Σε μια στιγμή που αλλάζουν, όπως τώρα διαπιστώνεται, τα δεδομένα που ίσχυαν έως σήμερα στην πολυσυζητημένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου (από τα ενεργειακά αποθέματα και τους περιώνυμους αγωγούς έως και τη βάση συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού) προγραμματίζεται για νιοστή φορά ένας ακόμα ελληνοτουρκικός διάλογος κορυφής.
Ο οποίος, αν τελικά πραγματοποιηθεί, θα πρέπει να στηριχθεί πλέον στα νέα αυτά δεδομένα, τα οποία, όπως είναι επόμενο, μπορούν να οδηγήσουν και σε μια νέα προοπτική για μια θετικότερη ίσως διευθέτηση. Υπό την αυτονόητη προϋπόθεση όμως ότι η τουρκική πρόταση για διάλογο δεν αποτελεί έναν ακόμα ελιγμό για να αποφύγει η Αγκυρα τις κυρώσεις κατά τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και ότι θα σταματήσει τις όποιες προκλήσεις. Διότι δεν νοείται συνέχιση της πολιτικής επίδειξης στρατιωτικής ισχύος όταν επιλέγεις τις συνομιλίες.
Ως προς τα ενεργειακά, δύο είναι τα ζητήματα που σύμφωνα με τους ειδικούς απαιτούν επανεξέταση. Πρώτον, η βιωσιμότητα του αγωγού μεταφοράς αερίου EastMed, ο οποίος θεωρείται ήδη ξεπερασμένος και δεν φαίνεται να εξασφαλίζει τις απαραίτητες ποσότητες για μεταφορά φυσικού αερίου λόγω μειωμένης πλέον ζήτησης πετρελαίου και αερίου και στροφής στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Και, δεύτερον, τα κοιτάσματα γύρω από την Κύπρο δεν φαίνεται να είναι επαρκή για εμπορική εκμετάλλευση.
Γι’ αυτό άλλωστε προωθείται τώρα η κατασκευή ενός άλλου αγωγού, οικονομικά συμφερότερου, που θα συνδέει απευθείας τα πλούσια υποθαλάσσια κοιτάσματα του Ισραήλ με τα εξίσου πλούσια κοιτάσματα της Αιγύπτου. Και από εκεί να οδηγείται στην Κρήτη για τα περαιτέρω. Προτείνεται μάλιστα τα ανεπαρκή κοιτάσματα της Κύπρου να συνδεθούν με τα ισραηλινά, ώστε να μεταφερθούν και αυτά μέσω του νέου αγωγού.
Δεν θέλει και πολλή σκέψη για να αντιληφθεί κανείς ότι δημιουργείται έτσι ένα εντελώς νέο σκηνικό στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, που είναι επόμενο να επηρεάσει και τον νέο γύρο των ελληνοτουρκικών συνομιλιών, που έως τώρα είχαν στηριχθεί στα παλαιά δεδομένα, τα οποία και είχαν οδηγήσει στα γνωστά επικίνδυνα αδιέξοδα. Οπως είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο και οι επικείμενες συνομιλίες για το Κυπριακό, αν η Τουρκία επιμείνει στη γνωστή απαράδεκτη τελευταία πρότασή της για τη δημιουργία δύο κρατών, που ουσιαστικά σημαίνει διχοτόμηση και προσάρτηση της Βόρειας Κύπρου στον τουρκικό κορμό, με ό,τι αυτό αυτονόητα συνεπάγεται. Και το πρόβλημα είναι ότι η επίλυση του Κυπριακού ξεφεύγει πλέον από το στενό πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, καθώς αποτελεί την αναγκαία συνθήκη για τη γενικότερη διευθέτηση των πολύπλοκων ζητημάτων της Ανατολικής Μεσογείου.
