Η προχθεσινή εκδήλωση του Ζαππείου έδωσε στο διεθνές κοινό ένα δυνατό στίγμα για τη δυναμική επιστροφή της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης, σε ρυθμούς προ-πανδημίας. Τα 40 χρόνια από την Ελληνική Ένταξη στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες αλλά και η έναρξη της πανευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης ήταν οι δύο θεματικές πάνω στις οποίες δομήθηκε η τελετή με την υψηλή συμβολική σημασία και για την οποία ταξίδεψαν στην Αθήνα ύστερα από πρόσκληση του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νταβίντ Σασσόλι.
Η τελετή είχε σαφές σημείο αναφοράς τις απαρχές της ευρωπαϊκής πορείας της Ελλάδας και η επιλογή του Ζαππείου κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. Για τη διοργάνωσή της απαιτήθηκε από την ομάδα του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών μια σύνθετη και δύσκολη δουλειά συντονισμού πόρων και ανθρώπινου δυναμικού προκειμένου να παραχθεί ένα τελικό προϊόν εκλεπτυσμένης αισθητικής ποιότητας, αντάξιο της επετείου, αλλά και υψηλής προστιθέμενης πολιτικής αξίας για την Ελλάδα. Η εξελιγμένη ψηφιακή διάσταση της εκδήλωσης ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη, ιδιαίτερα ενόψει της έναρξης του εθνικού διαλόγου για τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης αλλά και βάσει της εμπειρίας του Υπουργείου από την «ψηφιακή» Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ο συντονισμός μεταξύ του τηλεοπτικού συνεργείου της ΕΡΤ, των τεχνικών της τηλεδιάσκεψης μέσω της οποίας συμμετείχαν ξένοι και έλληνες διαδικτυακοί παριστάμενοι, καθώς και των τεχνικών πληροφορικής του Υπουργείου Εξωτερικών και των Ευρωπαϊκών θεσμών αποδείχτηκε μια άσκηση ακριβείας στην κατάληξη χιλιομέτρων καλωδίων.
Ο καθαρός, «αναλογικός» ήχος της εξαιρετικής Μόνικα, που με τις εκτελέσεις δύο τραγουδιών της τίμησε τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών κατά την περίοδο της πανδημίας, ήταν μια δυνατή, ανθρώπινη στιγμή που για λίγο έβαλε σε παύση τη ροή των ψηφιακών δεδομένων.
Ακόμα πιο σύνθετο αποδείχτηκε η διαβούλευση και ο συντονισμός που προηγήθηκε από τα στελέχη του Υπουργείου Εξωτερικών με φορείς της κοινωνίας των πολιτών προκειμένου να συμμετέχουν στην τελετή διαδικτυακά μια ευρεία και πολυσυλλεκτική γκάμα φορέων από οργανώσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων LGBTQI, μέχρι επαγγελματικούς συλλόγους αλλά και εκπροσώπους σωμάτων ασφαλείας, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι οι πολιτικές και κοινωνικές υπερβάσεις δεν είναι κενά συνθήματα στα 40 χρόνια της ευρωπαϊκής πορείας της Ελλάδας. Αυτή η «οριζόντια» διάσταση της εκδήλωσης συμπλήρωσε την παρουσία σύσσωμης της πολιτειακής ηγεσίας της χώρας, αποτίνοντας τιμή στη συνεισφορά αλλά και τα οράματα της ελληνικής κοινωνίας για την Ευρώπη του Μέλλοντος.
Το ευρωπαϊκό πολιτικό περιεχόμενο της εκδήλωσης έγινε ακόμα πιο αισθητό με την προετοιμασία μιας «σμιλεμένης» αρχειακής έκθεσης από το επιτελείο του Mιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, η οποία τίμησε τα κορυφαία πρόσωπα και τις σελίδες της Ευρωπαϊκής πορείας της Ελλάδας, με χαρακτηριστικότερο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, χωρίς να παραγνωρίζεται η μνήμη και ετερόδοξων προσωπικοτήτων που εκπροσώπησαν την Ελλάδα στην Ευρώπη, όπως του Μανώλη Γλέζου. Σημειώνεται μάλιστα ότι η έκθεση κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον της επιμελούς ΠτΔ κατά την περιήγηση των υψηλών προσκεκλημένων από τον κ. Βαρβιτσιώτη, η οποία περιλάμβανε και τα αποκαλυπτήρια μιας τιμητικής πλάκας για την υπογραφή της Συνθήκης Προσχώρησης της Ελλάδας στις Κοινότητες το 1979. Δείγμα της λεπτομερούς, σχεδόν ιστοριοδιφικής, επιμονής των διοργανωτών να συνδέσουν παρελθόν, παρόν και μέλλον ήταν επί τούτου αναζήτηση, ανάσυρση και αποκατάσταση από τα υπόγεια του Ζαππείου του συγκεκριμένου ξύλινου δίφυλλου τραπεζιού πάνω στο οποίο οι Καραμανλής, Ράλλης και Κοντογεώργης είχαν υπογράψει την Συνθήκη που θα άλλαζε για πάντα το Μέλλον της χώρας.
