Με το άλμπουμ «Angelo’s Bookstore» (στο οποίο είναι εμφανείς οι εκλεκτικές μουσικές του καταβολές) μας συστήθηκε πριν από λίγο καιρό ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Angelos TP (κατά κόσμον, Αγγελος Θεοδωράκης-Παπαγγελίδης), εγγονός του Μίκη Θεοδωράκη, παρουσιάζοντας 12 κομμάτια: μια οργανική σύνθεση, δέκα αγγλόφωνα τραγούδια αλλά και ένα ελληνόφωνο, το «Σπασμένο ρόδι» (σε στίχους του Κώστα Φασουλά), με τη συμμετοχή στην ερμηνεία του σπουδαίου Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Ποια είναι η πιο έντονη μουσική ανάμνηση που έχετε από τα παιδικά σας χρόνια;
«Ο «δίσκος με το καπέλο». Ετσι λέγαμε στον μπαμπά τα τέσσερα αγόρια. «Μπαμπά, βάλε τον δίσκο με το καπέλο στο πικάπ» και εννούσαμε το άλμπουμ «Heavy Weather» του σχήματος Weather Report και χορεύαμε σαν τρελοί γκρεμίζοντας το σαλόνι».
Ποιοι καλλιτέχνες έχουν διαμορφώσει την αισθητική σας;
«Νομίζω ότι ο Πικάσο ένας απ’ αυτούς, όπως και ο Pierre Bonnard. Εχω τεράστια λατρεία στον Τζίμι Χέντριξ και από μικρός θαυμάζω σαν θεό τον Μπομπ Μάρλεϊ. Επίσης μεγάλο κόλλημα ήταν ο Σεγκόβια, ο Μπαχ και ο Σοπέν – ίσως ο αγαπημένος μου συνθέτης, αν και τον γνώρισα πιο καλά την τελευταία δεκαετία. Από πιο νέους δημιουργούς που έχουν επηρεάσει την αισθητική μου είναι ο Ακίρα Γιαμαόκα, ο συνθέτης του soundtrack στο video game με τίτλο «Silent Hill». Τέλος, με έχουν διαμορφώσει τα αμέτρητα βράδια που κοιμήθηκα με δίσκους jazz στο repeat, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω κάποιον συγκεκριμένα, αφού ήταν καταπληκτικά CD με όλους τους κορυφαίους τζαζίστες. Θυμάμαι, ζητούσα στη μάνα μου να μου αγοράζει το περιοδικό «Jazz & Jazz»».
Γράφετε στίχους και τραγουδάτε στα αγγλικά. Σας είναι πιο εύκολο το να εκφράζεστε σε αυτή τη γλώσσα;
«To be honest, όπως λέει και το τραγούδι μου «Honest», δεν επέλεξα κάποια γλώσσα συνειδητά, ούτε μου είναι εύκολο το να εκφράζομαι μέσω της τέχνης. Δεν ψάχνω τρόπο να εκφραστώ, απλώς εκφράζομαι και είμαι εντελώς σίγουρος ότι το κάνω με τον πιο απλό τρόπο, τον πιο αληθινό δηλαδή. Αν σκεφτόμουν ότι θέλω να εκφραστώ λογικά, δεν θα έμπαινα καν στη διαδικασία. Αλλοι βρίσκουν ενδιαφέρον στην επικοινωνία. Εγώ απλώς νιώθω λειτουργικός και δημιουργικός με σεβασμό πάντα στην αποδοχή ή στην απόρριψη».
