«Μάρτιν Ιντεν» («Martin Eden», Ιταλία, 2019)
Το ομότιτλο βιβλίο του Τζακ Λόντον (εκδόσεις Ζαχαρόπουλος) λειτουργεί περισσότερο σαν «αόρατος οδηγός» στο σενάριο αυτής της ενδιαφέρουσας αλλά και απαιτητικής ιταλικής ταινίας. Ο μύθος του Λόντον είναι ο σπόρος για την δημιουργία μιας «άλλης» ιστορίας προσαρμοσμένης στην προπολεμική Νάπολη όπου βιώνουμε την σταδιακή άνοδο ενός φτωχού προλετάριου, του τυχοδιωκτικού Μάρτιν Ιντεν (Λούκα Μαρινέλι) του οποίου το μυαλό τρέφεται με την ιδέα της επανάστασης και της πάλης για το καλό των ταξικά ομοίων του.
Ο Μάρτιν αντιλαμβάνεται ότι μόνον με τη γνώση το μυαλό του θα αποκτήσει την απαραίτητη ωριμότητα που θα ισχυροποιήσει την πένα του για να γίνει το ιδανικό όπλο του σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα. Ωστόσο, δεν μπορεί να προβλέψει τους αστάθμητους παράγοντες και πολλά θα αλλάξουν μετά την γνωριμία του με μια πλούσια κοπέλα την οποία ερωτεύεται.
Με έντεχνο τρόπο και έξυπνες ιδέες ο σκηνοθέτης Πιέτρο Μαρτσελο χρησιμοποιεί την μέθοδο της αφαιρετικής αφήγησης και του «χοροπηδητού» στον χρόνο προκειμένου να περιγράψει αυτή την περίπλοκη ιστορία σε μια ταινία που δεν «ταξινομείται» εύκολα και σε κερδίζει κυρίως με την εικόνα και λιγότερο με τον λόγο.
Για τον κεντρικό ρόλο του Μάρτιν Ιντεν, ο Λούκα Μαρινέλι δικαίως τιμήθηκε με το Copa Volpi καλύτερης ερμηνείας στο φεστιβάλ Βενετίας πριν από δύο χρόνια.
Βαθμολογία: 3 ½
ΑΘΗΝΑ: ΣΤΕΛΛΑ – ΚΑΡΜΕΝ – ΔΑΦΝΗ – ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
———————————————-
«Σουπερνόβα» («Supernova» ,Αγγλία, 2021)
Εχοντας διαρκώς σε πρώτο πλάνο δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς, τον Κόλιν Φερθ και τον Στάνλεϊ Τούτσι, ο Βρετανός σκηνοθέτης Χάρι Μακ Κουίν, στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, προσπαθεί, όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα να διαχειριστεί ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα : την άνοια. Προς τα εκεί οδεύει ο Τάσκερ (Τούτσι) που όμως είναι αρκετά ευφυής για να μπορεί να προβλέψει αυτό που αναμένεται να γίνει στο μέλλον.
Ο χειρισμός της κατάστασής του όμως, έχει γίνει κάτι σαν πάθος του εραστή του, του Σαμ (Φερθ) ο οποίος αναζητεί λύσεις χωρίς να θέλει να παραδεχτεί ότι οι λύσεις αυτές δεν θα είναι παρά προσωρινά «παυσίπονα» σε ένα μόνιμο πρόβλημα που ημέρα με την ημέρα χειροτερεύει.
Ο Μακ Κουίν δεν θέλει να μας στείλει στο περίπτερο για να προμηθευτούμε χαρτομάντιλα για την προβολή. Η κινηματογράφησή του είναι στακάτη, ρεαλιστική, καθόλου μελοδραματική και εντελώς προσγειωμένη σε αυτό που θέλει να πει. Η συντροφικότητα, η αγάπη, η απλή παρουσία είναι το μόνο φάρμακο μπροστά στην οδύνη που ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα έρθει.
Και με τους δύο θαυμάσιους ηθοποιούς που έχει στη διάθεσή του το αποτέλεσμα σε σκλαβώνει χωρίς ποτέ η ταινία να «απογειώνεται» πραγματικά.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΕΚΡΑΝ – ΑΝΟΙΞΗ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΗΛΕΚΤΡΑ – ΜΑΡΙΛΕΝΑ – ΑΡΙΑΝ – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΦΛΕΡΥ – COOL ΤΥΜΒΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑΣ – ΜΑΡΙΕΛ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ ΘΕΣ/ΚΗ : ΕΛΛΗΝΙΣ
———————————————–
«Ενας χρόνος στη Νέα Υόρκη» («My Salinger year», ΗΠΑ/ Καναδάς, 2020)
Όπως φαίνεται και στον ελληνικό τίτλο η ιστορία αυτής της ταινίας του Καναδού σκηνοθέτη Φιλίπ Φαλαρντό, τοποθετείται στη Νέα Υόρκη όπου στη δεκαετίας του 1990, μια νεαρή, έξυπνη κοπέλα (Μάργκαρετ Κουέιλι) προσπαθεί να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και να γίνει συγγραφέας (Το σενάριο εξάλλου είναι βασισμένο στα memoir της Τζοάνα Σμιθ Ράκοφ με τον ίδιο τίτλο).
