Την προγραμματική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για το εργασιακό παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας χθες βράδυ Δευτέρας, από τα Λιπάσματα της Δραπετσώνας, κλείνοντας έναν μεγάλο κύκλο προγραμματικών εκδηλώσεων και τελικό σταθμό την Προγραμματική Εθνική Συνδιάσκεψη που ξεκινάει την ερχόμενη Παρασκευή.

Ο κ. Τσίπρας σε απάντηση του εργασιακού νομοσχεδίου της κυβέρνησης, έθεσε τέσσερις άξονες: α) Αυξήσεις στους μισθούς, β) ισχυρό σύστημα συλλογικών συμβάσεων, γ) αποτελεσματικός ελεγκτικός μηχανισμός και δ) ενεργητικές πολιτικές καταπολέμησης της ανεργίας και στήριξης των ανέργων.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. επίκεντρο την πρόταση για άμεση αύξηση του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, εκκίνηση πιλοτικά του 35ωρου χωρίς μείωση μισθού, ισχυρό ΣΕΠΕ και συλλογικές συμβάσεις, μίλησε για σύγχρονο ευρωπαϊκό σχέδιο με εγγυήσεις για εργαζόμενους και νέους για μια καλύτερη ζωή και έθεσε το ερώτημα: «Θα γίνουμε επιτέλους Ευρώπη σε μισθούς και εργασία ή η πολιτική και οικονομική ελίτ θα μας κρατήσει στο «εδώ είναι Βαλκάνια;».

Κεντρικό στοιχείο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτελεί η μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση μισθών, δηλ. η καθιέρωση του 35ωρου, αρχικά πιλοτικά σε συγκεκριμένους κλάδους, κάτι που μπορεί να αποτελέσει ισχυρή αναπτυξιακή πρόταση. Επίσης, τονίζεται από το επιτελείο του ότι οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης μπορούν και πρέπει να στηρίξουν παρόμοιες μεταρρυθμίσεις.

Ο πρώην Πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε του νέου κοινωνικού συμβολαίου που προτάσσει το κόμμα του και σημείωσε ότι το πρώτο του άρθρο είναι το παρόν και το μέλλον των εργαζομένων. Και ανέφερε τις πέντε αρχές του νέου κοινωνικού συμβολαίου: Δικαιοσύνη, Ασφάλεια, Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Προοπτική.

Κατά τον ίδιο η επιστροφή στην ανάπτυξη πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλους τους πολίτες. «Ανάπτυξη μόνο για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους δεν θα φέρει ευημερία και κοινωνική δικαιοσύνη» είπε και συμπλήρωσε: «Έγνοια μας εκτός από την ανάπτυξη και η ισχυρή κοινωνική συνοχή. Διασφαλίζεται μόνο από ένα σταθερό πλαίσιο δικαιοσύνης και ασφάλειας στους εργαζόμενους».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επεσήμανε ότι η κυβέρνηση επέλεξε πάνω στο σοκ της πανδημίας να ξηλώσει το 8ωρο, να νομιμοποιήσει την απλήρωτη εργασία και να ιδιωτικοποιήσει την επικουρική ασφάλιση. «Θέλει μία κοινωνία που ο εργαζόμενος του 12ωρου θα νοιώθει τυχερός απέναντι στον άνεργο και ο μισθωτός των 800 ευρώ προνομιούχος έναντι αυτού των 400» τόνισε.

Παράλληλα, ανέφερε ότι ακόμη και στη καρδιά του Δυτικού καπιταλισμού, στις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Μπάιντεν μίλησε για το τέλος του νεοφιλελεύθερου μοντέλου και την ανάγκη αύξησης των μισθών και εστίασε στην αύξηση του κατώτατου μισθού.

Ο Αλ. Τσίπρας υποστήριξε ότι μέσα στην πανδημία, από την αρχή του έτους ήδη 17 χώρες της ΕΕ έχουν αυξήσει τον κατώτατο μισθό. «Το ζήτημα για τη χώρα μας δεν ήταν ποτέ αν θα «μείνουμε Ευρώπη» αλλά εάν ήμασταν και «θα γίνουμε Ευρώπη». Στην ΕΕ οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καλύπτουν πάνω από το 60% των εργαζόμενων, στην Ελλάδα μόλις το 14,7%» είπε και συνέχισε: «Ο μέσος όρος ανεργίας στην ΕΕ είναι 7,3%, στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 17%. Η μέση διάρκεια της εργασιακής εβδομάδας στην Ευρωζώνη είναι 37 ώρες, στην Ελλάδα είναι 42».

