Την άνοιξη του 2012, ο τηλεοπτικός, τότε, ρεπόρτερ, παραγωγός της εκπομπής «Πρωταγωνιστές» και μετέπειτα ιδρυτής τού, ξηρανθέντος αργότερα, Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης περιδιαβαίνοντας τα κόμματα, εν όψει εκλογών, βρέθηκε και στην Κουμουνδούρου, στην έδρα του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να συνομιλήσει με τον Αλέξη Τσίπρα για τους στόχους και τις προοπτικές του κόμματός του.
Η εκπομπή γυρίστηκε επιτυχώς και προβλήθηκε στην ΕΡΤ παραμονές των εκλογών του Μαΐου του 2012. Ωστόσο τα μυστικά της αποκαλύφθηκαν πολύ αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν μετά τις δεύτερες νικηφόρες για τον κ. Τσίπρα εκλογές ναυάγησε η μεταξύ τους συνεργασία, καθώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε τον Πάνο Καμμένο, αντί του Σταύρου Θεοδωράκη, για συγκυβερνήτη.
Ενοχλημένος λοιπόν τότε ο επικεφαλής του Ποταμιού αποκάλυψε, πέραν των άλλων, ότι ο κ. Τσίπρας υπερηφανευόταν για τον στρατό των «προπαγανδιστών» του Διαδικτύου που είχε συγκροτήσει προκειμένου να επικρατήσει πολιτικά.
Κατά τη διήγηση μάλιστα του κ. Θεοδωράκη, τον οδήγησε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας στον χώρο εργασίας των «τρολ» του κόμματός του.
Κάτι που αργότερα διαψεύστηκε από τους επιτελείς της Κουμουνδούρου, με τη σημείωση ότι το συγκεκριμένο ρεπορτάζ έκανε συνεργάτιδα του κ. Θεοδωράκη και όχι ο ίδιος.
Οπως και να έχει πάντως δεδομένο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συγκροτήσει τότε αξιόμαχο ηλεκτρονικό στρατό προπαγάνδας, οι δυνατότητες του οποίου είχαν διαγνωστεί στα προηγούμενα δύο χρόνια του άγονου, όπως απεδείχθη, και φθονερού αντιμνημονιακού αγώνα, όπου ανεπτύχθησαν και διά μέσου του Διαδικτύου τα χειρότερα των πολιτικών ενστίκτων, εκείνα του φθόνου, του μίσους και της εξόντωσης κάθε αντίθετης φωνής.
Για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι, κατά τον αυτό τρόπο κινήθηκαν και τα άλλα κόμματα, ιδιαιτέρως η Νέα Δημοκρατία, η οποία συγκρότησε αντίστοιχους μηχανισμούς.
Οι μηχανισμοί αυτοί, καλυμμένοι και ασύδοτοι όπως ήταν πίσω από την ανωνυμία τους, διακρίθηκαν κυρίως για την εχθροπάθειά τους, για τις εκφοβιστικές και συκοφαντικές, κατά βάση, επιθέσεις εναντίον προσώπων και πολιτικών επιλογών.
Για σημαντικό διάστημα οργάνωναν μαζικές επιθέσεις κατά συγκεκριμένων λογαριασμών στο FB και στο Twitter και τους μετέτρεπαν σε αρένες ύβρεων και ανταλλαγής μηνυμάτων μίσους και συκοφαντίας, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία τους.
Με τον καιρό έγιναν αρκούντως επιδραστικοί. Μέχρι και πεποιθήσεις διαμόρφωσαν για τον χειρισμό της μεγάλης οικονομικής κρίσης και σίγουρα καλλιέργησαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις σε μερίδα του ελληνικού λαού.
Είναι αλήθεια ότι τα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον και εδώ και στο εξωτερικό. Ολος ο διεθνής Τύπος βρίθει καταγγελιών για απόπειρες επηρεασμού εκλογικών αποτελεσμάτων σε πλήθος χωρών.
Χαρακτηριστικότερη όλων η περίπτωση των ΗΠΑ, όπου τα εκεί δίκτυα των κάθε λογής «τρολ» έτυχαν της θερμής και ανοιχτής υποστήριξης του απελθόντος αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και εν πολλοίς κυριάρχησαν.
Από αυτόν τον κύκλο και από αυτή τη νοσηρού χαρακτήρα προπαγανδιστική δραστηριότητα ανεδύθη η άκρως αντιδημοκρατική αμφισβήτηση του καθαρού εκλογικού αποτελέσματος στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές και στη βάση αυτών των δικτύων οργανώθηκε η πραξικοπηματική εισβολή στο Καπιτώλιο στις αρχές του περασμένου Γενάρη.
Στην Ελλάδα, υπό το βάρος ακριβώς της κατανόησης των κινδύνων που περικλείει αυτού του τύπου η αντιδημοκρατική δράση, το φαινόμενο έδειχνε να φθίνει και να χάνει την όποια επιρροή του. Το τελευταίο διάστημα ωστόσο με την ευκαιρία του πρωτοφανούς σκανδάλου παιδεραστίας που κλονίζει το ελληνικό θέατρο βρήκε ξανά πεδίο δόξης λαμπρό. Δεδομένων των πολιτικών εντάσεων που επικράτησαν, αναθάρρησαν και επανήλθαν στο διαβρωτικό έργο της εύκολης και απολύτως διαβρωτικής συκοφαντίας.
Ευτυχώς οι πολιτικοί αρχηγοί την περασμένη Πέμπτη, ιδιαιτέρως ο χρησιμοποιήσας κατά κόρον στο παρελθόν το προβληματικό δίκτυο κ. Τσίπρας, αποκήρυξαν, από του βήματος της Βουλής, τις μεθόδους και πρακτικές των κάθε λογής «τρολ». Με την ελπίδα ότι δεν θα ξεχάσουν τις δεσμεύσεις τους εν όψει της όποιας διεκδίκησής τους στο μέλλον.
