Σίγουρα και ο πιο ευφάνταστος μυθιστοριογράφος θρίλερ δεν θα διανοούνταν να συλλάβει ως πλοκή αυτό που πραγματικά συνέβη μεταξύ 2004 και 2014 με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ και Δανία και θύματα τέσσερις χώρες της Ευρώπης. Η Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSA), σε συνεργασία με την αντίστοιχη υπηρεσία ασφαλείας της Δανίας, έστησε δίκτυο υποκλοπής σε βάρος των πολιτικών ηγεσιών Γερμανίας, Γαλλίας, Σουηδίας και Νορβηγίας. Δηλαδή υπέκλεπταν απόρρητα τηλεφωνήματα και πληροφορίες, ακόμα και άκρως απόρρητες, που αφορούσαν την ασφάλεια αυτών των χωρών. Πρωταγωνιστής του σκανδάλου η κυβέρνηση Ομπάμα και υπεύθυνος χειριστής του εγχειρήματος ο τότε αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, δηλαδή ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ!
Ποια εθνική ανάγκη επέβαλε αυτή την παράνομη επιχείρηση και μάλιστα σε βάρος φίλων και συμμάχων χωρών; Και πώς ήταν δυνατόν να προσφερθεί ως επίκουρος αυτής της επαίσχυντης πρωτοβουλίας η Δανία, ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε βάρος τριών άλλων κορυφαίων χωρών-μελών της; Ηδη τα σημαντικότερα μέσα δημοσιότητας στην ΕΕ οργιάζουν σε περιγραφές και επικριτικά σχόλια σε βάρος των πρωταγωνιστών του κατασκοπευτικού αυτού σκανδάλου, το οποίο μάλιστα ξέσπασε σε μια κρίσιμη περίοδο, καθώς αναμενόταν η επίσκεψη του προέδρου Μπάιντεν στην Ευρώπη για το G7, για τις χώρες του ΝΑΤΟ και επ’ ευκαιρία για συναντήσεις με κορυφαίους ηγέτες της Ευρώπης. Ποιες εξηγήσεις θα μπορέσει να παράσχει, όταν μάλιστα έχει αναμειχθεί και προσωπικά σε αυτό το σκάνδαλο ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ; Και πόσο αξιόπιστες θα κριθούν οι προτάσεις του για αναβάθμιση της δυτικής συμμαχίας για κοινή αντιμετώπιση της Ρωσίας και της Κίνας;
Οσο κι αν έχουν υποβαθμίσει το θέμα τα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ, ορισμένα ευρωπαϊκά έχουν ξεσπαθώσει και εύκολα τροφοδοτείται ο πάντα υπολανθάνων αντιαμερικανισμός προς μεγάλη αγαλλίαση των εχθρών της δημοκρατίας και δικαίωση ανάλογων πρακτικών των ηγετών Ρωσίας και Κίνας, που ευλόγως θεωρούν αναγκαίο να χρησιμοποιούν και παράνομες μεθόδους προκειμένου να εξασφαλίζουν πληροφορίες που ενδιαφέρουν την ασφάλειά τους. Ας σημειωθεί ότι το νέο αυτό τεράστιο σκάνδαλο έρχεται να αναζωογονήσει τις καταγγελίες του πρώην πράκτορα της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Εντουαρντ Σνόουντεν, που το 2013 είχε διοχετεύσει στον Τύπο απόρρητες πληροφορίες σχετικές με προγράμματα μαζικής παρακολούθησης των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του. Ο Σνόουντεν είχε τότε κατηγορηθεί για τις αποκαλύψεις αυτές και προκειμένου να δικαστεί και καταδικαστεί ως προδότης κατέφυγε στη Ρωσία, όπου έκτοτε ζει (βλ. «Βήμα» 6/6).
Ποιες άραγε εξηγήσεις θα ψελλίσει ο Μπάιντεν στην κυρία Μέρκελ; Και αν το αποφύγει, δεν θα ζητήσει εξηγήσεις η «σιδηρά κυρία», όπως άλλωστε και ο γάλλος πρόεδρος Μακρόν; Πώς άραγε θα αντιμετωπιστεί επίσης η προδοτική εμπλοκή της Δανίας, η οποία αντί σύμπλευσης προσφέρθηκε ως συνωμότης σε βάρος αδελφών χωρών της ΕΕ; Και η πιο σκανδαλώδης ίσως πτυχή: οι αμερικανοί κατάσκοποι υπέκλεψαν τεχνολογικής φύσεως πληροφορίες χάρη στις οποίες η Λόκχιντ τελειοποίησε το μαχητικό αεροσκάφος F-35. Και η κατάληξη: ένα μεγάλο συμβόλαιο πώλησης αεροσκαφών στη Δανία. Αυτήν που πρόδωσε τα μυστικά της γερμανικής Eurofighter. Ομορφος κόσμος ανήθικος διαβολικά πλασμένος. Το πιθανότερο πάντως είναι να καταβληθεί από κοινού προσπάθεια αποσιώπησης του σκανδάλου.
