Βαρύ πρόγραμμα συναντήσεων έχει την εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Με αφορμή το 6ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, που εφέτος λόγω πανδημίας θα πραγματοποιηθεί σε ειδικές συνθήκες στο Ζάππειο από την ερχόμενη Δευτέρα, στην Αθήνα θα βρεθούν δεκάδες ηγέτες και αξιωματούχοι. Ετσι, ο Πρωθυπουργός ξεκινά τις συναντήσεις από τη Δευτέρα το μεσημέρι με τον πρωθυπουργό της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ και λίγες ώρες αργότερα θα υποδεχθεί στο Μέγαρο Μαξίμου τον πρωθυπουργό της Σλοβενίας Γιάνες Γιάνσα. Τις επόμενες ημέρες ο κ. Μητσοτάκης θα έχει σειρά επαφών στο Μέγαρο Μαξίμου, μεταξύ άλλων με τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ (την Τετάρτη), τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ντόναλντ Τουσκ, την εκτελεστική αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργκρέτε Βεστάγκερ και τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ (και οι τρεις συναντήσεις θα γίνουν την Παρασκευή). Η Πέμπτη είναι αφιερωμένη σε συναντήσεις βαλκανικού ενδιαφέροντος, καθώς ο Πρωθυπουργός θα συναντηθεί διαδοχικά με την πρωθυπουργό της Σερβίας Ανα Μπρνάμπιτς, τον πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ και τον πρόεδρο της Συλλογικής Προεδρίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης Μίλοραντ Ντόντικ. Για την επόμενη ημέρα έχει προγραμματιστεί η συνάντηση του κ. Μητσοτάκη με τον πρωθυπουργό του Μαυροβουνίου Ζντράβκο Κριβόκαπιτς.
Η ευρωπαϊκή «πρεμιέρα» Μπάιντεν
Στις Βρυξέλλες και συγκεκριμένα στην έδρα του ΝΑΤΟ συνεχίζονται με γοργό ρυθμό αλλά με απόλυτη μυστικότητα (για λόγους ασφαλείας) οι προετοιμασίες για τη Σύνοδο Κορυφής των μελών-κρατών του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου. Θα είναι και η πρώτη έλευση του Τζο Μπάιντεν στην Ευρώπη με την ιδιότητα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκείνο που έχει σημασία και δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα, αλλά ο πράκτοράς μου στις Βρυξέλλες εγκαίρως με πληροφόρησε, είναι ότι ενώ στις 14 Ιουνίου θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ, την επομένη 15 Ιουνίου προετοιμάζεται μια έκτακτη Σύνοδος Κορυφής Ευρωπαϊκής Ενωσης – Ηνωμένων Πολιτειών. Δηλαδή δεν πρόκειται να γίνει σύνοδος ΕΕ και ΝΑΤΟ, αλλά οι ευρωπαίοι ηγέτες θα έχουν τη ευκαιρία με την πραγματοποίηση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ να συναντηθούν ξεχωριστά με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Τι σημαίνει αυτό; Οτι οι ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα μπορέσουν να συνομιλήσουν με τον πλανητάρχη, χωρίς τη συμμετοχή ηγετών που οι χώρες τους δεν μετέχουν στην ΕΕ. Οπερ σημαίνει ότι στη Σύνοδο αυτή μένει έξω ο Ερντογάν.
Μαθαίνω επίσης ότι ο Τζο Μπάιντεν έχει προγραμματίσει να παραμείνει στην έδρα του ΝΑΤΟ επί τρίωρο. Μέσα σε αυτές τις τρεις ώρες ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναμένεται να έχει συναντήσεις με διάφορους ηγέτες. Θα παραστεί στη δεξίωση που παραθέτει ο γενικός γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ενώ στο περιθώριο της Συνόδου αναμένεται να πραγματοποιηθεί η συνάντηση και με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη καθώς και με τον τούρκο πρόεδρο. Στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ προγραμματίζεται (εκτός απροόπτου) και η συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν. Και κάτι ακόμα. Προτού αρχίσει η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ θα υπάρξουν δύο άλλες σύνοδοι. Μία των υπουργών Εξωτερικών (όπου για άλλη μια φορά οι κ.κ. Δένδιας και Τσαβούσογλου θα βρεθούν στην ίδια σύνοδο) και μία των υπουργών Αμύνης του ΝΑΤΟ.
