Αν στην Κουμουνδούρου είχαν την δυνατότητα, όπως ο Στάλιν, να εξαφανίσουν ένα πρόσωπο από τις φωτογραφίες του Αλέξη Τσίπρα, βάζω στοίχημα ότι αυτό θα ήταν ο Πάνος Καμένος. Ειδικά σε αυτή με τις …αγκαλίτσες, στην κεντρική εξέδρα του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά την εκλογική νίκη τον Σεπτέμβριο του 2015.

 

Όμως η ιστορία δεν ξαναγράφεται. Ο κ. Καμένος υπήρξε ο «βολικός» συγκυβερνήτης του  κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Η συνειδητή επιλογή του. Ακόμα και μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου όταν θα μπορούσε να κάνει άλλες επιλογές. Το επιχείρημα ότι η συγκυβέρνηση με τον Καμένο έγινε στη βάση του αντιμνημονίου είχε πάει περίπατο.

 

Ο κ. Τσίπρας  και ο ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποίησαν αλλά και χρησιμοποιήθηκαν από τον κ. Καμένο. Του προσέφεραν το άλλοθι που χρειαζόταν. Έδειχνε στο Κίνημα Αλλαγής και τον Σταύρο Θεοδωράκη, που χαρακτήριζαν πολλές από τις απόψεις του, «ακροδεξιές» και «ψεκασμένες», το πιστοποιητικό …κοινωνικών φρονημάτων που του απλόχερα είχε δώσει ο συγκυβερνήτης και τα στελέχη του.  Κατά τον κ. Τσίπρα, ο Πάνος Καμένος ήταν ένας κεντρώος πολιτικός.

 

Αυτό το …συναιτεριλίκι χρέωσε την Αριστερά με μελανές κοινοβουλευτικές στιγμές. Βουλευτές της Αριστεράς χαμογελώντας, χτυπούσαν  παλαμάκια στον Πάνο Καμένο όταν από το βήμα της Βουλής κουνούσε το δάκτυλο στους πολιτικούς του αντιπάλους λέγοντας «εσείς στα τέσσερα, στα τέσσερα εσείς». Αλλά τότε, οι δυνάμεις που σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ τείνει χείρα φιλίας και διαλόγου ήταν κατάπτυστοι γερμανοτσολιάδες.

 

Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να εμφανιστεί ως συνεχιστής της δημοκρατικής παράταξης την οποία με ορισμένο ύφος, προσπάθησε να υπερασπίσει από τις αθλιότητες της Δεξιάς. Ήταν μια καλά σκηνοθετημένη παράσταση, για την οποία επιστρατεύθηκαν πρωτοσέλιδα εφημερίδων στα οποία εμφανιζόταν στελέχη του ΠαΣοΚ αλλά ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου να έχουν σχέση με τη 17Ν.

 

Πράγματι, επρόκειτο για αθλιότητες. Αλλά υπάρχει μια σημαντική λεπτομέρεια που ή δεν την ήξερε ο κ. Τσίπρας ή την ήξερε αλλά ως συνήθως στο πλαίσιο της λογικής ο σκοπός αγιάζει τα μέσα την ..παρέκαμψε, έκανε ότι δεν την θυμόταν.  Ότι μεγάλο μέρος όλης αυτής της αθλιότητας είχε αφετηρία τον κ. Καμένο. Η κακιά δεξιά που έχει ως πάγια στρατηγική την κατασυκοφάντηση της δημοκρατικής παράταξης ήταν το …πολιτικό του στεφάνι!

 

Ο κ. Τσίπρας φαίνεται να θέλει να ξεχάσει ότι συγκυβέρνησε με ένα κόμμα που ήδη βρίσκεται στα αζήτητα της ιστορίας. Όμως, οι προοδευτικοί πολίτες δεν ξεχνούν κατά καιρούς αγριότητες του κ. Πάνου Καμένου, εναντίον της δημοκρατικής παράταξης ούτε τη λατρεία του κ. Τσίπρα προς το πρόσωπο του.

 

Και δεν ξεχνούν επίσης ότι χρειάστηκαν 5 ολόκληρα χρόνια για να κάνει λόγο για ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή στην πορεία προς τη χρεοκοπία της χώρας. Το αφήγημα που ευνοούσε ο κ. Τσίπρας ήταν του συγκυβερνήτη του,  ότι «ο κακός Παπανδρέου, με σχέδιο,  αφού δεν θέλησε να πάρει τα δις που απλόχερα του έδιναν οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, έβαλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ».

 

Ο Καμένος βέβαια, είναι η μια όψη του πολιτικού προβλήματος του ΣΥΡΙΖΑ.  Είναι το «ακροδεξιό» θέμα που είχε η κυβέρνησή του και θα τον κυνηγά. Το άλλο είναι το «ακροαριστερό» θέμα. Δηλαδή, η ανοχή που φαίνεται να δείχνει σε πρόσωπα και ομάδες που επιδιώκουν την κοινωνική αναταραχή, όλη αυτή η σπουδή που επέδειξε για το δίκιο του .. Κουφοντίνα.

 

Και τα δύο αυτά θέματα, το «ακροδεξιό» και το «ακροαριστερό» στέκονται εμπόδιο στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα να εμφανιστεί ως ο μετριοπαθής προοδευτικός ηγέτης που θα ήθελε να είναι, αλλά μέχρι στιγμής και παρά τη μεγάλη ευκαιρία που του έδωσαν οι πολίτες στις εκλογές, δεν πείθει ότι είναι.