Για το εφετινό Euro ειπώθηκαν πολλά. Οτι ακολούθησε ένα φαραωνικό σχέδιο που εμπνεύστηκε πριν από δέκα χρόνια ο Μισέλ Πλατινί με τις 11 πόλεις-οικοδεσπότες, από τη Γλασκώβη έως το Μπακού. Οτι ευνόησε ξεκάθαρα συγκεκριμένες χώρες που έδωσαν όλους τους αγώνες της φάσης των ομίλων στην πατρίδα τους. Οτι ήρθε να επιβαρύνει ένα ήδη φορτωμένο καλαντάρι λόγω της απορρύθμισης που προκάλεσε η πανδημία. Με κριτήριο, όμως, τον αγωνιστικό χώρο, η διοργάνωση αποδείχθηκε εξαιρετική. Είδαμε τελειωμένους θεωρητικά αγώνες να ανατρέπονται σε ελάχιστα λεπτά, είδαμε φαβορί να αποκλείονται, είδαμε την επιστροφή παραδοσιακών δυνάμεων, είδαμε τους μεμονωμένους ηγέτες να επισκιάζονται από ολοκληρωμένες ομάδες, και πλέον θα δούμε στον τελικό του Γουέμπλεϊ έναν αγώνα μεταξύ άξιων αντιπάλων. Τώρα, Αγγλία και Ιταλία προετοιμάζονται, η μεν πρώτη για τον πρώτo της μεγάλο τίτλο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, η δε δεύτερη για την επανάληψη της κατάκτησης του Euro το 1968.
Στο ΒΗΜΑgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής», o Mάρκος Καρασαρίνης καταγράφει την πορεία των δύο εθνικών ομάδων στην εφετινή διοργάνωση εστιάζοντας σε δύο πρόσωπα που δικαιώνονται, έναν καταξιωμένο προπονητή και έναν κορυφαίο σκόρερ: τον Ρομπέρτο Μαντσίνι και τον Χάρι Κέιν.
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»