Ο Αλ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι η πεποίθηση του κόμματός του και του ίδιου είναι ότι η Ελλάδα μπορεί να προοδεύσει, να γίνει μια πραγματικά σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα που παράγει νέο πλούτο προστατεύοντας παράλληλα αυτούς που τον παράγουν.

«Είναι στο χέρι μας να χτίσουμε ξανά μια χώρα που: Θα σέβεται την εργασία.

Θα επιβραβεύει τη σκληρή δουλειά. Θα δίνει χώρο στη δημιουργικότητα και την καινοτομία.

Θα γεννά στους ανθρώπους της την προσδοκία για το μέλλον. Μια καλύτερη χώρα, για μια καλύτερη ζωή».

Τα όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για την επανεκκίνηση της οικονομίας, τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους και για το Ταμείο Ανάκαμψης

Στην εκδήλωση συμμετείχαν και μίλησαν ο Xoρέν Βοσκεριτσιάν, Λέκτορας εργασιακών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Birkbeck του Λονδίνου, ο Γιώργος Καββαθάς, Πρόεδρος ΓΣΕΒΕΕ, ο Άρης Καζάκος, Ομότιμος Καθηγητής Εργατικού Δικαίου Νομικής ΑΠΘ, ο Γρηγόρης Μισκεδάκης, Δικηγόρος- Εργατολόγος, ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Δημοσιογράφος και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Τομεάρχης Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Κατά την διάρκεια των εισηγήσεων ο Αλ. Τσίπρας παρενέβη και τα βασικά σημεία είναι τα εξής:

Το’ χει η μέρα σήμερα, το 150άρι είναι της μέρας. Μόνο που το δικό μας δεν είναι one-off για να εμβολιαστούμε, αλλά είναι σε μηνιαία βάση για τους εργαζόμενους. Η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν είναι δώρο αλλά για μια ουσιαστική και μελετημένη παρέμβαση που έχει στόχο τόσο την ενίσχυση του εισοδήματος, όσο όμως και της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας, με την τόνωση της ενεργούς ζήτησης.

Έχει αποδειχθεί παντού ότι μια τέτοια παρέμβαση μπορεί να δώσει δυναμική στην οικονομία. Σε μια οικονομία που, ας μην ξεχνάμε, έχει ταλαιπωρηθεί. Για πάρα πολλά χρόνια ο μισθός είναι καθηλωμένος. Η Ελλάδα είναι η 5η από το τέλος σε αξία αγοραστικής δύναμης μισθού σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δική μας άποψη δεν είναι ότι έχουμε ν’ ανταγωνιστούμε, και μάλιστα προς τα κάτω, χώρες με εξαθλιωμένες εργασιακές σχέσεις, δε θέλω ν’ αναφερθώ τώρα για να μην κάνουμε αρνητική κριτική σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μπορούμε ν’ ανταγωνιστούμε με την έννοια τη θετική, δηλαδή να έχουμε μια υγιή προσπάθεια, άμιλλα θα έλεγα εγώ, αύξησης της παραγωγικότητας, αν επενδύσουμε στην καινοτομία, στις νέες τεχνολογίες, στο ανθρώπινο κεφάλαιο. Αυτό είναι το σχέδιό μας για την επόμενη μέρα.

***

Εγώ να κρατήσω από την παρέμβαση του κ. Καββαθά ως πολύ ευχάριστο και αισιόδοξο μήνυμα, το ότι είναι θετικός ο κατεξοχήν εκπρόσωπος της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην αύξηση του κατώτατου μισθού.

Έχω να παρατηρήσω ότι δεν ήταν ποτέ οι εκφραστές της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας αυτοί οι οποίοι έθεταν τη βασική αντίθεση στη λογική της αύξηση του μισθού. Αυτοί οι οποίοι πάντοτε, είτε δημόσια, όχι τόσο, κυρίως παρασκηνιακά και υπογείως, έθεταν διαρκώς ζήτημα για τη μείωση του μισθού, ήταν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κύκλοι που πρόσκεινται στον Σύνδεσμο των Βιομηχάνων, αυτοί οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν έχουν να κερδίσουν και πάρα πολλά πράγματα από την αύξηση της ενεργού ζήτησης στην ελληνική οικονομία, είτε για λόγους που έχουν να κάνουν με εξαγωγές, είτε με την οικονομία κλίμακας στις επιχειρήσεις τους.

