Τα γεγονότα είναι γεγονότα, δεν αμφισβητούνται από όποια γωνία και αν τα δει κανείς. Και τούτο τον καιρό τα γεγονότα «φωνάζουν» στην κυριολεξία, φανερώνοντας την πορεία των πραγμάτων.

Η πανδημία, χωρίς αμφιβολία πια, βαίνει προς έλεγχο, ιδιαιτέρως υπό τη θετική επίδραση του κύματος των επιταχυνόμενων εμβολιασμών.

Οσο οι εμβολιασμοί εξελίσσονται ομαλά, χωρίς αναστολές και επιφυλάξεις, ξεπερνώντας καθημερινά τις 100.000, και οι πολίτες συνεχίζουν να τηρούν τα ατομικά μέτρα προστασίας, τα κρούσματα του κορωνοϊού θα περιορίζονται, οι εισαγωγές ασθενών στα νοσοκομεία θα μειώνονται και μαζί τους θα υποχωρούν τόσο οι επώδυνες διασωληνώσεις όσο και οι οδυνηροί θάνατοι.

Ολα τα στοιχεία, από τα νοσοκομεία και τις υγειονομικές αρχές, βεβαιώνουν ότι η Ελλάδα δείχνει να βγαίνει στην παρούσα φάση – με μεγάλο κόστος είναι αλήθεια – από τον κύκλο της πρωτοφανούς απειλής του κορωνοϊού.

Κατά τα φαινόμενα, θα επιτύχει να ορθώσει σχετικά γρήγορα, μέχρι τα τέλη του προσεχούς Ιουνίου, το διεκδικούμενο απ’ όλους σωτήριο τείχος ανοσίας, ομαλοποιώντας σταδιακά τις λειτουργίες της κοινωνίας και της οικονομίας.

Να βγει δηλαδή πραγματικά από τον κύκλο του πανδημικού χειμώνα, της διαρκούς φθοράς και της μακράς αγωνίας και κατ’ αντιπαραβολή να βιώσει ένα καλοκαίρι αναδημιουργίας, ανασύνταξης και ανασυγκρότησης.

Κοινώς να επανέλθει, να δει τα νοσοκομεία και την υγειονομική κοινότητα να ελαφρύνονται από το μέγα βάρος της φροντίδας όλων, και μαζί να ξαναβγεί με ασφάλεια στον δρόμο, να δουλέψει, να δράσει, να απολαύσει, να επικοινωνήσει, να ξαναζήσει, δηλαδή, χωρίς καταδυναστευτικούς περιορισμούς.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο πανδημικός έλεγχος συνοδεύεται και από μια μεγάλη και αδιάψευστη ευκαιρία για τη χώρα και τους πολίτες.

Ο έλεγχος της υγειονομικής κρίσης βρίσκει την Ελλάδα εξοπλισμένη με ένα πανίσχυρο πακέτο ευρωπαϊκών πόρων, ικανών όχι μόνο να καλύψουν τις απώλειες της προηγούμενης περιόδου, αλλά και να διαμορφώσουν τις συνθήκες αναγέννησης, ανασυγκρότησης και εκσυγχρονισμού.

Το ευτύχημα είναι μάλιστα ότι αυτή τη φορά η διάθεση των πόρων διέπεται από συγκεκριμένες αρχές, από ξεχωριστούς κανόνες και καθοδηγείται από προκαθορισμένους σκοπούς και στόχους. Που δεν είναι άλλοι από αυτούς της πράσινης μετάβασης και του ψηφιακού μετασχηματισμού.

Η Ελλάδα θα έχει στη διάθεσή της, για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρόνια, τους πόρους που χρειάζονται για ένα άλμα εκσυγχρονισμού, για αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και απορρόφηση των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων στη λειτουργία της οικονομίας και της κοινωνίας.

Ο,τι δεν κατάφερε να επιτύχει με την ένταξή της στην ΕΟΚ το 1979 και στην ευρωζώνη το 2002, μπορεί να το επιτύχει τώρα, με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Δύναται να ανασυστήσει στην κυριολεξία τον ενεργειακό τομέα, να αναγεννήσει την υποβαθμισμένη βιομηχανία της, να ξαναδώσει ζωή και ρόλο στον παραμελημένο και συνδεδεμένο με την πρωτογενή παραγωγή αγροδιατροφικό τομέα, να ενσωματώσει τις νέες τεχνολογίες στον ευρύτατο κύκλο των πάσης φύσεως υπηρεσιών, από το εμπόριο και τον τουρισμό μέχρι την υγεία και την εκπαίδευση, διευρύνοντας έτσι τους συνδεδεμένους κύκλους της απασχόλησης και των εισοδημάτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι το Ταμείο Ανάκαμψης έχει εκτοξεύσει τις προσδοκίες στα ύψη, τείνει να κινητοποιήσει ολόκληρη την επιχειρηματική κοινότητα και μαζί προκαλεί το έντονο ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών. Κοινώς η ευκαιρία υπάρχει, είναι εδώ, συγκροτώντας τη μεγαλύτερη πρόκληση όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά και για το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων.

Σπάνια στην ιστορία των εθνών, των χωρών και των κοινωνιών παρουσιάζονται τέτοιες ευκαιρίες, τέτοιος συνδυασμός πόρων και συνθηκών αναγέννησης και ανασυγκρότησης.

Από αυτή την ευκαιρία θα ξεπηδήσει και η δυναμική του μέλλοντος. Από την επικράτηση της οποίας θα κριθούν τα πάντα στην οικονομία, στην κοινωνία και στην πολιτική βεβαίως…

ΤΟ ΒΗΜΑ