Μέσα στη σταδιακή άρση των μέτρων, σκιρτά το πνεύμα της πόλης. Η πόλη, αν και ως τόπος ισχύος θα της αρκούσαν η βουή και ο θόρυβος, η οικονομική συναλλαγή και η άμορφη συνάθροιση, βρίσκει τον αληθινό εαυτό της στις διασταυρώσεις των βλεμμάτων. Εκεί ανθεί η γοητεία της. Στην αμέριμνη συνάντηση των ανθρώπων. Εκεί που ο χρόνος είναι διαθέσιμος για μια διασκεδαστική συζήτηση, εκεί που το απλό και βραδύ αντιμάχεται την ταχύτητα και τη βιασύνη. Στους τόπους της εστίασης το ευκταίο τέλος της πανδημίας έχει ήδη συναντηθεί με τον εαυτό του. Η κρίση βρήκε τόπο να ανασάνει.
Μαζί η εαρινή φύση πολλαπλασιάζει την πνοή της αμεριμνησίας. Θα χρειαζόταν ένας ποιητής να προσθέσει λέξεις στην επιστροφή και ένας ζωγράφος έναν πίνακα για την ιστορία. Οι σύγχρονοι Ελληνες, βιώνοντας περιορισμούς ανεκτούς, μέσα στην ασφάλειά τους, πλάθουν μύθους ηρωικής εποχής και πλέκουν κατασκευές δοκιμασίας. Οι πραγματικά δοκιμαζόμενοι είναι στο περιθώριο, η συζήτηση για την περίπτωσή τους χαμηλόφωνη, σχεδόν μη υπαρκτή. Οι ασθενείς που τους άγγιξε η τραγωδία, οι συγγενείς που βίωσαν τον θάνατο, με άσβεστο στη μνήμη το σάβανο της σιωπής στον τελευταίο ασπασμό. Η επικαιρότητα των ειδήσεων γυρίζει γρήγορα τη σελίδα. Ολα σαν να ξεδιπλώνονται αλλού.
Αλλού. Κάτι σαν τον Αγιο Δομίνικο. Είναι ο τόπος προέλευσης των σύγχρονων ηρώων. Εκεί, στη σκηνοθετημένη πραγματικότητα της δύσκολης διαβίωσης, της δοκιμασίας στη φύση, των ανθρώπινων ορίων, του ανταγωνισμού για τη νίκη. Η διάσταση των κατασκευασμένων πραγμάτων κινηματογραφείται και μεταφέρεται επιλεγμένη, σαν μια ζωή όπως δεν είναι. Οπως δεν έχουν κάτι ηρωικό οι «μορφές» της, που γίνονται δεκτές στους τόπους της άφιξης με τιμές και δόξες, ωσάν να επιστρέφουν από μέτωπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Survivor». Η παρέλαση στις οθόνες των προσωρινών «ηρώων» θα είναι χρήσιμο υλικό για τον μελετητή της εποχής μας, αν κάποιος δείξει ενδιαφέρον για ανούσιες όψεις της.
Δίπλα στο εντυπωσιακό αδιάφορο, οι ανάγκες των ανθρώπων καθορίζουν τελικά τις ορατές και αόρατες πλευρές. Και η ευθύνη που τις διαπερνά βαραίνει ανυπέρθετα την κυβερνητική ομάδα που της έχει ανατεθεί το έργο. Το έργο της πραγματικής αναμέτρησης στο υπαρκτό μέτωπο. Εκεί που οι δυσκολίες δεν έχουν σκηνοθετηθεί, ούτε υπάρχει σκηνοθεσία να τις εντάξει. Η πραγματική ζωή θα απορροφά τις επιμέρους όψεις κάθε, σε κίνηση, εποχής. Με τη μάχη στο υγειονομικό μέτωπο να έχει προτεραιότητα, την οικονομία σε αναμονή, τις θεσμικές αλλαγές επείγουσες, την υποστήριξη των αδυνάτων άμεση, το συμπλήρωμα νοήματος ζωτικό. Ελπίζω η κυβέρνηση στον δύσκολο αυτόν δρόμο να αποφασίσει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών.
Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.
