Ηταν το 2013 όταν η Viohalco ανακοίνωσε ότι θα μεταφέρει την έδρα της στο Βέλγιο. Η διοίκηση ήθελε να αλλάξει την έδρα της μητρικής – τα εργοστάσια θα παρέμεναν στην Ελλάδα – ώστε να εξασφαλίσει φθηνή χρηματοδότηση για ένα τριετές επενδυτικό πρόγραμμα-μαμούθ 308 εκατ. ευρώ μέσα στο peak της οικονομικής κρίσης.
Το 65% της παραγωγής του ομίλου κατευθυνόταν στην Ευρώπη αλλά οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές του δανείζονταν με 2% ενώ η Viohalco με 7%, είχαν φθηνότερο ρεύμα και χαμηλότερα μεταφορικά κόστη. Για να εξαλείψουν αυτά τα ανταγωνιστικά μειονεκτήματα οι θυγατρικές της έπρεπε να προσφέρουν ποιοτικά προϊόντα με αυστηρές προδιαγραφές. Να ξέφευγαν από τις αγορές των Commodities και να μην επηρεάζονταν από τις φθηνές εισαγωγές της Τουρκίας και της Αιγύπτου. Στα Σωληνουργεία Κορίνθου κατασκευάστηκε νέα γραμμή παραγωγής σωλήνων υψηλής καταπόνησης για θαλάσσιους και χερσαίους αγωγούς που αντικατέστησε τους απλούς σωλήνες ραφής.
Στο εργοστάσιο της Fulgor (Eλληνικά Καλώδια) στην Κόρινθο άρχισε η κατασκευή υποβρύχιων καλωδίων υψηλής τάσης. Στη Σιδενόρ λειτούργησε νέος φούρνος ενώ οι επενδύσεις συνεχίστηκαν στην ΕΛΒΑΛ με το νέο τετραπλό έλαστρο που κόστισε άλλα 150 εκατ. ευρώ. Πλέον οι σωλήνες της Σωληνουργεία Κορίνθου είναι απαραίτητοι σε κάθε ενεργειακό έργο μεταφοράς υγρών και αέριων καυσίμων στον κόσμο. Εφτασαν μέχρι τις Ανδεις σε υψόμετρο 3.500 μέτρων και εξοπλίζουν υποθαλάσσιους αγωγούς που αντέχουν σε βάθη 1.700 μέτρων.
Τα καλώδια της Fulgor ήταν αυτά που επελέγησαν για την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου και ποντίστηκαν σε βάθος 1.000 μέτρων. Τα προϊόντα της ΕΛΒΑΛ γνωρίζουν μεγάλη ζήτηση καθώς είναι φιλικά προς το περιβάλλον και έχουν εφαρμογές στην αυτοκινητοβιομηχανία και στις συσκευασίες τροφίμων και φαρμάκων.
Η διοίκηση της ελληνικής εταιρείας όταν έπρεπε να λάβει αποφάσεις διάλεξε τον δύσκολο δρόμο. Αυτόν της διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης μέσα από επενδύσεις ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις και να διασφαλιστούν οι 8.000 θέσεις εργασίας στον όμιλο. Και τα κατάφερε.