Η πρόσληψή της σε ένα πρακτορείο λογοτεχνών που διευθύνει μια αποφασιστική διανοούμενη, (έκτακτη η Σιγκούρνι Γουίβερ διαρκώς με ένα τσιγάρο στο χέρι και την απάντηση σε οποιαδήποτε ερώτηση στο στόμα) θα την φέρει σε επαφή με τον διάσημο Αμερικανό συγγραφέα του «Φύλακα της σίκαλης» Τζ. Ντ. Σάλινγκερ (1919- 2010).
Μια παράξενη σχέση αναπτύσσεται ανάμεσα στα δύο πρόσωπα παρότι ποτέ δεν συναντιούνται, την ώρα που η κοπέλα προσπαθεί να καταξιωθεί σε έναν χώρο που θέλει κότσια. Με όπλα της το χιούμορ, το θάρρος, ακόμα και το θράσος θα πολεμήσει για ν’ αποδείξει ότι η θέση της δεν είναι στη γραμματεία ενός πρακτορείου αλλά στην δημιουργία ενός βιβλίου. Ωστόσο, η Γουίβερ είναι το πρόσωπο που ξεχωρίζει ενώ χειρίζεται με πειθώ μια ηρωίδα με την καρδιά μιας διανοούμενης και το πνεύμα μιας μπίζνες γούμαν.
Έν ολίγοις ένα «μικρό» αλλά έξυπνο φιλμ που θα χαρούν όσοι αγαπούν το βιβλίο αλλά και τα μυθικά πρόσωπα που σχετίζονται με την λογοτεχνία.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΦΙΛΟΘΕΗ – ΔΕΞΑΜΕΝΗ –ΑΚΤΗ ΘΕΣ/ΚΗ: ΕΛΛΗΝΙΣ
———————————————
«Εντιμος κλέφτης» («Honest thief», ΗΠΑ, 2020)
Ένα ακόμη προσωπικό «όχημα» για τον Ιρλανδό ηθοποιό Λίαμ Νίσον, ο οποίος υποδύεται αυτό ακριβώς που δηλώνει ο τίτλος: έναν έντιμο κλέφτης που λόγω έρωτος (Κέιτ Γουόλς) θέλει να ξαναφτιάξει από την αρχή την ζωή του, οπότε και αποφασίζει να παραδοθεί στο FBI.
Το πρόβλημά του είναι ότι το FBI πρώτον δεν δείχνει να τον πιστεύει και όταν κάποια στιγμή αυτό πάει να γίνει, ο ήρωας θα πιαστεί μέσα σε μια φάκα διαφθοράς πολύ χειρότερης από τις κλοπές που ο ίδιος έχει διαπράξει.
Αυτό όμως είναι και το πρόβλημα της ταινίας του: εξαιτίας ενός μπερδεμένου και μάλλον πρόχειρα γραμμένου σεναρίου, ο σκηνοθέτης Μαρκ Γουίλιαμς δυσκολεύεται στο «ξεδιάλυμα» χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σε κρατά μέχρι την τελευταία στιγμή. Και αυτό το οφείλει στον χαρισματικό Νίσον γιατί είναι πραγματικά διασκεδαστικό να βλέπεις αυτόν τον υψηλόσωμο Ιρλανδό να «παίζει» τους αντιπάλους του σαν τις χάντρες κομπολογιού, παρότι αυτό το κομπολόι κάποια στιγμή σπάζει…
Βαθμολογία: 2 ½
ΑΘΗΝΑ: ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΑΡΤΕΜΙΣ – CINE ΓΕΡΑΚΑΣ – ΦΛΟΙΣΒΟΣ – ΑΡΙΑΝ – ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ ΓΑΛΑΤΣΙ – ΑΛΣΟΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ – ΑΝΟΙΞΗ – ΗΛΕΚΤΡΑ – ΑΛΕΞ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ – CINE ΚΕΚΡΩΨ ΚΟΡΩΠΙ – ΣΙΣΣΥ ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ -CINE ΩΡΩΠΟΣ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: CINEMA ONE
Στις επανεκδόσεις της εβδομάδας θα βρούμε την ταινία «Βιτελόνι» («Ι Vitelloni», Ιταλία, 1953), όπου ο σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι νοσταλγεί τα χρόνια της αθωότητας και της νιότης, μέσα από την ιστορία μιας ανδρικής παρέας φίλων (ανάμεσά τους ο Αλμπέρτο Σόρντι, ο Φράνκο Φαμπρίζι αλλά και ο αδελφός του Φελίνι, Ρικάρντο), οι οποίοι λίγο πριν αφήσουν πίσω την τρίτη δεκαετία της ζωής τους προσγειώνονται στη σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας.
Βαθμολογία: 4
ΑΘΗΝΑ: ΘΗΣΕΙΟΝ – ΕΛΛΗΝΙΣ
