Ο «Super Mario» της ιταλικής πολιτικής δεν έχει και πολλά κοινά με τον ήρωα του βιντεοπαιχνιδιού από το οποίο πήρε το παρωνύμιό του – εκτός από την επιμονή.
Αυτή, όπως και η μεθοδικότητά του, καθοδηγούσε τον Μάριο Ντράγκι σε όλη τη διάρκεια της θητείας του ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κατά την οποία υπερασπίστηκε την απειλούμενη ύπαρξη του ευρώ.
Το περίφημο «whatever it takes» της 25ης Ιουλίου 2012 αποδείχθηκε εκ των υστέρων η καμπή της κρίσης, αποτέλεσε έκτοτε σήμα κατατεθέν της προσωπικότητας και της πολιτικής του Ντράγκι, όπως και τα ουσιαστικά διαπιστευτήρια για τον διορισμό του στην πρωθυπουργία της Ιταλίας στις 13 Φεβρουαρίου ως επικεφαλής κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
Στο ΒΗΜΑgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» ο Μάρκος Καρασαρίνης γράφει για την προσωπικότητα και τη ζωή του ιταλού οικονομολόγου, ο οποίος στα 73 του χρόνια καλείται να περιπλανηθεί στον λαβύρινθο του ασταθούς ιταλικού πολιτικού συστήματος προκειμένου να αντιμετωπίσει τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας και να διαχειριστεί ένα τεράστιο πακέτο επενδύσεων που μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει ως και πρόκριμα στενότερης ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»
