Runes: «Η σύνθεση είναι για μένα ένα μέσο ψυχοθεραπείας»

Ο ταλαντούχος τραγουδιστής και τραγουδοποιός μιλά στο tovima.gr για τον νέο δίσκο του με τίτλο «Ardour»

Το τέταρτο άλμπουμ του, με τίτλο «Ardour», παρουσίασε πριν λίγο καιρό ο έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός Runes. Έντεκα πολύ προσωπικά τραγούδια που μιλούν για τα πάθη και τους φόβους, την καθημερινότητα στη σημερινή κοινωνία και τις σύγχρονες προκλήσεις της ζωής. Χάρη στην εξαιρετική (και πολύ δουλεμένη) φωνή του, τις συναρπαστικές μουσικές ιστορίες που αφηγείται, αλλά και το ατμοσφαιρικό πάντρεμα του βυζαντινούς μέλους με τον ήχο της Anohni, ο ιδιοσυγκρασιακός Runes κάνει τη διαφορά.

Ποια είναι η πιο έντονη μουσική ανάμνηση που έχεις από την παιδική σου ηλικία;

«Η ημέρα που μου είπαν ότι ο παππούς και η γιαγιά μου θα μου αγοράσουν ένα πιάνο για να αρχίσω κανονικά μαθήματα. Πήγαμε σε ένα μαγαζί να δούμε τα διάφορα μοντέλα πιάνου και την αίσθηση που μου προκάλεσε εκείνη η εικόνα – ένα δωμάτιο γεμάτο πιάνα, έτοιμα να παίξεις και να δοκιμάσεις ποιο είναι για σένα – καθώς και αυτό που αισθάνθηκα όταν βρήκα το πιάνο που ακόμα έχω στο πατρικό μου σπίτι, δεν τα ανταλλάσσω με τίποτα».

Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το βυζαντινό μέλος;

«Η πορεία μου με την βυζαντινή μουσική ξεκίνησε στο Μουσικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης. Ήταν ένα υποχρεωτικό μάθημα, το οποίο σιγά σιγά έγινε ένα από τα αγαπημένα μου. Μέσα από τη βυζαντινή μουσική ήρθα σε επαφή με μία ανατολίτικη τεχνική τραγουδιού και έναν άλλο τρόπο σύνθεσης. Γενικά μου αρέσει να συνδυάζω διαφορετικά είδη μεταξύ τους».

Ποια ανάγκη σε οδήγησε στη σύνθεση τραγουδιών;

«Μεγαλώνοντας, αυτά που δεν τολμούσα ή ντρεπόμουν να πω μπροστά σε κάποιον, τα έλεγα χωρίς καμία δυσκολία μέσα από στίχους. Ειδικά τα πρώτα κομμάτια που έχω γράψει, πολλά χρόνια πριν, χωρίς να το καταλάβω, μιλούσαν πολύ για την ψυχολογική μου κατάσταση και τις μεταβλητές στη ζωή μου που με δυσκόλευαν. Η σύνθεση ήταν για μένα ένα μέσο ψυχοθεραπείας».

Πως προέκυψαν τα κομμάτια του «Ardour»;

«Στην αρχή της καραντίνας, με τα διάφορα κοινωνικοπολιτικά θέματα που ήρθαν στην επιφάνεια παγκοσμίως, μου δημιουργήθηκε ξανά η επιθυμία να γράψω μουσική. Αυτή τη φορά ό,τι έγραφα έβγαινε πολύ εύκολα από μέσα μου. Είχα πολλά να πω και ταυτόχρονα είδα ότι γενικά ο κόσμος τριγύρω είχε πολλά να πει. Έτσι, άρχισα να γράφω το “Ardour” και άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να γράψει ό,τι του έρχεται χωρίς να σκέφτομαι ότι ετοιμάζομαι να πουλήσω ένα προϊόν». 

Ένα άλμπουμ τόσο ατμοσφαιρικό και με τόσο εκλεκτικές αναφορές θα βρει το κοινό του στη χώρα μας; 

«Στην Ελλάδα γενικά υπάρχει πολλή alternative μουσική. Ο κόσμος ακούει πάρα πολλά πράγματα από όλον τον κόσμο. Αυτό δεν εκπροσωπείται από την ελληνική βιομηχανία μουσικής. Τα ελληνικά ραδιόφωνα δεν παίζουν αυτά που ακούει ο κόσμος, η τηλεόραση δεν προωθεί εικόνες που θέλουμε και μας αρέσουν. Γενικά ο στόχος της τέχνης στην Ελλάδα δεν είναι πλέον η ψυχαγωγία, αλλά το κέρδος. Ο κόσμος που θέλει να ακούσει κάτι διαφορετικό, κάτι περίεργο, κάτι καινούργιο, υπάρχει και είναι τέρμα φυσιολογικοί άνθρωποι. Η εποχή που η εμφάνισή σου έδειχνε τι μουσική ακούς και με τι ασχολείσαι έχει περάσει. Αρκεί και οι εταιρείες και αυτοί που κινούν τα λεφτά σε αυτήν την χώρα να το καταλάβουν και να σταματήσουν να προωθούν τα ίδια άτομα συνέχεια».

Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία για έναν νέο καλλιτέχνη στην Ελλάδα σήμερα;

«Πέραν του ότι ο σεβασμός από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη έρχεται μόνο άμα έχεις αρχίσει να βγάζεις λεφτά και όχι επειδή γράφεις ωραία πράγματα, το πιο δύσκολο είναι το οικονομικό. Θέλει απίστευτη υπομονή, αισιοδοξία και τσαγανό, για να μην τα παρατάς. Ενώ μπορείς να δουλεύεις πολλές ώρες κάθε μέρα, δεν πληρώνεσαι τίποτα και αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι ποια είναι αξία της δουλειάς σου. Η καλύτερη συμβουλή που έχω λάβει ως μουσικός είναι «Ακόμα και αν τραγουδήσεις μόνος σου και δεν το ακούσει ποτέ κανένας, είσαι πάλι καλλιτέχνης». Η αξία μου ως μουσικός δεν καθορίζεται από το πόσοι με ακούν, αλλά από το πόση δουλειά έχω ρίξει για να μάθω να παίζω και να γράφω όπως γράφω».

Ποιοι καλλιτέχνες σε έχουν επηρεάσει πιο πολύ με το έργο τους;

«Μου άρεσε πάντα να ακούω καλλιτέχνες που εξερευνούν και προσπαθούν να αναλύσουν, μέσα από τη μουσική, έντονα συναισθήματα και την ένωση του ανθρώπου με την φύση και το σύμπαν. Καλλιτέχνες όπως η Loreena McKennitt, η Enya, η Björk, η Grimes, η Sevdaliza, η Aurora, οι Pink Floyd. Γενικά με τραβούσε η ambient ορχηστική μουσική σε συνδυασμό με ονειρικά φωνητικά».

Τι χρωστάς στη Θεσσαλονίκη και τι στο Μάντσεστερ;

«Η Θεσσαλονίκη με σκληραγώγησε αρκετά σε πολλά θέματα της ζωής μου τα οποία δεν χρειαζόταν να τα σκεφτώ όσο ζούσα στο Manchester. Ο σεξουαλικός μου προσανατολισμός έπαιξε μεγάλο ρόλο στον τρόπο που μεγάλωσα εδώ στην Ελλάδα ενώ δεν θα έπρεπε να έχει ιδιαίτερη σημασία. Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη γεμάτη ζωή, τέχνη, φύση, καλό φαΐ, ιστορία. Το Manchester όμως μου έδωσε για πρώτη φορά ελευθερία να μπορώ να λέω αλήθεια όταν με ρωτάει ένας ξένος «Ποιος είσαι εσύ, ποια είναι η ιστορία σου;». Αυτά που χρωστάω και στις δύο πόλεις, και στις δύο χώρες είναι οι εμπειρίες που μου έδωσαν, ο κόσμος που γνώρισα, οι αποφάσεις που πήρα για το μέλλον μου, η αγάπη μου για την ανατολίτικη και τη δυτική μουσική και η προσπάθειά μου να ενώσω αυτά τα δύο ξένα είδη και να δημιουργήσω κάτι που με βοηθάει να εξηγώ το πώς αισθάνομαι».

Ανακάλυψες κάτι που δεν γνώριζες για τον εαυτό σου, Runes, στην καραντίνα;

«Το πόσο ανάγκη είχα να βγω από το σπίτι. Τα τελευταία χρόνια που ζούσα στην Αγγλία, είχα κλειστεί μέσα στο σπίτι και δούλευα όλη μέρα. Είχα φτάσει σε σημείο που μου ήταν δύσκολο να βγω χωρίς να με πιάσει άγχος. Ξεκίνησα να δουλεύω πάνω στον εαυτό μου, να αποκτήσω δύναμη ξανά και ακριβώς τότε ξεκίνησαν οι φασαρίες με τον ιό. Ενώ μου ήταν «εύκολο» να κλειστώ ξανά μέσα στο σπίτι, ήξερα ότι θα πρέπει να προσέξω να μην μου γίνει πάλι συνήθεια και τώρα που σιγά σιγά ο κόσμος έχει αρχίσει να βγαίνει έξω να μπορέσω επιτέλους και εγώ να δικτυωθώ και να κοινωνικοποιηθώ».

Τι ονειρεύεσαι για το καλοκαίρι του 2021;

«Πολλή μουσική, πολλά μπάνια και πολύ φαΐ. Σίγουρα μιλάω από προνομιακή θέση, αλλά ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεφύγει και η θάλασσα, τα δάση και τα βουνά είναι ένας πολύ καλός τρόπος να ξεφύγεις ενώ ακόμα είσαι υπεύθυνος και προσέχεις να μην μεταδώσεις τον ιό. Επίσης ονειρεύομαι να συνεχίσει ο κόσμος να χρησιμοποιεί το δικαίωμα του πάνω στην ελευθερία λόγου και να μιλάει ενάντια σε αυτά που τον ενοχλούν».

Το album «Ardour» κυκλογορεί σε ψηφιακή μορφή από την Amour Records

RUNES Links:

Spotify

Instagram

YouTube

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.