Δεν είναι μόνο πολύ αδύναμο το αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης» που έχει κάνει σημαία του ο Αλέξης Τσίπρας.

Με βάση τη σημερινή πολιτική γεωγραφία αποτελεί ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του ..Κυριάκου Μητσοτάκη.

Τι σημαίνει «προοδευτική διακυβέρνηση»;

Να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος, έστω και με μία ψήφο διαφορά, στις εκλογές που θα γίνουν με την απλή αναλογική.

Ας πάμε σε ένα σκηνικό στο μέλλον.

Γίνονται οι πρώτες εκλογές, βγαίνει με μια ψήφο διαφορά πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας παίρνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Έχοντας, δεδομένο ότι το ΚΚΕ παραμένει αμετακίνητο και στις θέσεις του για συνεργασίες, ο κ. Τσίπρας βρίσκει τρόπο και καταφέρνει να σχηματίσει πλειοψηφία με το Κίνημα Αλλαγής και το Μερα25.

Αυτό θα είναι το σχήμα, με βάση τη σημερινή πολιτική γεωγραφία, το οποίο θα αναλάβει τις τύχες της χώρας.

Η «προοδευτική διακυβέρνηση» θα είναι κυβέρνηση συνεργασίας τριών κομμάτων τα οποία χωρίζουν θέσεις και πολιτική νοοτροπία.

Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί μια τέτοια προοπτική;

Γεννά ελπίδες ή αβεβαιότητα στον κόσμο;  

Είναι εμπόδιο ή δώρο για τον Πρωθυπουργό;

Θα λέει προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης, «ή με ψηφίζετε ή (ξανα) έρχεται ο Τσίπρας αυτή τη φορά με Φώφη και Βαρουφάκη μαζί!».

Αναμφίβολα, η χώρα πρέπει να διαθέτει μια εναλλακτική λύση, έναντι της σημερινής και έναντι οποιασδήποτε κυβέρνησης.

Ναι αλλά η λύση δεν είναι συνθήματα.

Και η εναλλακτική πρόταση, σε αυτούς τους καιρούς, οφείλει, περισσότερο από το να είναι  «αριστερή» να είναι αξιόπιστη. Να είναι σοβαρή. Να είναι υλοποιήσιμη. Να εμπνέει στον κόσμο σιγουριά.

Ο λαός είναι …πολίτες.

Και δεν βλέπουν και ακούν όλη την ημέρα τη .. «λίστα Πέτσα»

Ούτε περιμένουν με αγωνία την επόμενη «πληρωμένη» δημοσκόπηση.

Κυκλοφορούν, συζητούν, ανταλλάσουν προβληματισμούς και αγωνίες, το άγχος τους για την καθημερινότητα, διαμορφώνουν άποψη.

Δεν είναι ο κόσμος,  ..γίδια καθοδηγούμενα.

Είναι βέβαιο ότι η διακυβέρνηση της ΝΔ έχει τις μαύρες τρύπες της, σε πολιτικές επιλογές και πολιτικές συμπεριφορές, και θα δοκιμαστεί το επόμενο διάστημα.

Αλλά δεν υπάρχει, έξω αυτή η αίσθηση που μεταδίδει ο ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά η αντιπολίτευση, ότι η χώρα είναι υπό κατάρρευση.

Και το απλανές βλέμμα των ανθρώπων στα μέσα μεταφοράς δείχνει ξεκάθαρα ότι το τελευταίο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι για μια υψηλών τόνων αντιπολίτευση που κινείται στη λογική «δημιουργούμε ένταση γιατί (νομίζουμε) ότι μας θρέφει»

Από εκεί ας πιάσει το νήμα ο κ. Τσίπρας.

Να δει την πραγματικότητα.

Όπως είναι και όχι όπως θα ήθελε να είναι.

Δεν υπάρχει στον κόσμο η εικόνα μιας δεξιάς-τέρατος που απειλεί να κατασπαράξει το φτωχό λαό.

Αντιθέτως ο κ. Μητσοτάκης έχει διεισδύσει σε μεγάλο βαθμό στο κέντρο, καλλιεργώντας την εικόνα ενός κεντροδεξιού πολιτικού, που δίνει το επιχείρημα σε πολλούς μετριοπαθείς ψηφοφόρους που δεν είχαν εκλογική σχέση με τη ΝΔ, να λένε «εγώ ψηφίζω Κυριάκο»  

Και αυτό και αν είναι πρόβλημα.

Και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για το Κίνημα Αλλαγής και για την «προοδευτική διακυβέρνηση»

Και δεν νομίζω ότι αντιμετωπίζεται με φωνές και ..μπαμπούλες.