Την εβδομάδα που μας πέρασε ξεκίνησαν οι πανελλαδικές εξετάσεις. Χιλιάδες νέοι και νέες ρίχτηκαν στη μάχη διεκδικώντας όμορφα «χρονοβόρα» όνειρα που έχουν να κάνουν με σπουδές και καριέρες. Την ίδια στιγμή ένα life style συνέδριο «γονιμότητας» – λέξη κι αυτή! – που ακυρώθηκε μετά και τη βαρύγδουπη άρση της αιγίδας και τα γρήγορα αντανακλαστικά της ΠτΔ κυρίας Σακελλαροπούλου έρχεται με βίντεο να υπενθυμίσει «ποιο το όφελος για μια γυναίκα εάν τον κόσμον όλον κερδίσει, αλλά δεν καταφέρει να κάνει παιδιά», επισημαίνοντας σαφώς πως η κοινωνική ολοκλήρωση μιας γυναίκας επιτυγχάνεται μόνο μέσα από την τεκνοποίηση, γυρίζοντάς μας δεκαετίες πίσω και αμφισβητώντας προσωπικές επιλογές πολλών γυναικών.
Δεν υπεισέρχομαι στο πρόγραμμα του συνεδρίου, τις επιμέρους θεματικές και τους ομιλητές. Αφορά την οπτική των διοργανωτών. Πολλοί όμως συνέδεσαν το μήνυμα του συνεδρίου με το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, το δημογραφικό, επιφορτίζοντας για μία ακόμη φορά με το λάθος βάρος τις νέες γυναίκες. Το δημογραφικό δεν είναι πρόβλημα που αφορά μόνο τις γυναίκες. Αφορά εξίσου τους άνδρες και έχει κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις. Είναι πρόβλημα που αφορά σχεδόν όλο τον δυτικό κόσμο. Και σαφώς δεν λύνεται με ενοχικά μηνύματα του τύπου «πότε θα γίνεις μάνα;». Απαιτεί βαθιές τομές, σοβαρή προσέγγιση, διεξοδική συζήτηση, σκέψη έξω από το κουτί και γενναίες αποφάσεις. Σε όλα τα επίπεδα!
Στον αντίποδα, σήμερα στα πανεπιστήμιά μας γίνεται πολύς λόγος για την ενδυνάμωση των γυναικών και τη συμμετοχή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Στα περισσότερα πανεπιστήμια της χώρας υπάρχουν ειδικές επιτροπές για θέματα ισότητας. Είμαστε όμως πολύ πίσω! Το αρχαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας, το ΕΚΠΑ, με ιστορία 184 χρόνων δεν αξιώθηκε ποτέ γυναίκα πρύτανη παρά τον πολυπληθή γυναικείο πληθυσμό του! Το ίδιο και το ΑΠΘ!
Θεωρώ τη συζήτηση που προέκυψε από την ακύρωση του συνεδρίου γονιμότητας εποικοδομητική και παραγωγική. Από τις αντιδράσεις προκύπτει ότι η κοινωνία είναι μπροστά από κρατικές πολιτικές που επιβάλλεται να αλλάξουν άρδην. Στα «πικρά» η ατυχής επίσημη στήριξη του συνεδρίου γονιμότητας από το Ιδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, που σκοπός του είναι η παροχή ίσων ευκαιριών και προφανώς η ενδυνάμωση των γυναικών. Λέτε το σκεπτικό να ήταν «τι να τις κάνουν οι γυναίκες τις υποτροφίες άμα είναι να μην κάνουν παιδιά»; Θα ήταν λυπηρό…
*Η κυρία Εφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, πρώην πρόεδρος του ΙΚΥ.
