Η ΕΕ είναι Συμμαχία χωρών που πρέπει να υπερασπίζεται τα μέλη της με βάση το διεθνές δίκαιο, δεν είναι διαιτητής μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου από την μια πλευρά και Τουρκίας από την άλλη.
Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να δηλώνει ότι: Είναι ικανοποιημένη από την ισορροπημένη απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ; Θυμίζω ότι η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μέλη της ΕΕ, και η Τουρκία απειλεί δυο χώρες της ΕΕ, καταπατά το διεθνές δίκαιο, και έχει καταργήσει το κράτος δικαίου.
Πέραν του ότι, οι λεκτικές διπλωματικές ακροβασίες αποκαλύπτουν την δυσμενή για Ελλάδα και Κύπρο απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, μια απόφαση στην οποία μάλιστα συμφώνησαν οι δύο χώρες, μια προσεκτική ανάγνωση και σύγκριση με τις προηγούμενες αποφάσεις του Δεκεμβρίου και του Οκτωβρίου του 2020, δείχνει το αδιέξοδο της εξωτερικής μας πολιτικής.
Η απόφαση λέει επίσης ότι: Η ΕΕ είναι ικανοποιημένη από την συμπεριφορά της Τουρκίας τους τελευταίους μήνες, και γιαυτό δίνει εντολή στην Κομισιόν, μέχρι την Σύνοδο του Ιουνίου, να έχει ετοιμάσει πρόταση για την συμφωνία με την Τουρκία στα δύο μεγάλα θέματα, τους πρόσφυγες-μετανάστες, που είναι στο έδαφός της, και την επικαιροποίηση και αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας.
Η Τουρκία δηλαδή, έχει σχεδόν συγχωρεθεί για την παραβίαση της ΑΟΖ της Κύπρου, για το άνοιγμα των Βαρωσίων, για την νέα της θέση, ότι στην Κύπρο συζητάει λύση μόνο με δύο ανεξάρτητα κράτη, για το Τουρκολυβικό Μνημόνιο για τον καθαρισμό της ΑΟΖ, για την παραβίαση του εμπάργκου όπλων στην Λιβύη, για τις παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, για τις έρευνες στην δυνητική ΑΟΖ της χώρας μας, για το casus belli εις βάρος της χώρας μας, αν ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, και πολλά άλλα.
Ναι, όλα αυτά η Τουρκία τα έκανε τα τελευταία τρία χρόνια, και η ΕΕ της ζητάει ουσιαστικά να μην κάνει και άλλα, τουλάχιστον μέχρι την Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου, για να προωθήσει την θετική ατζέντα μαζί της.
Καθόλου δύσκολο για τον Ερντογάν, με μία ακόμη διερευνητική συνάντηση, μια συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών, και την πενταμερή στην Γενεύη για το Κυπριακό, έφθασε στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, τον Ιούνιο.
Επίσης, στην απόφασή της η ΕΕ με μια απλή καταγραφή της διαφωνίας της, για την απόφαση του Ερντογάν να αποδεσμεύσει την Τουρκία από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολη του 2011, για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών, δείχνει να ξεπερνά και αυτό το πρόβλημα.
Οι 150.000 πολιτικοί κρατούμενοι ουσιαστικά, ο έλεγχος με κάθε μέσο του συνόλου σχεδόν των ΜΜΕ, η φυλάκιση της ηγεσίας του Κουρδικού κόμματος και η παραγγελία, από την ελεγχόμενη δικαιοσύνη, να διαλυθεί το Κουρδικό κόμμα, με στόχο να κερδίσει τις εκλογές, δηλαδή η απόλυτη κατάλυση του κράτους δικαίου, επίσης δεν φαίνεται να επηρεάζει ιδιαίτερα την εκτίμηση της ΕΕ για την Τουρκία.
Οι νεοοθωμανικές της αντιλήψεις με τις επεμβάσεις στις κρίσεις από την Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή, την Αφρική, μέχρι τον Καύκασο, επίσης δεν φαίνεται να την προβληματίζει ιδιαίτερα.
Οι στρατηγικές συμμαχίες που έχει αναπτύξει σε κρίσιμους τομείς με τα αυταρχικά καθεστώτα του Ιράν και της Ρωσίας, όπως και οι σχέσεις της με τζιχαντιστικές ομάδες, επίσης δεν τους ενοχλεί ιδιαίτερα.
Ναι, αυτή η Τουρκία, βρίσκεται σε καλό δρόμο, δήλωσαν οι 27 ηγέτες των χωρών της ΕΕ, μεταξύ αυτών, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, και ο Μακρόν.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο οι χώρες της ΕΕ να παραβλέψουν, όταν μάλιστα μερικές με πρώτη την Γερμανία, είναι μπροστά σε εκλογές, ότι ο Ερντογάν μπορεί να τους απειλήσει με τους πρόσφυγες-μετανάστες που βρίσκονται στην Τουρκία και με εκείνους που μπορούν μέσω Λιβύης να περάσουν στις χώρες της ΕΕ, ούτε μπορούν να αγνοήσουν τις ψήφους των Τούρκων που διαμένουν σε αυτές, όπως επίσης και τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα τους στην Τουρκία.
Η κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει, ότι η χώρα μας, η Κύπρος, τα εθνικά μας συμφέροντα, βρίσκονται μπροστά σε μεγάλους κινδύνους, αν συνεχίσει την ίδια πολιτική, που την διακρίνει η προχειρότητα και η αποσπασματικότητα. Πιστεύει πως καλύπτεται προς το παρόν επικοινωνιακά στο εσωτερικό της χώρας, από τις δηλώσεις των αξιωματούχων της ΕΕ, και την παρουσίαση των γεγονότων από τα περισσότερα ΜΜΕ, της χώρας μας. Κερδίζει η ίδια πολιτικό χρόνο, υποθηκεύει όμως τα εθνικά συμφέροντα.
Έστω τώρα, πρέπει με εθνική συνεννόηση, να διαμορφωθεί μια άλλη εθνική στρατηγική, που θα στηρίζεται πρωτίστως στην ειλικρίνεια, στην σωστή ανάλυση των εξελίξεων και στον επανασχεδιασμό των προτεραιοτήτων της εξωτερικής μας πολιτικής.