Ξεπερασμένες εμμονές και άγονοι διαξιφισμοί
Η πολιτική συνήθως κατακρεουργείται από τους υπηρέτες της, λένε οι παλαιότεροι και εμπειρότεροι. Χαρακτηριστική η περίπτωση των επερχόμενων ρυθμίσεων για την αγορά εργασίας, επί των οποίων άπαντες ασκούνται κατά τρόπο απίθανο. Ολες τις προηγούμενες ημέρες ο συνήθης αποτυχημένος συνδικαλιστικός κύκλος, που όλη την προηγούμενη δεκαετία της κρίσης απαξίωσε στην κυριολεξία τα συνδικάτα και βεβαίως απέτυχε να προστατεύσει τους εργαζομένους, έσκιζε τα ιμάτιά του για το οκτάωρο και αρνιόταν τον μηχανισμό της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Την περασμένη Πέμπτη ωστόσο ο ίδιος κύκλος ξιφουλκούσε επειδή, άκουσον-άκουσον, το υπουργείο Απασχόλησης δεν είχε σπεύσει να επικυρώσει σχετική συλλογική σύμβαση εργασίας μεταξύ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Επισιτισμού, με την οποία, πέραν των άλλων, προβλέπονταν και διατάξεις διευθέτησης του χρόνου εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων, καθότι το επάγγελμα και η δραστηριότητα διακρίνονται για την εποχικότητά τους.
Εμφανίστηκαν, με άλλα λόγια, τα ίδια πρόσωπα που κατακεραύνωναν τον Κ. Χατζηδάκη, επειδή προτίθεται να προβλέψει ατομικές συμβάσεις διευθέτησης του χρόνου εργασίας εκεί όπου δεν υπάρχουν συνδικάτα και πάντα κατ’ απαίτηση των εργαζομένων, να επικυρώσει αντίστοιχη συλλογική σύμβαση εργασίας μεταξύ των ξενοδόχων και των ξενοδοχοϋπαλλήλων. Για κακή τους τύχη, η σχετική συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας ήταν προγραμματισμένη για την περασμένη Παρασκευή, οπότε και επικυρώθηκε η σχετική σύμβαση. Κάπως έτσι αποκαλύφθηκε η μεγάλη αντίφαση των προηγούμενων πρωτομαγιάτικων αντιδράσεων και η κενότητα της διεκδίκησης και η υποβάθμιση βεβαίως της θεωρούμενης από τον κ. Τσίπρα «μητέρας των μαχών», η οποία πλέον φαντάζει περισσότερο με μάχη οπισθοφυλακών παρά με οτιδήποτε άλλο. Περιττό δε να σημειώσω ότι τέτοιου περιεχομένου συμβάσεις που προβλέπουν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ισχύουν από το 2013 στον ΟΤΕ, στην Αlpha Bank, στον Παπαστράτο και σε πλήθος άλλων επιχειρήσεων.
Αλλά η πολιτική πολιτική. Της αποκάλυψης ακολούθησαν αντεγκλήσεις μεταξύ Κωστή Χατδηδάκη και Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, με δικαιολογίες από την τελευταία του τύπου «άλλο διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσω συλλογικών συμβάσεων και άλλο μέσω ατομικών». Κατά τα φαινόμενα, σε αυτό το μοτίβο ψευδο-αντιπαράθεσης θα κινηθούμε την επόμενη εβδομάδα, καθώς το επίμαχο νομοσχέδιο θα τεθεί προς διαβούλευση πιθανώς την επόμενη Τετάρτη ή Πέμπτη. Για τις εντυπώσεις και μόνο υποθέτω. Κατ’ ορισμένους ούτε καν γι’ αυτές, για τον απλούστατο λόγο επειδή η αγορά εργασίας είναι αρρύθμιστη εδώ και δέκα χρόνια και εν τω μεταξύ επιβλήθηκε, εν μέσω της πανδημίας, και η τηλεργασία που τα σάρωσε όλα. Δεν ξέρω τι πρεσβεύει η νέα Αριστερά και σε τι Θεό πιστεύει, αλλά εκείνο που ξέρουν και οι πέτρες είναι ότι η εγχώρια αγορά εργασίας είναι παντελώς αρρύθμιστη και θέλει επειγόντως κάποιου τύπου ρύθμιση. Οσοι την αρνούνται μόνο αριστεροί δεν είναι, ή καλύτερα δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό κόσμο της σύγχρονης εργασίας.