Δεν τους αφορά τόσο αυτό, τους αφορά η συρρίκνωση του δικού τους κόστους, του εργασιακού κόστους και εκείνο που βρίσκουν εύκολο κάθε φορά, είναι το μισθολογικό κόστος. Άρα, ο εργαζόμενος.

Άρα λοιπόν εγώ κρατάω ως πολύ θετικό το μήνυμα αυτό, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι θα έπρεπε να εκφράσει ας πούμε μια δυσαρέσκεια, δεν εξέφρασε, βάζει το θέμα της διαπραγμάτευσης στους κοινωνικούς εταίρους.

Και εμείς είπαμε ότι αποτελεί στόχο, επιδίωξη και δέσμευσή μας η επαναφορά της διαπραγμάτευσης μέσω της εθνικής συλλογικής σύμβασης στους κοινωνικούς εταίρους. Θεωρούμε όμως απαραίτητο αυτό να γίνει μετά από την εναρμόνιση του μισθού στην πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας, μετά από τόσα πολλά χρόνια καθήλωσης. Και όταν μιλάμε για κατώτατο, ο κατώτατος συμπαρασύρει όλα τα μισθολογικά κλιμάκια.

***

Ήταν ένα πολύ ενθαρρυντικό μήνυμα από μια κυβέρνηση συνεργασίας προοδευτικών δυνάμεων στην Ισπανία, που ακολουθεί ένα άλλο παράδειγμα, μαζί με αυτή του Αντόνιο Κόστα στην Πορτογαλία, από την πλειονότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, που δυστυχώς βρίσκονται σε μια συντηρητική κατεύθυνση.

Νομίζω όμως ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει το αντιπαράδειγμα, ακριβώς διότι η κυρίαρχη προπαγάνδα και οι κατασκευασμένες τρομολαγνικές έρευνες και μελέτες Ινστιτούτων μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος κι ότι αν εφαρμοστεί ένας άλλος δρόμος, θα καταστραφεί η οικονομία.

Το παράδειγμα λοιπόν της Ισπανίας μας δείχνει ότι υπάρχει ο δρόμος της στήριξης των εργασιακών δικαιωμάτων και της αύξησης του κατώτατου μισθού και είναι ένας δρόμος που δεν καταστρέφει την οικονομία, αντιθέτως την κάνει την οικονομία πιο παραγωγική.

Και νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντική η ύπαρξη αυτών των προοδευτικών κυβερνήσεων και θεωρώ είναι και μια πυξίδα για μας ν’ ακολουθήσουμε αυτό τον δρόμο, διεκδικώντας, όποτε κι αν έρθει η επόμενη κάλπη, να βγάλει, μέσα από την απλή αναλογική, γιατί αυτό είναι το σύστημα των εκλογών που θα έχουμε στην επόμενη εκλογική διαδικασία, τη δυνατότητα να προκύψει μια προοδευτική κυβέρνηση που θα φέρει σημαντικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας και της κοινωνίας.

Σημασία έχει να βάζει κανείς στόχους και οι στόχοι αυτοί να βρίσκουν ανταπόκριση στην επιθυμία του λαού, των εργαζομένων, της κοινωνίας. Αλλιώς, ο πολιτικός διάλογος και τα κόμματα, αν αυτά τα λένε και αυτά τα οποία προτείνουν δεν βρίσκουν ανταπόκριση ή αποδοχή από την κοινωνία και από τους πολίτες, είναι ένας διάλογος κενός περιεχομένου.

Νομίζω ότι ακριβώς γι’ αυτό έχουμε προχωρήσει μ’ αυτή την πολύ σοβαρή δουλειά και προγραμματική επεξεργασία, για να τονίσουμε, να αναδείξουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις γα τον αναγκαίο κοινωνικό μετασχηματισμό, για να πάμε την οικονομία και την κοινωνία ένα βήμα πιο μπροστά.

Συνοπτικά οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ- Π.Σ.:

*Κατάργηση του εργασιακού νόμου Χατζηδάκη και ισχυρό πλέγμα συλλογικών διαπραγματεύσεων, επαναφορά βάσιμου λόγου απόλυσης, αναθεώρηση πλαισίου ομαδικών απολύσεων, ισχυρό ΣΕΠΕ με 1.500 προσλήψεις ελεγκτών

– Άμεση αύξηση κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ την επομένη σχηματισμού μίας προοδευτικής κυβέρνησης και μετά επαναφορά στις συλλογικές διαπραγματεύσεις μέσω της ΕΣΣΕ. Προσαύξηση του νόμιμου ωρομισθίου για την μερική απασχόληση κατά 20%, ως αντικίνητρο στη μερική απασχόληση.

