Στους δροσερούς κήπους του Προεδρικού Μεγάρου, κάτω από τον έναστρο ουρανό, με την μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού να παίζει Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι, πολλά απρόβλεπτα μπορούν να συμβούν. Γιατί το δείπνο που παρέθεσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου για τα 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ τα είχε όλα. Και το σημαντικότερο, κατάφερε να κατευνάσει πολιτικά πάθη και αντιπαραθέσεις. Υπήρξε, για παράδειγμα, μία (τυπική) συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ας μην αντάλλαξαν κατά τη διάρκεια του δείπνου ούτε μια κουβέντα.

 

Στις συζητήσεις που έγιναν σχολιάστηκαν θέματα όπως η πανδημία, τα εμβόλια, τα παιδιά που πήγαν μετά από τόσους μήνες στο σχολείο και το lockdown. Στο πρώτο κεντρικό τραπέζι κάθισαν οι «θεσμικοί», ήτοι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Σχοινάς και οι κ.κ. Σαρλ Μισέλ και Νταβίντ-Μαρία Σασόλι. Κύριο θέμα συζήτησης ήταν το πράσινο πιστοποιητικό, αλλά και η πανδημία. Ενδιαφέρον είχε το δεύτερο τραπέζι, κυρίως για τη σύνθεσή του. Το πρωτόκολλο της Προεδρίας τοποθέτησε εκεί τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, τον υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη, τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Μιλτ. Βαρβιτσιώτη, τον διπλωματικό σύμβουλο της Προέδρου κ. Παπαδόπουλο και τον αντιπρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη. Αυτός που έφυγε πρώτος από το δείπνο ήταν ο κ. Κακλαμάνης, είπε πως έχει μια υποχρέωση, θα πήγαινε στα γενέθλια της Γωγώς Σαπουντζάκη. Και στο τραπέζι έμειναν οι υπόλοιποι…

 

Ηταν, πώς να το κάνουμε, μια στιγμή αμηχανίας όταν βρέθηκαν μαζί οι κ.κ. Τσίπρας και Γεραπετρίτης. Δεν είχε περάσει και πολύς καιρός από τότε που δυο τους είχαν σφοδρή σύγκρουση στη Βουλή, όταν ο κ. Γεραπατρίτης τον είχε αποκαλέσει… «άνθρωπέ μου», με τον κ. Τσίπρα να εκρήγνυται και να του λέει: «Τα «άνθρωπέ μου» αλλού, όχι σε μένα. Δεν είστε καν εκλεγμένος». Βρέθηκαν δίπλα-δίπλα, μαζί στάθηκαν όρθιοι για τον εθνικό ύμνο, μαζί δοκίμασαν το μενού, το οποίο και σχολίασαν, και όταν εξαντλήθηκαν τα τυπικά ζητήματα και έπρεπε να μιλήσουν μεταξύ τους, απευθύνθηκαν στον Αρχιεπίσκοπο και του είπαν πως καλά λειτούργησε στον κόσμο η ώρα της Ανάστασης που έγινε στις 9 το βράδυ, αντί τα μεσάνυχτα. Και από τότε ο πάγος έσπασε… Ο κ. Τσίπρας μίλησε για τις εμπειρίες του με τον Ερντογάν, μίλησε ακόμα για τα παιδιά του, για το εμβόλιο που έκανε, λέγοντας ότι με τη δεύτερη δόση είχε έναν πρήξιμο στο μπράτσο αλλά τίποτα το σοβαρό, είπε για τα αντισώματα που έλαβε, για το lockdown κ.τ.λ. Ο κ. Βαρβιτσιώτης θέλοντας να σπάσει τη μονοτονία των εμβολίων έκανε… παρέμβαση και μίλησε για την Ευρώπη, ενώ κάποια στιγμή, δεν ξέρω πώς το έφερε η κουβέντα, άρχισε να εξιστορεί στον κ. Τσίπρα πώς έκοψε το τσιγάρο και πώς είχε απεξαρτηθεί από τον καφέ. Πολιτική συζήτηση δεν έγινε, ο φακός των φωτογράφων έπιασε κάποια στιγμή τον κ. Τσίπρα να κοιτάζει τον ουρανό, την ώρα που εκφωνούσε λόγο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά τίποτα το συνταρακτικό δεν συνέβη. Ακόμα τίποτα δεν μαρτυρούσε ότι λίγες ώρες αργότερα, ξημερώνοντας Παρασκευή, ο κ. Τσίπρας θα πήγαινε στη Βουλή και θα εξαπέλυε σφοδρότατη επίθεση εναντίον του κ. Μητσοτάκη που δεν ήρθε για τρίτη Παρασκευή να απαντήσει σε ερωτήσεις του στο Κοινοβούλιο.