Το ισπανικό παράδειγμα προς… αποφυγή
Κάτι τέτοια αντιφατικά έκανε και ο Ιγκλέσιας των Ποδέμος στην Ισπανία, λένε διάφοροι από την ευρύτερη αυλή του ΣΥΡΙΖΑ, και κατέληξε πρόωρα στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Γενικώς οι καιροί είναι άλλοι και οι απαιτήσεις από τις πολιτικές δυνάμεις και τους επιφανείς εκπροσώπους τους πολύ μεγάλες. Χωρίς βαθιές επεξεργασίες και μόνο με παλαιοντολογική συνθηματολογία προκοπή δεν γίνεται. Οι πολίτες έχουν πολλές παραστάσεις πια, δεν «ψήνονται» εύκολα, δεν «τσιμπάνε»…
Με «αναμμένες τις μηχανές» για το Ελληνικό
Εν αναμονή της έγκρισης της σύμβασης για το καζίνο από το Ελεγκτικό Συνέδριο τελεί η μεγάλη – εμβληματική έχει χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση – επένδυση του Ελληνικού. Οι εκεί υπεύθυνοι αναμένουν εδώ και μήνες την κρίση του και προετοιμάζονται πυρετωδώς. Μελέτες επί μελετών, πλήθος επαφών με κατασκευαστικές για επί μέρους εργολαβίες και μαζί συνομιλίες με τράπεζες και επενδυτές για τα χρηματοδοτικά σχήματα που θα επικρατήσουν και τις εξαγορές μεριδίων που θα ακολουθήσουν μόλις θα φανεί ότι το έργο εξελίσσεται και «τρέχει». Προφανώς θα πυκνώσει το επενδυτικό ενδιαφέρον αν όντως εντός του τρέχοντος Μαΐου επιβεβαιωθεί η έγκριση της σύμβασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Στη ζώνη ευθύνης του Υπερταμείου καταγράφονται ενδιαφέρουσες εξελίξεις. Κατά τις πληροφορίες προς το ΤΑΙΠΕΔ, θυγατρική του Υπερταμείου, οδεύει ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης, υπεύθυνος για θέματα εμπορίου και καταναλωτή, κ. Παν. Σταμπουλίδης (φωτογραφία). Θα αναλάβει θέση αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου και, όπως μαθαίνουμε, θα εμπλακεί με το κρίσιμο καθήκον της ωρίμανσης των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης. Περιττό να σημειώσουμε ότι τον κ. Σταμπουλίδη ήθελε διακαώς στη συγκεκριμένη θέση ο νεοτοποθετηθείς διευθύνων σύμβουλος του Υπερταμείου κ. Γρ. Δημητριάδης, εκ Καβάλας ορμώμενος και καμία σχέση έχων με τον συνονόματό του στο Μέγαρο Μαξίμου. Να σημειωθεί ότι Δημητριάδης και Σταμπουλίδης είχαν συνεργαστεί στο υπουργείο Ανάπτυξης στα χρόνια των μνημονίων.
Ο Πέτρος Κόκκαλης (φωτογραφία), ευρωβουλευτής κατ’ ανάθεση του ΣΥΡΙΖΑ, σπάνια ομιλεί και μάλλον σωστά πράττει. Γιατί όποτε ανοίγει το στόμα του φεύγουν… τούβλα. Οπως προχθές, που σε μια απόπειρα δήθεν βαθυστόχαστης ανάλυσης, κάτι μεταξύ κλιματικής αλλαγής, υγειονομικής κρίσης και αντιπολιτευτικού οίστρου, είπε το απίθανο: «Δεν είναι και πολύ σοβαρό να λέμε στους τουρίστες να έλθουν εδώ»… Γι’ αυτό κρείττον του λαλείν το σιγάν, κύριε Κόκκαλη. Κοινώς, σιωπήστε, μη μιλάτε, ζημιά κάνετε…
