Υπόγειες και φανερές διαδικασίες για το πολιτικό μέλλον του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ έχουν ήδη ξεκινήσει. Και φαίνεται ως δρόμος χωρίς επιστροφή. Στις εξελίξεις αυτές η ηγετική ομάδα προσπαθεί να βάλει φρένο. Νιώθει να αμφισβητείται η καθοδηγητική της επάρκεια και ικανότητα στη διαχείριση των πολιτικών εξελίξεων. Η αλήθεια είναι πικρή, αλλά πάντα χρήσιμη.
Η παράταξη σε όλες τις δημοσκοπικές μετρήσεις βρίσκεται καθηλουμένη στο 6 με 6,5%. Δηλαδή, ότι απέμεινε από το «συναισθηματικό» ΠΑΣΟΚ και κάποιες άλλες ελάχιστες εκλογικές επιρροές. Η πολυπόθητη, αναμενόμενη επιστροφή ψηφοφόρων από το ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται, δεν υπάρχουν ούτε έστω κάποια σημάδια. Η στασιμότητα έχει πλέον παγιωθεί, όχι μόνο δημοσιονομικά αλλά και εκλογικά.
Το πιο ανησυχητικό όμως γεγονός είναι στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων. Παρατηρούμε ότι μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (50-70%) στέκεται θετικά στη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο το «κέντρο» αλλά και το ίδιο το εκλογικό σώμα του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ πολιορκείται απειλητικά από τη ΝΔ. Μάλιστα, ο αρχηγός τους φιλοδοξεί να αποτελέσει, τη συνέχεια της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης. Το μπρος – πίσω της παράταξης απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα ακυρώνει κάθε λεκτική αναφορά στον «τρίτο δρόμο» στην «αυτοδύναμη στρατηγική».
Αυτά τα γεγονότα σε συνδυασμό με την ενσωμάτωση στελεχών του ΠΑΣΟΚ, τόσο στη ΝΔ, όσο και στο ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνουν εικόνα στασιμότητας στην παράταξη. «Σκορπίσαμε σαν τα παιδιά του λαγού», θα έλεγε ο Ευάγγελος. Ούτως εχόντων των πραγμάτων το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ θα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και τα εκλογικά ποσοστά ενός μικρού κόμματος. Σε περιόδους δε σκληρής εκλογικής αναμέτρησης, τα ποσοστά αυτά μπορεί να περιορισθούν ακόμη περισσότερο.
Τα γεγονότα αυτά με όποια ανάγνωση και όποια λεκτικά φτιασίδια προσπαθήσει κανείς να τα ωραιοποιήσει δεν αλλάζουν. Η ζωή έχει δείξει ότι όταν μια ομάδα δεν κερδίζει την αλλάζεις. Αυτό επιβεβαιώνουν και οι δημοσκοπήσεις ότι το 68% του εκλογικού σώματος που ψήφισε ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ζητάει εκλογή για νέο Πρόεδρο και νέα καθοδηγητική ομάδα. Ήδη στελέχη έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες να ηγηθούν της παράταξης με κεντρικό ζητούμενο ν’ αλλάξει η κατάσταση της στασιμότητας. Στελέχη που φιλοδοξούν να οδηγήσουν τα πράγματα σε ένα καλύτερο μέλλον έχουν εκφράσει δημόσια τις προθέσεις τους.
Ο καθένας με τη δική του διαδρομή και προσφορά, με τον λόγο και τις πράξεις του, πιστεύει ότι μπορεί να ταράξει τα νερά της στασιμότητας, να εμπνεύσει ελπίδα με τις αντιλήψεις του και να οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον.
Σίγουρα κάθε προσπάθεια ανανέωσης και αλλαγής σε οποιοδήποτε οργανισμό έχει ως σκοπό να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα. Στην προκειμένη περίπτωση να σπάσει, να ταράξει τη στασιμότητα, τους μονοψήφιους αριθμούς επιρροής της παράταξης. Να εμπνεύσει ένα νέο πολιτικό στίγμα. Ένα νέο κοινωνικό – οικονομικό και πολιτικό πρότυπο διακυβέρνησης της χώρας και συμμετοχής των πολιτών στο πολιτικό γίγνεσθαι. Αυτό το πολιτικό στίγμα δεν εμπνέει σήμερα ή καθοδηγητική ομάδα γι’ αυτό και τα νούμερα είναι μικρά.
Σίγουρα τα βήματα της ανανέωσης θα βρουν δυσκολίες και πολλά εμπόδια. Πιστεύω όμως ότι σε δύσκολους καιρούς οι σπόροι της ανανέωσης βρίσκουν φιλόξενο πεδίο για να ανθήσουν.
Μάλιστα, σε μια περίοδο που τόσο η οικονομική κρίση, όσο και η πανδημία έχουν φωλιάσει στο κοινωνικό σώμα συναισθήματα φόβου, απογοήτευσης και αδιεξόδου αναζητούν ελπίδα.
Αν αφήσουμε τα πράγματα ως έχουν, αν δεν ταράξουμε τα νερά της στασιμότητας, τότε το μέλλον της παράταξης θα βρίσκεται στη ζώνη του λυκόφωτος των μικρών κομμάτων και ταυτόχρονα θα παγιωθεί το διπλό ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη τουλάχιστο δεκαετία.
Το γάντι της ανανέωσης, όσοι φιλοδοξούν να το σηκώσουν, πρέπει και οφείλουν να μοιραστούν με τα μέλη και τους πολίτες το σχέδιο, το όραμά τους για την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης. Να σηματοδοτήσουν μια νέα αφετηρία της ιστορίας μιας μεγάλης παράταξης, που κέρδισε για πολλά χρόνια την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Ίσως κάποιοι προστρέξουν να μιλήσουν ότι τέτοιες πρωτοβουλίες είναι άκαιρες και θα στρέψουν το βλέμμα του λαού στα εσωτερικά μας. Μακάρι να στρέψουν τα βλέμματα του λαού μας ότι κάτι καινούριο γεννιέται σε αυτή την παράταξη. Μονάχα θετικά θα λειτουργήσουν οι διεργασίες, αν κινηθούν σοβαρές πολιτικές και εκλογικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Ας μην τρέφουμε άλλο ψευδαισθήσεις. Ο κομματικός ιστός βρίσκεται εν υπνώσει, όπου βέβαια υφίσταται ακόμη. Η ΚΟ αποτελεί ένα σημαντικό θερμόμετρο για να σφυγμομετρήσει τις πολιτικές εξελίξεις.
Θα θυμίσω μια φράση της Μελίνας: «Πρόεδρε, δεν ακουγόμαστε, δεν συγκινούμε, δεν μας ψηφίζουν». Η σιωπηρή αναμονή αποτελεί στοιχείο της στασιμότητας και όχι της αναγέννησης της παράταξης. Αν δεν δρομολογήσουμε πολιτικές διαδικασίες. θα παγιωθεί το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ για τα επόμενα χρόνια. Καιρός να αναμετρηθούμε με την πραγματικότητα αν θέλουμε η παράταξη να έχει το μέλλον που της αξίζει.
Λουκάς Θ. Αποστολίδης Δικηγόρος, πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής
