Αυτές οι μαξιμαλιστικές στρατιωτικές ενέργειες της Τουρκίας δεν έχουν τελειωμό. Ο Ταγίπ Ερντογαν νομίζει ότι η χώρα του είναι κάτι σαν υπερδύναμη, την εξοπλίζει συνεχώς με ξένα κόλλυβα και πιστεύει ότι θα κυριαρχήσει στην Μεσόγειο, αλλά και στην Μέση Ανατολή, κάνοντας έτσι πράξη το όραμά του για την «Γαλάζια Πατρίδα».
Και επειδή η Τουρκία μπορεί να διαθέτει τον μεγαλύτερο στρατό (μετά τις ΗΠΑ) στο ΝΑΤΟ, αλλά υπερδύναμη δεν έγινε ακόμα, όσες εισβολές κι αν πραγματοποιήσει σε γειτονικές της χώρες. Έτσι… αντιγράφει υπερδυνάμεις. Αγόρασε (και μάλιστα πανάκριβα) air tankers για να αυξήσει το μακρύ χέρι της Πολεμικής της Αεροπορίας, ανεφοδιάζοντας στον αέρα τα τουρκικά F-16 προκειμένου να επιχειρούν έως τη Λιβύη, αλλά οι επιχειρήσεις IRINI δεν τα αφήνουν να περάσουν πέρα από την Κρήτη. Αφήστε που στην Κρήτη υπάρχει και 115 Πτέρυγα Μάχης που ελέγχει όλους τους διαύλους στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ο φόβος του εμπάργκο
Εν συνεχεία αγοράζοντας (πάλι πανάκριβα) εξαρτήματα, know how, κινητήρες, εκτοξευτές βομβών, drones, κτλ. επιχείρησε να κατασκευάσει στην Τουρκία περίπλοκα οπλικά συστήματα, αλλά πάντοτε με ξένη τεχνολογία και βρίσκεται τώρα αγχωμένη μήπως και της επιβληθεί άλλο ένα εμπάργκο και σταματήσει τη βιομηχανική στρατιωτική παραγωγή. Όπως έπραξε ο Καναδάς με τα εξαρτήματα των τουρκικών drones, μετά την παράνομη εμπλοκή της Τουρκίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Η Άγκυρα κατασκευάζει μαχητικό αεροπλάνο, που υποτίθεται πως θα ήταν έτοιμο το 2022, αλλά μόλις προχθές ανακοινώθηκε πως θα πετάξει το 2023 και βλέπουμε.
Βρήκε αεροπλανοφόρο στη Βραζιλία
Εκεί όμως δείχνει ιδιαίτερη επιμονή (και εμμονή) είναι στα αεροπλανοφόρα. Πώς θα την υπολογίσει κάποιος μεγάλη δύναμη χωρίς αεροπλανοφόρο; Ήθελε πάσει θυσία ένα αεροπλανοφόρο, όχι πως το χρειαζόταν για την άμυνά της, αλλά το ήθελε για επιθετικούς (και εντυπωσιακούς) λόγους. Όσο χρήματα κι αν διέθετε. Έτσι άρχισε με την βοήθεια των Ισπανών (σ.σ. η Ισπανία ήταν από τις χώρες της ΕΕ που εναντιώθηκαν στην επιβολή εμπάργκο όπλων στην Τουρκία), να ναυπηγούν στα ναυπηγεία Σεντέφ ένα όχι ακριβώς αεροπλανοφόρο, αλλά κάτι σαν ελικοπτεροφόρο, το «TCG Anadolou». Θα μπορούσε να φιλοξενήσει έως 25 ελικόπτερα μεσαίου μεγέθους. Ήλπιζε ο Ερντογάν ότι το «Anadolou» θα μπορούσε να το μετατρέψει σε αεροπλανοφόρο με τα F-35 Lightning, αφού αυτά που θα αγόραζε θα ήταν καθέτου απο-προνησώσεων, δεν θα χρειάζονταν δηλαδή διάδρομο για να απονηωθούν. Μόνον που ήρθε το σκληρό αμερικανικό εμπάργκο και δεν τα παρήγγειλε ποτέ.
Αλλά τα ελικόπτερα από μόνα τους, όσο σύγχρονα κι αν είναι (που δεν είναι όλα) δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα μαξιμαλιστικά, σχέδια του Ερντογάν. Αποφάσισε λοιπόν να εγκαταστήσει στο υπό ναυπήγηση ελικοπτεροφόρο και συστήματα εκτοξεύσεως drones.
Αλλά ο καημός του για την απόκτηση αεροπλανοφόρου δεν σταμάτησε ποτέ. Αφού δεν μπορούσε να κατασκευάσει ένα τέτοιο, προκειμένου να πλασαριστεί ως μεγάλη δύναμη αποφάσισε να αγοράσει ένα… μεταχειρισμένο. Το συνηθίζει αυτό ο Ερντογάν με τα μεταχειρισμένα. Το έκανε ήδη με τα γεωτρύπανα. H Τουρκία, σύμφωνα με δημοσιεύματα βρετανικών και αραβικών εφημερίδων, άρχισε διαβουλεύσεις με τη Μεγάλη Βρετανία για την αγορά ενός αεροπλαφορόυ κατηγορίας Queen Elizabeth. Το Λονδίνο όμως απέρριψε την τουρκική πρόταση και έτσι η Τουρκία έμεινε πάλι χωρίς αεροπλανοφόρο. Όχι όμως για πολύ…
Γιατί οι Τούρκοι ανακάλυψαν ένα πολυμεταχειρισμένο αεροπλανοφόρο, ηλίας 55 και πλέον ετών, που ήθελε να το ξεφορτωθεί η Βραζιλία και πήγαν και το αγόρασαν, αντί 1,6 εκατ. ευρώ. Το αεροπλανοφόρο αυτό έχει ένδοξη προϊστορία, αφού ναυπηγήθηκε, το 1963 για το γαλλικό πολεμικό ναυτικό με την ονομασία «Foch», αλλά μόλις η Γαλλία απέκτησε το πυρηνικοκίνητο Σαρλ Ντε Γκωλ, το θεώρησε «αεροπλανοφόρο παλαιά κοπής και ενεργειοβόρο» και το πούλησε στη Βραζιλία για 12 εκατ. δολάρια. Οι Βραζιλιάνοι το ονόμασαν «Σάο Πάολο» και όντως έγινε το μακρύ χέρι της Βραζιλίας για ένα χρονικό διάστημα, αλλά αποδείχθηκε αεροπλανοφόρο δαπανηρό. Οι επισκευές που χρειάστηκαν για να γίνει αξιόπλοο ξεπέρασαν τα 250 εκατ. δολάρια. Από το 2017 οι Βραζιλιάνοι προσπαθούν να το ξεφορτωθούν.
Οι Βραζιλιάνοι το πούλησαν στους Τούρκους με την προϋπόθεση ότι θα το μετατρέψουν σε παλιοσίδερα. Όχι να το χρησιμοποιήσουν ως αεροπλανοφόρο. Έτσι το καμάρι του βραζιλιάνικου ναυτικού, το «Σάο Πάολο», αναμένεται τούτες τις ημέρες να περάσει όλο τον Ατλαντικό Ωκεανό (ρυμολκούμενο) για να φθάσει τον Ιούνιο στη Σμύρνη.
Θα γίνει όμως όντως παλιοσίδερα; Ιδού η απορία…
Επειδή οι Τούρκοι είναι πονηροί τώρα που το αγόρασαν σκέφτονται άλλα πράγματα. Για παράδειγμα τουρκικές εφημερίδες, αλλά και απόστρατοι αξιωματικοί του τουρκικού ναυτικού ( όπως ο Ναύαρχος Μουσταφά Τσιχάτρ Γιατσί) προτείνουν την ανακατασκευή του αεροπλανοφόρυ για να εκπαιδεύονται οι πιλότοι (και το άλλο προσωπικό) στα υπό κατασκευή αεροπλανοφόρα. Βεβαίως εάν γίνει κάτι τέτοιο τότε παραβιάζεται η συμφωνία με τους Βραζιλιάνους και έρχεται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, Αλλά για την Τουρκία του Ερντογάν η παραβίαση διεθνών κανόνων είναι καθημερινή πράξη άσκηση πολιτικής.
