Story». Η δημοφιλής σειρά, η οποία εστιάζει σε γεγονότα που απασχόλησαν έντονα τη διεθνή κοινή γνώμη, στον πρώτο κύκλο της ασχολήθηκε με τη δίκη του σταρ του αμερικανικού ποδοσφαίρου Ο. Τζ. Σίμπσον για τη δολοφονία της πρώην συζύγου του και του φίλου της. Στον δεύτερο κύκλο ασχολήθηκε με τη δολοφονία του Τζιάνι Βερσάτσε. Ο τρίτος κύκλος, με τον τίτλο «Impeachment», αναφέρεται στη σχέση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον με τη Μόνικα Λιουίνσκι και θα κάνει πρεμιέρα στις 7 Σεπτεμβρίου. «Δεν κάνω τίποτε αν δεν το φοβάμαι» έχει δηλώσει ο ίδιος ο Μέρφι και το επιβεβαιώνει κάθε φορά, με τα πολύ δύσκολα θέματα με τα οποία καταπιάνεται. Η ιστορία του «Studio 54» είναι ένα ακόμα δύσκολο θέμα, δεδομένου ότι αφορά σε μεγάλο βαθμό και τη σκοτεινή πλευρά της αμερικανικής showbiz. Είναι, την ίδια στιγμή, μία από τις πιο glamorous και θεαματικές ιστορίες για τα 70s που θα μπορούσαμε να δούμε από τηλεοράσεως. Τα γυρίσματα αναμένεται να ξεκινήσουν τους ερχόμενους μήνες.
