Τελικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ πρόφερε μια λέξη με τεράστιο ιστορικό και πολιτικό φορτίοπου δεν ήθελε επ΄ουδενί να ακούσει ο Τούρκος ομόλογός του. Μια λέξη ταμπού. Ότι η σφαγή των Αρμενίων κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν γενοκτονία. Ο γερμανικός τύπος αφιερώνει πολλά σχολιαστικά άρθρα, εξετάζοντας το θέμα από όλες τις οπτικές γωνίες. Η Süddeutsche Zeitung αφιερώνει άρθρο, στο οποίο εξηγεί την προϊστορία και τις λεπτομέρειες αυτής της εξέλιξης με την επισήμανση ότι η αποσαφήνιση ενός κεφαλαίου της ιστορίας θα επιβαρύνει τις ήδη “άθλιες σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας”.

Γράφει ο σχολιαστής της: “Ένα ακόμη επιβαρυντικό στοιχείο στις σχέσεις των δύο χωρών είναι η διαμάχη (της Τουρκίας) με την Ελλάδα σχετικά με τα πιθανολογούμενα ενεργειακά κοιτάσματα στην ανατολική Μεσόγειο. Η νατοϊκή Τουρκία απειλεί συνεχώς τη νατοϊκή Ελλάδα με χρήση στρατιωτικής βίας. Η Ουάσιγκτον δεν κρύβει την υποστήριξή της στην Ελλάδα και συμμετείχε μάλιστα εκεί σε ναυτική άσκηση. … Αντικειμενικά ο Μπάιντεν χωρίς αμφιβολία έχει δίκαιο με τη λέξη ‘γενοκτονία’. Αλλά πολιτικά ωστόσο πρέπει να καταφέρει, ώστε η Τουρκία, ως χώρα του ΝΑΤΟ και περιφερειακή δύναμη, να μην συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα με την κάθε ευκαιρία. Ας ελπίσουμε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος που μιλά ξεκάθαρη γλώσσα, γνωρίζει πώς μπορεί να το καταφέρει”. Ο αρθρογράφος της Tagesspiegel του Βερολίνου πιθανολογεί ότι η διαμάχη ΗΠΑ-Τουρκίας θα ενδεχομένως να οδηγήσει σε μια πιο ισχυρή στροφή του Ερντογάν προς την ΕΕ. “Ο Τούρκος πρόεδρος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ ισχυρούς εταίρους, για να τον βγάλουν από την πολιτική απομόνωση” υποστηρίζει η εφημερίδα. “Βέβαια, οι Ευρωπαίοι επιμένουν στην καλή συμπεριφορά των Τούρκων απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, θέτοντας όρους για την επέκταση της τελωνειακής ένωσης. Το βήμα του Μπάιντεν λοιπόν θα μπορούσε να επαναφέρει την Τουρκία πίσω στο πεδίο της πολιτικής πραγματικότητας”.

Και η Stuttgarter Zeitung θεωρεί ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων αποτελεί σημείο καμπής στις διμερείς σχέσεις, και όχι μόνο. “Μέχρι τώρα ο πρόεδρος Ερντογάν ενεργούσε σαν να ήταν η Τουρκία για τη Δύση τόσο απαραίτητη, που ακόμη και η αμερικανική υπερδύναμη θα έπρεπε να προσέχει να μην την ‘εκνευρίζει’. Αλλά αυτό άλλαξε. Ο Μπάιντεν θέλει να κάνει σαφές στην Άγκυρα ότι η Τουρκία χρειάζεται τις ΗΠΑ από ότι το αντίθετο. Η κυβέρνηση Μπάιντεν θεωρεί τον Ερντογάν ως έναν αυταρχικό ηγέτη, στον οποίο πρέπει να τεθούν όρια. Το μήνυμα ότι του Αμερικανού προέδρου είναι ότι η Τουρκία πρόκειται να χάσει τη Δύση και με αυτόν τον τρόπο οι ΗΠΑ αλλάζουν τους κανόνες παιγνιδιού”.

„All you want is Greece”

Σε αντίθετη κατεύθυνση κινείται η Γερμανία σε ότι αφορά στα μέτρα διαχείρισης της πανδημίας. Ενώ από το Σαββατοκύριακο ισχύουν αυστηρότερα μέτρα και απαγόρευση εξόδου από τις 22.00 σε πόλεις, δήμους και κοινότητες με πάνω από 100 κρούσματα επί τρεις συνεχόμενες ημέρες ανά 100.000 κατοίκους, στην υπόλοιπη Ευρώπη, χαλαρώνουν σταδιακά τα μέτρα και η ζωή κινείται πίσω στην καθημερινότητα. Οι αρθρογράφοι της Handelsblatt επισημαίνουν ότι ιδιαίτερα στη νότια Ευρώπη είναι δύσκολο να επιβληθεί lockdown. Και ότι οι κυβερνήσεις στην Ιταλία, τη Γαλλία και την Ελλάδα δεν θέλουν να χάσουν την έναρξη της τουριστικής σεζόν και ελπίζουν στη θετική επενέργεια της εμβολιαστικής καμπάνιας.

