Τη συνεργασία του ομίλου ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ με την εταιρεία OCEAN WINDS για την από κοινού μελέτη και ανάπτυξη θαλάσσιων αιολικών πάρκων στην ελληνική αγορά, ανακοίνωσε σήμερα ο πρόεδρος της ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ κ. Γιώργος Περιστέρης, μιλώντας σε ημερίδα της ΕΛΕΤΑΕΝ για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα. Η OCEAN WINDS αποτελεί joint venture δύο κορυφαίων διεθνών ενεργειακών ομίλων, της EDP Renewables (EDPR) και της ENGIE.
Ο κ. Περιστέρης παρουσίασε τις απόψεις των τριών ομίλων για τον βέλτιστο τρόπο ανάπτυξης της νέας αυτής αγοράς στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να χαθεί και αυτή η ευκαιρία, όπως χάθηκε η ευκαιρία του 2010. Στο πλαίσιο αυτό, για να αρχίσουν το συντομότερο δυνατό επενδύσεις σε πλωτά θαλάσσια αιολικά πάρκα (που προκρίνονται για τη χώρα μας λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των ελληνικών θαλασσών) θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους ιδιώτες επενδυτές να προχωρήσουν άμεσα στις σχετικές διαδικασίες μελέτης και ωρίμανσης έργων, τα οποία λόγω της μεγάλης εγχώριας προστιθέμενης αξίας τους θα αποδειχθούν εξαιρετικά επωφελή για την ελληνική οικονομία.
Στην Ευρώπη σήμερα λειτουργούν ή είναι υπό κατασκευή 16GW offshore wind. Από αυτά, τα 233MW είναι πλωτά σε φάση λειτουργίας ή υπό κατασκευή.
Οι χώρες που έχουν παράδοση και εμπειρία στα θαλάσσια σταθερής θεμελίωσης στην Βόρεια Θάλασσα έχουν αναπτύξει εργαλεία και χωροταξικά σχέδια και βρίσκονται σε ετοιμότητα για να εντάξουν και τα πλωτά θαλάσσια πάρκα στα σχέδια τους. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Περιστέρη, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκρίνουμε το πλαίσιο των άλλων χωρών διότι υπάρχουν πολλές επιμέρους διαφορές.
Οι χώρες, όμως, που παρουσιάζουν δραστηριότητα στα πλωτά λόγω γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών, είναι οι: Γαλλία, Γερμανία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία και Ην. Βασίλειο.
Σε αυτές τις χώρες, εκτός από τα 233 MW αδειοδοτούνται επιπλέον 10,6 GW με ιδιωτική πρωτοβουλία, τα οποία αναμένεται να κατασκευαστούν μέχρι το 2027-2030. Μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι έχουν αναπτύξει κοινοπραξίες όπως η OCEAN WINDS, EQUINOR, Iberdrola, Shell, Total και έχουν κάνει προτάσεις για περιοχές που έχουν επιλέξει.
Μέσω αυτής της διαδικασίας έχει δημιουργηθεί εμπειρία και έγινε εφικτό σε κάποιες από αυτές τις χώρες και μόνο να προκηρυχθούν διαγωνισμοί επί συγκεκριμένων περιοχών για 31 GW τα οποία αναμένονται να κατασκευαστούν έως το 2030-2035, δηλαδή σε 2η φάση.
Το παράδειγμα στην Ευρώπη για ανάπτυξη πλωτών δείχνει πως οι ιδιώτες αναλαμβάνουν τα πρώτα χρόνια το κόστος και τα ρίσκα της ανάπτυξης, καθώς το κράτος δημιουργεί το ρυθμιστικό πλαίσιο για να εντάξει μεγαλύτερο ανταγωνισμό και να αδειοδοτήσει ευρύτερες περιοχές για διαγωνισμό.
