Και που να πάρει μπροστά ο Χάρι Κέιν. Διότι, μην ξεγελιέστε, ο αρχηγός της Αγγλίας μπορεί να σκόραρε αλλά σε καλή κατάσταση δεν είναι. Σε τέτοια (καλή) κατάσταση βρίσκεται ο Ματ Γκρίλις αλλά ο Σαουθγκέιτ εννοεί να τον κρατά στον πάγκο. Δεν ξέω αν αυτή η ξεροκεφαλιά κοστίσει τελικά στα λιοντάρια αλλά τώρα, ενόψει Ουκρανίας, ο προπονητής των Αγγλων έχει όλο το χρόνο να το ξανασκεφτεί και να αλλάξει τακτική.
Ωστόσο ακόμα κι όσοι δεν συμφωνούν με τις επιλογές του (κι είναι πολλοί στα νησιά) οφείλουν ν παραδεχτούν πως η επιλογή του να παίξει με τρία στόπερ δεν ήταν κακή. Ετσι κι αλλιώς, η Αγγλία προχωρά στη διοργάνωση ειδή στηρίζεται στην συμπαγή άμυνά της. Από εκεί ξεκινά και παίρνει νίκες και προκρίσεις.
Η επίθεσή της είναι σχεδόν αναιμική και στηρίζεται στην εξυπνάδα του Ραχίμ Στέρλινγκ. Ο παίκτης που στο Μουντιάλ της Ρωσίας ήταν αποδιοπομπαίος τράγος, τρία χρόνια μετά σκοράρει και την κρατάει στην διοργάνωση. Κι εδώ μπορούμε να μιλήσουμε για δικαίωση του Σαουθγκέιτ. Οι απανταχού φίλοι της Αγγλίας και υπάρχουν τέτοιοι αρκετοί παρά το ότι τα λιοντάρια έχουν ξεμείνει με το τρόπαιο του 1966 διαπιστώνουν ότι η συμμετοχή του Ματ Γκρίλις είναι που αλλάζει τις ισορροπίες στην αναμέτρηση με την Γερμανία.
Ο άσος της Αστον Βίλα είναι κατά τη γνώμη μου μια προωθημένη εξέλιξη του Τέντι Σέρινγκχαμ. Κινείται με άνεση σε όλους τους χώρους περιφερειακά του κεντρικού κυνηγού. Μπορεί ακόμα και σε αυτή τη θέση να ανταπεξέλθει. Οι επαφές του με την μπάλα είναι απίθανες. Τα κάνει όλα να φαίνονται απλά ενώ δεν είναι. Στο πρώτο γκολ ανοίγει στον Λο και στο δεύτερο σερβίρει ο ίδιος στον Κέιν. Ο προπονητής τον βάζει συνήθως σε θέση μέσα αριστερά. Υποστηρίζω ότι είναι πιο χρήσιμος παίζοντας πίσω από τον αρχηγό της ομάδας. Οπου και να παίζει όμως ανεβάζει την ποιότητα και κυρίως την επιθετική ισχύ της Αγγλίας.
Σε καμιά περίπτωση, όσα έχουμε δει από τους Αγγλους δεν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι σπουδαία ομάδα. Όχι. Είναι όμως πολύ δυνατή στο ανασταλτικό κομμάτι και αυτό της δίνει τη δυνατότητα να καθαρίζει τα ματς με ένα γκολ. Κόντρα στην Γερμανία πέτυχε δύο διότι τα πάντσερ ανοίχτηκαν μπας και ισοφαρίσουν. Θεματική Αγγλία έχουμε να δούμε από τη εποχή του Γκασγκόιν, του Χοντλ και του Λίνεκερ. Αυτή μοιάζει απαλλαγμένη από επιπολαιότητες και με βάθος στον πάγκο της. Αν πάρει μπροστά κι ο Χάρι Κέιν τίποτα δεν αποκλείεται…