Τι μελετά ο Κ. Σημίτης

Αυτές τις μέρες, επ’ ευκαιρία των 40 χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) και τώρα Ευρωπαϊκή Ενωση, απευθυνθήκαμε μεταξύ άλλων και στον άλλοτε πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη προκειμένου να μας γράψει ένα σχετικό άρθρο. Αρνήθηκε ευγενικά και με τη συνήθη συστολή που τον διακρίνει έσπευσε να μας διευκρινίσει ότι «αυτόν τον καιρό είμαι απορροφημένος με τη μελέτη του Ταμείου Ανάκαμψης και δυστυχώς δεν έχω χρόνο για οτιδήποτε άλλο». Αργότερα μάθαμε ότι δεν πήγε ούτε στο δείπνο του Προεδρικού Μεγάρου με τους ευρωπαίους προσκεκλημένους. Θεωρούμε εξ αρχής ότι ο λόγος που επικαλέστηκε ήταν πραγματικός και σε καμία περίπτωση προσχηματικός. Οσοι γνωρίζουν τον 84χρονο παλαίμαχο πια της πολιτικής μπορούν να αντιληφθούν του λόγου το αληθές. Το ερώτημα που τίθεται κατόπιν αυτών είναι πόσοι άραγε από τους εν ενεργεία πολιτικούς αφοσιώθηκαν πραγματικά στην ανάγνωση και μελέτη του Ταμείου Ανάκαμψης. Πολύ αμφιβάλλουμε αν ξεπερνούν τα δάχτυλα δύο χεριών…

 

Το Ταμείο Ανάκαμψης και η Γιάννα Αγγελοπούλου

Επ’ ευκαιρία μπορώ να σας βεβαιώσω επίσης ότι οι προβλέψεις του Ταμείου Ανάκαμψης και οι αναπτυξιακές ευκαιρίες που το όλο σχήμα των έργων, των πόρων και των χρηματοδοτήσεων δημιουργεί, απασχολούν και την κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου. Ψάχνει, αναζητεί και συζητεί το όλο σχέδιο και σκέπτεται πώς μπορεί να συνδυαστεί με τη δική της καμπάνια για τα 200 χρόνια από τον αγώνα της εθνικής παλιγγενεσίας. Και μαζί αντιμετωπίζει την μεταπανδημική περίοδο και όσα τη συνοδεύουν ως μια επιπρόσθετη ευκαιρία ανάδειξης της νέας Ελλάδας στο εξωτερικό. Ανήσυχη και κινητική όπως είναι, θα βρει τον τρόπο, να είστε βέβαιοι.

 

Τα εγκώμια Μητσοτάκη και η οργή των καραμανλικών

Ο Πρωθυπουργός πάντως είχε πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Πέραν των εκδηλώσεων για τα 40 χρόνια από την ένταξή μας στην ΕΟΚ είχε προγραμματίσει να πάει το τρέχον Σαββατοκύριακο στη Μεγαλόνησο και να συνδυάσει το μνημόσυνο του πατέρα του στα Χανιά με την επισημοποίηση και παρουσίαση της χάραξης του Βόρειου Οδικού Αξονα Κρήτης, ενός εμβληματικού για τους συντοπίτες του έργου. Του προέκυψε και ο Τσαβούσογλου και όλα στριμώχθηκαν χρονικά. Οπως και να έχει πάντως, μπορούμε να σας βεβαιώσουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει πολύ θετικά το έργο του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Κώστα Καραμανλή. Τις προάλλες, αυθόρμητα, χωρίς να ερωτηθεί, έπλεξε το εγκώμιό του, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «ο Καραμανλής εξελίσσεται σε πολύ καλό υπουργό».

 

Πράγμα που όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθείς δεν ταιριάζει με το κλίμα που μεταφέρουν ή θέλουν να μεταφέρουν οι αυτοανακηρυσσόμενοι και αυτοπροσδιοριζόμενοι εκπρόσωποι της λαϊκής Δεξιάς και αυθεντικοί εκφραστές του καραμανλισμού στη χώρα. Ο κύκλος αυτός πάντως σας βεβαιώνουμε ότι πνέει μένεα. Το τι λένε για το κόμμα τους και τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη δεν γράφονται, είναι μηνύσιμα! Κατ’ αυτούς, ο Πρωθυπουργός προδίδεται από το επιτελείο του στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο, κατά την κρίση τους, είναι αμετροεπές, υπερφίαλο και ικανό να τον μπλέξει σε δύσκολες και φθοροποιές υποθέσεις. Δεν βλέπουν πάντως ούτε οι «καραμανλικοί» ότι μπορούν να συγκροτηθούν εστίες σοβαρής αμφισβήτησης. Ωστόσο ο ίδιος κύκλος μοιάζει ασυμφιλίωτος, θέλει να σπέρνει την αμφισβήτηση, κατακεραυνώνοντας τον «ελιτισμό» του Κυριάκου και των συνεργατών του. Η αλήθεια είναι ότι η απομάκρυνση από την εξουσία και τα κέντρα της πληγώνει τους βουλευτές που επιθυμούν διακαώς την επανεκλογή τους και γι’ αυτό διεκδικούν την επαφή και την κάλυψη του αρχηγού. Και όταν δεν την έχουν βρίζουν, ασχημονούν και σε ορισμένες περιπτώσεις απειλούν με ζημιές και καταστροφές.

Ο Πρωθυπουργός κοιτάζει προς Φρανκφούρτη

Ο Πρωθυπουργός παραμένει στοχοπροσηλωμένος στον επιτελικό κύκλο του, ενδιαφέρεται πιο πολύ για τα μπράβο που εισπράττει από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη παρά για όσα λέγονται και γράφονται στην Αθήνα. Εκεί θεωρεί ότι θα κριθεί το παιχνίδι. Ηδη την περασμένη εβδομάδα έλαβε μήνυμα της Λαγκάρντ ότι το καθεστώς της επαναγοράς ομολόγων θα παραταθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του 2022, όπως και η προσαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας θα μετατεθεί για το 2023. Ακόμη η Φρανκφούρτη, συγκεκριμένα ο επόπτης του τραπεζικού συστήματος, είναι απόλυτα ικανοποιημένη με τις ελληνικές τράπεζες, καθώς μειώνουν τα κόκκινα και εξασφαλίζουν νέα κεφάλαια. Οπότε γνωρίζει ότι θα έχει στη διάθεσή του λεφτά και άνεση προσαρμογής και έτσι δεν πολυνοιάζεται για τους όποιους κύκλους δυσαρεστημένων…

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν διάγει πολιτικά τις καλύτερες στιγμές του καθώς βλέπει πως ό,τι κάνει πέφτει στο κενό. Ούτε μια μέρα δεν κρατάνε οι ανακοινώσεις του. Δεν είναι τυχαίο ότι το κόμμα και οι οπαδοί του επενδύουν στον «Μιθριδάτη» (φωτογραφία), σε έναν ράπερ παλαιάς κοπής, προερχόμενο απο τα Ημισκούμπρια της δεκαετίας του 90, που απορρόφησε απολύτως την εχθροπαθή εκδοχή της αντιπολιτευτικής γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ και την έκανε τραγούδι. Το σχετικό έντονης αντιπολιτευτικής χροιάς video-τραγούδι, διάρκειας 12 λεπτών, το οποίο αναπαράγεται μανιωδώς από τα τρολ του Διαδικτύου και έφθασε να αριθμοί τις 350.000 θεάσεις τις δύο πρώτες μέρες κυκλοφορίας του, είναι ένα κράμα ύβρεων και καταστροφής, χωρίς ειρμό και συνοχή. Προπαγανδίζει τον ακραίο λόγο και ξαναφέρνει στο προσκήνιο τα απολύτως διχαστικά συνθήματα του 2012 «ή εμείς ή αυτοί», σε μια παρακμιακή έκδοση της αντιμνημονιακής ρητορικής που τόσο κακό έκανε στη χώρα. Ανοιξε με άλλα λόγια μία ακόμη εστία παραφοράς που θέλει να τραβάει τον Τσίπρα από το μανίκι… Δεν θα έχει καλή τύχη το όλο σχήμα που είναι έτοιμο να αγκαλιάσει κάθε εκδοχή φανατισμού και μίσους που κυκλοφορεί εκεί έξω…