Πείτε μας λίγα λόγια για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τον οποίο συνεργάζεστε…
«Τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου τον σέβομαι απεριόριστα από μικρό παιδί και ως τραγουδιστή του παππού μου αλλά και ως, ας μου επιτραπεί ο όρος, εθνικό μας ροκ τραγουδιστή. Το μόνο ξεκάθαρο και τίμιο που μπορώ να πω είναι ότι θα τον ευγνωμονώ για πάντα για την τιμή που μου έκανε. Ισως ακούγεται αυτονόητο λόγω της φιλίας του με τον παππού μου το να με βοηθήσει, αλλά, ας μη γελιόμαστε, ο Βασίλης είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος και δεν έχει ανάγκη από τέτοια. Τον ευχαριστώ για την αυτοπεποίθηση που μου έδωσε. Ακόμα δεν το πιστεύω!».
Η Αγγελική Τουμπανάκη και η Υακίνθη Λάγιου;
«Για την Αγγελική τι να πω; Αυτό το πλάσμα έχει φτάσει τη μουσική σε άλλα επίπεδα. Είναι το νεραϊδάκι του δάσους που εξερευνά τα λουλούδια για να βρει το πιο νόστιμο νέκταρ. Αυτή είναι και η ομορφιά της δουλειάς της, η ομορφιά του χαρακτήρα της. Επιπλέον, η ισορροπία, ο σεβασμός προς τους πάντες και τα πάντα και η καλοσύνη της ψυχής της είναι αυτά που επικυρώνουν ό,τι κάνει. Εκτιμώ πάντα τη φιλία, την αγάπη και τη φροντίδα της και την εμπιστεύομαι πρωτίστως ως φίλη. Ετσι κάπως ήρθε στο στούντιο και έκανε τα κομμάτια να πάρουν τη μορφή της, να γίνουν αερικά. Για την παιδική μου φίλη, σχεδόν αδελφούλα μου, την Υακίνθη, τι να πω; Πώς να τα χωρέσω όλα σε μερικές λέξεις; Η χροιά της φωνής της κουβαλάει ό,τι έχει ζήσει. Γι’ αυτό είναι τόσο βελούδινη και βαθιά. Ετσι είναι και την αγαπώ πολύ. Ελπίζω να συνεργαζόμαστε και να κάνουμε όμορφα πράγματα όπως όταν παίζαμε παιδιά. Ομορφαίνουν τη ζωή μου αυτές οι φιλίες».
Πώς προέκυψε ο τίτλος «Angelo’s Bookstore»;
«Το βιβλιοπωλείο του Αγγελου είναι ο συναισθηματικός κόσμος μου, είναι η διάθεση, η λύπη και η χαρά μου, η ανάμνηση και το ταξίδι με παράθυρο στο μέλλον. Ενα όραμα ελπίδας. Σαν ανοιχτό βιβλίο μοιράζομαι ένα κομμάτι της καρδιάς μου και προσπαθώ να επικοινωνήσω όσο πιο απλά μπορώ Με λίγους στίχους και λίγη μουσική».
Ο δίσκος σας κυκλοφόρησε σε μια περίοδο που δεν μπορούσατε να τον προωθήσετε με live. Τι σχέδια έχετε για ζωντανές εμφανίσεις; Σας αρέσουν;
«Εχουν πολλή αδρεναλίνη, θα έλεγα ότι μου αρέσουν και σίγουρα δεν φοβάμαι να εκτεθώ. Προς το παρόν σχέδια δεν υπάρχουν, αλλά είμαι ανοιχτός σε κάθε πρόταση, όχι όμως στην προοπτική να προγραμματίσω εγώ».
Ποια είναι η σχέση σας με τον παππού σας;
«Μια συνηθισμένη σχέση παππού – εγγονού. Παππού με πολλές ιστορίες και δίχως παραμύθια».
Πώς ορίζετε την ευτυχία;
«Η ευτυχία είναι πολύ απλό πράγμα. Είναι το σπίτι μου, η γυναίκα μου και οι δύο γιοι μου. Καλά, και το σκυλάκι μου και ο γάτος μου. Αυτά την ορίζουν. Για να ορίσω τον εαυτό μου στην ευτυχία πρέπει να μη νιώθω άγριος – για να είμαι ειλικρινής».