Μόναχο 1989. Ο γράφων είχε επισκεφθεί εγκαταστάσεις της MAN και ειδικότερα το τμήμα με τους τράκτορες (τα ρυμουλκά οχήματα), στο οποίο απασχολούνταν αμούστακα στην κυριολεξία παιδιά στη διαδικασία της συναρμολόγησης. Οπως μάθαμε ήταν φοιτητές του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου και έκαναν την πρακτική τους στη γνωστή βιομηχανία παραγωγής φορτηγών και λεωφορείων.
Στην Ελλάδα, 32 χρόνια μετά, ακόμη ψάχνουμε τρόπο να συνδέσουμε την εκπαιδευτική διαδικασία με την αγορά εργασίας και τις επιχειρήσεις. Πριν από λίγες ημέρες σε report του ΣΕΒ αναφερόταν πως η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που αντιμετωπίζουν τιςμεγαλύτερες δυσκολίες στη μετάβαση των νέων από την εκπαίδευση στην απασχόληση.
Και όμως, η σωστή άσκηση πρακτικής φοιτητών έχει πολλαπλά οφέλη.Οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να βρεθούν κοντά σε ένα πραγματικό εργασιακό περιβάλλον, να κάνουν πράξη όσα έμαθαν στη σχολή και να αποκτήσουν εμπειρίες που θα τους χρειαστούν στην επαγγελματική τους αποκατάσταση. Από την άλλη πλευρά, οι επιχειρήσεις θα έχουν τη δυνατότητα να εντοπίσουν τους διακριθέντες φοιτητές και να «κερδίσουν» ικανά μελλοντικά στελέχη. Παράλληλα θα μπορούν μέσα από το ερευνητικό έργο των φοιτητών που είναι υψηλού επιπέδου στα ελληνικά πανεπιστήμια και στις πολυτεχνικές σχολές να αντλήσουν ιδέες που θα τους φανούν χρήσιμες στο μέλλον. Ζούμε το εξής παράδοξο: οι επιχειρηματίες όπου σταθούν και όπου βρεθούν αναφέρουν την αδυναμία εξεύρεσης εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού και οι φοιτητές μας μένουν άνεργοι λόγω έλλειψης εργασιακής εμπειρίας και δοκιμάζουν την τύχη τους στο εξωτερικό όπου μεγαλουργούν.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 49η θέση μεταξύ 63 χωρών στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας του Ινστιτούτου IMD της Ελβετίας. Στις δύο πρώτες θέσεις της κατάταξης φιγουράρουν η Σιγκαπούρη και η Δανία, χάρη στη σημαντική υποστήριξη που προσφέρει το εκπαιδευτικό σύστημα στην τροφοδότηση της οικονομικής τους ανάπτυξης. Τα κόμματα είναι υποχρεωμένα να εξεύρουν σταθερούς πόρους χρηματοδότησης για την πρακτική των φοιτητών αλλά και οι επιχειρήσεις να στηρίξουν τη διαδικασία της πρώιμης εργασιακής εμπειρίας που μελλοντικά θα ωφελήσει και τις ίδιες.