Δεκατέσσερις μήνες με τον κορωνοϊό είναι καταφανές ότι η κυβερνητική γραμμή πλεύσης απέναντι στην πανδημία άλλαξε. Και από τον κεντρικό άξονα της πολιτικής της περυσινής άνοιξης «πρώτα η υγεία» περνάμε βήμα-βήμα, εβδομάδα την εβδομάδα, στο «πρώτα η οικονομία».
Παρότι ο αριθμός των κρουσμάτων βρίσκεται στα ύψη, αν θέλει κανείς να δει την καθαρή εικόνα, αυτό που υλοποιεί πιστά η κυβέρνηση είναι ότι όσο αυξάνει ο αριθμός των εμβολιασμένων τόσο χαλαρώνουν οι περιορισμοί στις μετακινήσεις και στις οικονομικές δραστηριότητες.
Αυτό δείχνουν όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται, αλλά και ο σχεδιασμός, τον οποίο σπεύδουν να αποκαλύψουν πρώτα υπουργοί και παρατρεχάμενοί τους πριν καν συζητηθούν οι προτάσεις στην Επιτροπή Λοιμωξιολόγων και στην Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών.
Αυτή η επιλογή όμως δεν μας κάνει πιο ήσυχους. Και αν κυβέρνηση και πολίτες δεν προσέξουμε, θα γυρίσουμε πάλι πίσω με βαριές συνέπειες που κανείς δεν θέλει ούτε να φαντάζεται.
Πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ξεφύγει η πανδημία από τα «τείχη» των πόλεων και να εξαπλωθεί στην επαρχία, όπως συνέβη με τα λάθη ορισμένων στην τραγική Μαλεσίνα.
Η ατομική ευθύνη είναι πραγματικά η μόνη ίσως λύση για να προστατευτούμε. Τα όπλα υπάρχουν και είναι γνωστά και εύχρηστα.
Οι μάσκες, τα rapid tests που οι σοβαρές επιχειρήσεις έκαναν και κάνουν στο προσωπικό τους μήνες τώρα, τα δωρεάν self tests για τη νέα γενιά που έχει πρώτη απ’ όλους αντιληφθεί τη σημασία τους.
Είναι, τέλος, τα εμβόλια, για τα οποία έχει ευθύνη η Επιτροπή Εμβολιασμών να κάνει ξεκάθαρη ενημέρωση για τα οφέλη και τους κινδύνους και να βάλει τέλος στις φοβίες που έχουν δημιουργήσει σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού οι ειδήσεις για τις παρενέργειές τους, ακόμη και αν χρειαστεί να καταγγείλει «πόλεμο εταιρειών» ή πολιτικές σκοπιμότητες που βρίσκονται πίσω απ’ όλα αυτά, για τα οποία από τον περασμένο Δεκέμβριο είχε προειδοποιήσει ο «Economist» ότι θα ζήσουμε το 2021.
Ας μην κρυβόμαστε. Ο δρόμος για να υψωθεί το τείχος ανοσίας είναι μακρύς.
Μόνο όποιος δεν θέλει να τα δει όλα αυτά δεν τα βλέπει.
Ας προσέχουμε λοιπόν…
