Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ο Νίκος Παππάς συμβολίζει πολλά από τα πράγματα που δεν πήγαν καλά με τον ΣΥΡΙΖΑ και από ελπίδα της κοινωνίας κατέληξε να είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση από την αριστερά που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.
Και κατανοώ απολύτως τους λόγους γι’ αυτό.
Γιατί ήταν ο Νίκος Παππάς αυτός που ήδη από την εποχή που ήταν σύμβουλος του Τσίπρα πριν αυτός γίνει πρωθυπουργός, προσπάθησε να φέρει ήθη και πρακτικές ξένες προς την κουλτούρα της αριστεράς.
Γιατί αυτός έκανε την κολεγιά με εκείνον τον Τζiώτη για την προεκλογική εκστρατεία του 2014.
Γιατί αυτός επέμεινε στην ιδέα του δημοψηφίσματος, όχι για να εκφραστεί η λαϊκή βούληση, αλλά για έχει διαπραγματευτικό χαρτί ο Τσίπρας στο προαποφασισμένο ξεπούλημα.
Γιατί ήταν αυτός που κατεξοχήν θεωρούσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να πάει να τα βρει με επιχειρηματίες και «μεγάλα συμφέροντα», αλλά κι εκείνος που επέμενε ότι όποιος δεν ήταν διατεθειμένος να στηρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα θα έπρεπε να μπει στο στόχαστρο.
Γιατί αυτός κανόνιζε τις συναντήσεις του Τσίπρα με αυτούς που μετά έλεγε «ολιγάρχες» στο σπίτι του μπάρμπα-Αλέκου Φλαμπουράρη.
Γιατί αυτός έφερε διάφορους απίθανους τύπους να στελεχώσουν κρίσιμες θέσεις, συμπεριλαμβανομένων διαφόρων τύπων από σκοτεινές διαδρομές των μυστικών υπηρεσιών.
Γιατί αυτός κατεξοχήν σχεδίασε την πολιτική της «αριστερής διαπλοκής» και έκανε ό,τι μπορούσε για να υπάρξει το SYRIZA Channel.
Γιατί αυτός μεθόδευσε τη συνεργασία με τον απίστευτο Καλογρίτσα και τα… βοσκοτόπια του.
Γιατί αυτός κατεξοχήν προσπάθησε να φτιάξει έναν ολόκληρο μηχανισμό προπαγάνδας ουσιαστικά, από τα κρατικά ΜΜΕ μέχρι διάφορα απίστευτα σάιτ που… ως δια μαγείας επεβίωναν.
Γιατί αυτός σκέφτηκε ότι αντί να μπουν κανόνες στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο αυτό που χρειαζόταν ήταν μεθόδευση για να φτιαχτεί χώρος για ένα φιλοΣύριζα κανάλι.
Γιατί αυτός έφερε εκείνη την απίθανη έκθεση υποτίθεται του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, που μόνο σκοπό είχε να νομιμοποιήσει το κόψιμο κάποιων καναλιών, και αυτός έφτιαξε έναν νόμο για τις άδειες που επειδή δεν περιλάμβανε το ΕΣΡ, προσέκρουσε στο ΣτΕ.
Γιατί αυτός έφερε μέσα στον κόμμα του τον κυνισμό και τη δήθεν μαγκιά, αποξενώνοντας ανθρώπους που σε αντίθεση με αυτόν είχαν πραγματικές αγωνιστικές περγαμηνές.
Γιατί ήταν και αυτός μαζί με τον Τζανακόπουλο σε εκείνη τη συνέντευξη για την τραγωδία στο Μάτι, όπου προσπάθησαν ανερυθρίαστα να αρνηθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Και θέλω να είμαι σαφής: το πρόβλημα Νίκος Παππάς είναι κατεξοχήν πολιτικό και όχι ποινικό.
Αφορά τον τρόπο που άνθρωποι υποτίθεται της αριστεράς αντί να αλλάξουν τα πράγματα αποφάσισαν να μιμηθούν τις χειρότερες πρακτικές των «συστημικών» κομμάτων.
Τα ποινικά, αν υπάρχουν, ας τα κοιτάξουν άλλοι.
Και για το πρόβλημα Νίκος Παππάς υπεύθυνος είναι ένας: ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.
Αυτός τον επέβαλε στον ΣΥΡΙΖΑ χρόνια τώρα.
Αυτός τον χρησιμοποίησε ως εξ απορρήτων. Αυτός τον χρησιμοποίησε ως τον βασικό σύμβουλό του.
Αυτός του έδωσε υπουργική θέση και εξουσία.
Αυτός νομιμοποίησε όλες τις επιλογές.
Αυτός τον στήριζε έναντι όλων εκείνων που επέμειναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έπρεπε να ταυτίζεται μαζί του.
Και ακόμη και τώρα επιμένει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να τον στηρίζει.
Γιατί ο Τσίπρας όταν σκέπτεται την αριστερά ανθρώπους σαν τον Παππά έχει στον νου του.
Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