“Ακόμη και η Ελλάδα θέλει να χαλαρώσει τους περιορισμούς τις επόμενες εβδομάδες και από τα μέσα Μαΐου να ανοίξει τον τουρισμό” γράφει η Handelsblatt. «Αμέσως μετά το ορθόδοξο Πάσχα, που γιορτάζουν οι Έλληνες το πρώτο Σαββατοκύριακο του Μαΐου, στις 3 Μαΐου ανοίγει η γαστρονομία, αλλά αρχικά μόνο σε εξωτερικούς χώρους. Η νυχτερινή απαγόρευση εξόδου μετατίθεται από τις 21.00 στις 23.00, όπως επίσης χαλαρώνουν και οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί για εσωτερικούς προορισμούς. Με το σύνθημα “Ότι θέλεις, είναι η Ελλάδα” εκκινεί ο τουρισμός από τις 15 Μαΐου. Για τους επισκέπτες από το εξωτερικό καταργείται η καραντίνα, αλλά θα πρέπει είτε να επιδεικνύουν ένα αρνητικό τεστ PCR είτε πιστοποιητικό εμβολιασμού”. Στην ίδια εφημερίδα ο Τόμας Μπαράις, εντεταλμένος της γερμανικής κυβέρνησης για θέματα τουρισμού, τάσσεται υπέρ της άμεσης, “μέχρι την 1η Ιουνίου” υιοθέτησης πιστοποιητικού εμβολιασμού ως Game Changer και βάση για περισσότερα ανοίγματα”.

Μίλβα: Οι “θεές” δεν πεθαίνουν

Με μεγάλη συγκίνηση οι αρθρογράφοι του γερμανικού τύπου αποχαιρετούν την Ιταλίδα καλλιτέχνιδα που τραγούδησε στα γερμανικά μεταξύ άλλων έργα των Μπέρτολντ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, λατρεύτηκε στη Γερμανία και τιμήθηκε με το ομοσπονδιακό Μεγαλόσταυρο Πρώτης Τάξης. Μια Ιταλίδα τραγουδίστρια που ήταν “ένας ξεχωριστός πλανήτης με την δύναμη ενός ύμνου” όπως επισημαίνει εμφατικά σε άρθρο της η αριστερή Tageszeitung του Βερολίνου υπενθυμίζοντας τα φρενώδη χειροκροτήματα στις εμφανίσεις της στη Γερμανία.

“Η Μίλβα ήταν πάντα μια σοσιαλίστρια, μια τολμηρή αγωνίστρια της αντιφασιστικής συμμαχίας μέχρι και πολύ μετά τον θάνατο του Μουσολίνι”, επισημαίνεται στο άρθρο. “Γι’ αυτήν ο σοσιαλισμός ήταν μια λαϊκή εξέγερση κατά της εκκλησίας, κυρίως της Καθολικής, που εναντιώνονταν σε όσα ήταν σημαντικά για εκείνη ως αριστερή. Την ελευθερία να αναπνεύσει, να εκφραστεί, να αγανακτήσει”. “Ο κόκκινος πάνθηρας δεν ξανατραγουδά” επιγράφει το άρθρο της η Frankfurter Allgemeine Zeitung. „Η Μίλβα συνεργάστηκε με τον Άστορ Πιατσόλα, τον Ένιο Μορικόνε, τον Βαγγέλη και τον Μίκη Θεοδωράκη και στη Γαλλία εμφανίστηκε σε φεστιβάλ του Κομμουνιστικού Κόμματος ενώπιον δεκάδων χιλιάδων. Τραγούδησε τραγούδια της αντίστασης, όπως το Bella Ciao, όταν κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το τραγούδι των παρτιζάνων μια μέρα θα κυρίευε τα τσαρτς σε μια εκδοχή ποπ. Πολύ πριν γίνει δημόσια λόγος για γυναικοκτονίες, η Μίλβα στηλίτευσε την καταπίεση και τη βία κατά των γυναικών με τραγούδια όπως Sono Felice …Γερμανικά μιλούσε μόνο στα τραγούδια. Διέθετε την ικανότητα να επαναλαμβάνει τη μελωδία και το κείμενο σε κάθε γλώσσα μετά την πρώτη ακοή”.

Ειρήνη Αναστασοπούλου