Γιατί έχω την αίσθηση ότι η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης που ήταν το ισχυρό όπλο της ΝΔ πριν από τις εκλογές του 2019 και συνέχισε να αποτελεί την αιχμή του δόρατος του Μαξίμου μετεκλογικά, άρχισε να μπάζει νερά;
Δεν είναι η απομάκρυνση του κ. Πέτσα, δεν είναι η παραίτηση του κ. Ταραντίλη ο οποίος δεν πρόλαβε να καθίσει στην καρέκλα, δεν είναι η φιλότιμη προσπάθεια της συναδέλφου Αριστοτελίας Πελώνη που δεν φτάνει, είναι ο αδυσώπητος χρόνος και η φθορά που φέρνει, αλλά κυρίως οι πολιτικές επιλογές που δοκιμάζονται στην πράξη.
Μέχρι σήμερα είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε και να ακούμε μια ομάδα που έπαιζε – κατ’ ουσίαν – μόνη της στο γήπεδο της πολιτικής. Ελλείψει αντιπάλου, η τακτική ήταν οι «φαντεζί» ενέργειες, οι… μακρινές πάσες, οι προβολές στο μέλλον που δημιουργούν εικόνα αισιοδοξίας δυσανάλογη (αναντίστοιχη) των δεδομένων σε τέτοιον βαθμό που η καθημερινότητά μας εν μέσω lockdown να μοιάζει εικονική πραγματικότητα.
Για να γίνουμε σαφείς. Η αγορά βρίσκεται από τον περασμένο Νοέμβριο σε διαρκές lockdown, με εξαίρεση το διάλλειμα των γιορτών των Χριστουγέννων. Περιμένει από εβδομάδα σε εβδομάδα ότι θα λειτουργήσει, με ραντεβού, με click away, με click inside με sms στο «7» που δεν υπάρχει, με μήνυμα στον κ. Χαρδαλιά και με ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ολα «πουλήθηκαν» από κυβερνητικά στελέχη στο όνομα της αισιοδοξίας…
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι προσδοκίες από το περασμένο καλοκαίρι για την εξέλιξη του τουρισμού που δυστυχώς ίσως αποτέλεσε και την «κερκόπορτα» για το δεύτερο κύμα κορωνοϊού στην Ελλάδα, παρότι διαψεύστηκαν με τον χειρότερο τρόπο, καλλιεργούνται ξανά από την αρχή για το εφετινό καλοκαίρι. Χωρίς βάση.
Αν για όλα αυτά φταίει η πανδημία, το μεγαλύτερο λάθος της επικοινωνιακής πολιτικής είναι οι προσδοκίες που καλλιεργούνται στους συνταξιούχους. Οτι θα πάρουν αυξήσεις, θα εισπράξουν αναδρομικά τα δώρα που έκοψαν οι προηγούμενοι, οι συντάξεις θα βγαίνουν με ένα «click», κι ας έχει περάσει ενάμισης χρόνος κι ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί ο νόμος Βρούτση που ψήφισε η ίδια η κυβέρνηση. Κι ας υπολογίζονται ακόμη και οι νέες συντάξεις με τον νόμο Κατρούγκαλου!
Δικαίως, λοιπόν, κάποιοι ανησυχούν στο Μαξίμου και απευθύνουν το ερώτημα (μέσω δημοσκοπήσεων) στους πολίτες «πότε πιστεύετε ότι θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα; το Πάσχα, το καλοκαίρι ή προς το τέλος του χρόνου;» και «ποιο ζήτημα είναι πιο σοβαρό για την εικόνα της κυβέρνησης: Υγεία, οικονομία, Λιγνάδης, Ικαρία, Κουφοντίνας;» για να βάλουν ξανά σε μια σειρά τις επιλογές τους.
