Προσπάθησε, πίεσε αλλά δεν μπόρεσε. Το Βέλγιο πλήρωσε το πολύ κακό του ημίχρονο απέναντι στην Ιταλία, καθώς δεν κατάφερε να ανατρέψει την κατάσταση, με τη Σκουάντρα Ατζούρα να παίρνει το εισιτήριο για τα ημιτελικά.

Μια ακόμη πορεία για τους Κόκκινους Διαβόλους που δεν ολοκληρώνεται ιδανικά.

Μια ακόμη φορά που το Βέλγιο αποχαιρετά μια διοργάνωση πρόωρα και χωρίς να φθάνει στα… υποτιθέμενα στάνταρ του.

Η ομάδα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ έχασε άλλη μια μεγάλη ευκαιρία για διάκριση. Η χρυσή γενιά του Βελγίου δεν κατάφερε ούτε φέτος να φθάσει στην πηγή και να πιει νερό.

Η καλύτερη φουρνιά που έχει βγάλει η χώρα ξέμεινε ξανά από ιδέες, θάρρος και θράσος, μένοντας έτσι εκτός συνέχειας.

Όπως και σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις, σε Ρωσία, Γαλλία και Βραζιλία.

Ντε Μπρόινε, Αζάρ και Λουκάκου δεν μπόρεσαν ούτε φέτος να οδηγήσουν την πατρίδα τους στην κορυφή.

Μια φουρνιά παικτών με πλούσιο ταλέντο. Οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές είναι οι ίδιοι που κατακτούν τα πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Ο Κέβιν Ντε Μπρόινε κατέκτησε με τη Μάντσεστερ Σίτι το πρωτάθλημα και το League Cup, ενώ έφθασε με τους Πολίτες και στον τελικό του Champions League.

Ο Ρομέλου Λουκάκου οδήγησε την Ίντερ στην κορυφή της Ιταλίας, έπειτα από έντεκα ολόκληρα χρόνια, ενώ ο Καράσκο ήταν μέλος της πρωταθλήτριας Ατλέτικο.

Κι όμως, το Βέλγιο δεν έφθασε ούτε καν μέχρι τα ημιτελικά στο φετινό Euro.

Το 2018 το Βέλγιο έφθασε μέχρι τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και κατέκτησε τελικά την 3η θέση, αφήνοντας έτσι ανοιχτά τα όνειρα για διάκριση, η οποία όμως δεν ήρθε ούτε φέτος.

Το 2016 οι Κόκκινοι Διάβολοι είχαν απογοητεύσει σε μεγάλο βαθμό με την πορεία τους στο Euro της Γαλλίας, όπου αποκλείστηκαν από την… σταχτοπούτα της διοργάνωσης, Ουαλία, ενώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, το 2014, είχαν βγει νοκ άουτ από την Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι.


Το No 1 στο ranking της FIFA είχε μια από τις τελευταίες του ευκαιρίες να ανέβει στο βάθρο, ωστόσο η Ιταλία του Μαντσίνι την άφησε με τις… ορέξεις.

Μια ευκαιρία την οποία ενδέχεται να μη τη βρει ξανά σύντομα, καθώς ο βασικός κορμός της συγκεκριμένης γενιάς έχει ήδη… τριανταρίσει.

Το Κατάρ μοιάζει να είναι η τελευταία ευκαιρία της χρυσής γενιάς του Βελγίου. Η τελευταία ευκαιρία πριν αδειάσει ολοκληρωτικά η κλεψύδρα.