– Η αύξηση κατώτατου μισθού και της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων είναι μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και αναπτυξιακό εργαλείο, αφού τονώνει την εσωτερική ζήτηση.

– Μείωση του ορίου των υπερωριών και κατάργηση της υπερεργασίας που εφαρμόζεται μόνο στην Ελλάδα.

– Μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο, χωρίς μείωση μισθών, αρχικά σε πιλοτική εφαρμογή και με αντισταθμιστικά μείωσης του μη μισθολογικού κόστους.

– Μαζικό πρόγραμμα επιδότησης της διατήρησης θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό και κοινωνικό τομέα, μερική διαγραφή χρεών πανδημίας, ρευστότητα και εγγυήσεις ώστε να γίνονται προσλήψεις.

– Ειδικό πρόγραμμα ενίσχυσης της απασχόλησης για 50.000 νέους επιστήμονες διάρκειας 24 μηνών, με αυξημένες αμοιβές και πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 100.000 συμπολίτες μας,

με έμφαση στις γυναίκες, διάρκειας 12 μηνών με παράλληλη κατάρτιση/επανακατάρτιση.

-Ισχυρό σύστημα Συλλογικών Διαπραγματεύσεων

– Αποκατάσταση και διεύρυνση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας

– Υποχρεωτική επέκταση των ΣΣΕ και των διαιτητικών αποφάσεων

-Αποκατάσταση του συνταγματικού δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία

– Επαναφορά του βάσιμου λόγου απόλυσης

– Αναθεώρηση του πλαισίου των ομαδικών απολύσεων

– Ισχυρό και αξιόπιστο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας

– Ριζικό ανασχεδιασμό του θεσμικού πλαισίου για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία

– Καθιέρωση Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία

– Εφαρμογή των αρχών Υγείας και Ασφάλειας στο Δημόσιο και την τοπική αυτοδιοίκηση

-Ριζικές θεσμικές τομές ώστε να κατοχυρώνονται τόσο τα εργασιακά τους δικαιώματά όσο και η βασική αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία.

-Θέσπιση αυστηρού θεσμικού πλαισίου για τις εργολαβίες με στόχο την κατάργηση της εικονικής εργολαβίας με θέσπιση σαφών όρων και προϋποθέσεων.

-Ένταξη όλων όσοι εργάζονται, με όποια σχέση και μορφή εργασίας σε έναν κλάδο στις πρόνοιες της οικείας κλαδικής σύμβασης.

-Ρύθμιση και προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων όσων εργάζονται σε αποσχίσεις κλάδων.

-Μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων όσων εργάζονται με μπλοκάκια και διαρκώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

-Αναγνώριση των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως μισθωτών, με θέσπιση, μεταξύ άλλων, τεκμηρίου υπέρ του χαρακτήρα της εργασίας τους ως εξαρτημένης, για τη στοιχειώδη κατοχύρωση τους στα θέματα ωραρίου, μισθού και προστασίας της υγείας και ασφάλειάς τους.

-Ρύθμιση της τηλεργασίας. Διασφάλιση και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που τη ρυθμίζει ως μισθωτή εργασία από απόσταση με σεβασμό στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

– Κατοχύρωση και ενίσχυση της συλλογικής αυτονομίας και της συνδικαλιστικής δράσης

– Αποκατάσταση και θεσμική κατοχύρωση του δικαιώματος της απεργίας

– Ενίσχυση της συμμετοχής των εργαζομένων και των εκπροσώπων τους

– Αύξηση του κατώτατου μισθού

– Προσαύξηση 20% του νόμιμου ωρομισθίου για τη μερική απασχόληση

– Μείωση του ορίου των υπερωριών & κατάργηση της υπερεργασίας

– Μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας από το 40ωρο στο 35ωρο χωρίς μείωση μισθών.

– Μαζικό πρόγραμμα επιδότησης της διατήρησης θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό και κοινωνικό τομέα

– Στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να έχουν τη δυνατότητα να προσλάβουν προσωπικό

– Αναβάθμιση και αύξηση της κλίμακας των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας και δημιουργίας προσωρινών θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα

– Ενίσχυση του ΟΑΕΔ

– Ειδικά προγράμματα ενίσχυσης της απασχόλησης για 50.000 νέους επιστήμονες

– Πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας για 100.000 συμπολίτες μας, με έμφαση στις γυναίκες