Ο νόμος που διέπει τα πανεπιστήμια προβλέπει πως όταν διαπράττονται αξιόποινες πράξεις οι πρυτάνεις μπορούν και οφείλουν να καλούν την αστυνομία για να συλλάβει τους παραβάτες και να επαναφέρει την ευνομία σε αυτά. Ωστόσο οι πρυτάνεις, όλοι οι πρυτάνεις από τη Μεταπολίτευση και μετά, μολονότι ομνύουν τήρηση της νομιμότητας στην άσκηση των καθηκόντων τους ουδέποτε καλούν την αστυνομία οσάκις διαπράττονται αξιόποινες πράξεις στον χώρο των πανεπιστημίων και ουδέποτε επιβάλλουν οποιαδήποτε ποινή στους βανδάλους που ρυπαίνουν και καταστρέφουν τους πανεπιστημιακούς χώρους, ενώ ανέχονται την αντιγραφή στις εξετάσεις χωρίς να αποβάλλονται από τα ΑΕΙ οι απατεώνες φοιτητές.
Μια εξήγηση της αδράνειας των πρυτανικών αρχών είναι ότι δεν τολμούν να εφαρμόσουν τον νόμο, καθώς θα αντιμετωπίσουν την οργισμένη αντίδραση των φοιτητικών νεολαιών και ιδιαίτερα της ευρύτερης Αριστεράς. Κάνουν ότι δεν βλέπουν και δεν ακούν για να μην έχουν την τύχη του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Υπάρχει όμως και μια άλλη εξήγηση. Την υποστηρίζει ο διαπρεπής καθηγητής της Ιατρικής και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος. Την αντιγράφω όπως τη διατύπωσε σε άρθρο του στα «ΝΕΑ» στις 23/1: «Αναρωτηθείτε: γιατί οι ιθύνοντες του αυτοδιοίκητου πανεπιστημίου δεν παίρνουν μέτρα για να αποτρέπονται τα έκτροπα, όταν ο νόμος τούς δίνει τη δυνατότητα να καλούν την αστυνομία όταν διαπράττονται έκνομες πράξεις; Θα σας πω το γιατί: Διότι δεν τους ενδιαφέρει στην ουσία η εύρυθμη διοίκηση των πανεπιστημίων. Κυρίως μεριμνούν για τις δικές τους προτεραιότητες. Ποιες είναι αυτές; Να προσλάβουν ή προαγάγουν μέλη του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού (ΔΕΠ), τα οποία είναι κολλητοί ή συγγενείς ήδη υπηρετούντων μελών ΔΕΠ, τηρώντας βέβαια, προσχηματικά, τις νενομισμένες διαδικασίες. Να επιτρέπουν σε μέλη ΔΕΠ να εργάζονται ανενόχλητα τις εργάσιμες ώρες σε κάποιον ιδιωτικό φορέα αντί να βρίσκονται στο πανεπιστήμιο. Να δημιουργούν με τη βοήθεια της πολιτικής εξουσίας θέσεις ΔΕΠ κομμένες και ραμμένες στα μέτρα κάποιου εν ενεργεία ή αποτυχόντος πολιτικού. Να δίνουν το δημοκρατικό πέντε σε συνδικαλιστές φοιτητές, που θα έπρεπε να κόβονται, προκειμένου να τους αφήσουν στην ησυχία τους ή και για να τους χρησιμοποιήσουν, όταν τους χρειαστούν για να προωθήσουν ίδια συμφέροντα».
Δείγμα της ποιότητας μεγάλου μέρους του διδακτικού προσωπικού των ΑΕΙ συνιστούν και οι 68 πανεπιστημιακοί που τάχθηκαν με γραπτή ανακοίνωση υπέρ του αμετανόητου δολοφόνου της «17 Νοέμβρη» Κουφοντίνα. Αντιγράφω σχετικό δημοσίευμα που δεν είδα να διαψεύδεται: Οι 23 δεν έχουν διδακτορικό (ξεκίνησαν ως βοηθοί καθηγητή και έγιναν μέλη ΔΕΠ με προσωποπαγείς διαδικασίες και μεταβατικές διατάξεις του διαβόητου νόμου-πλαισίου του ΠαΣοΚ). Οι 42 δεν έχουν ούτε μία δημοσίευση στα διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Οι 15 αρθρογραφούν σε «Ριζοσπάστη» και «Αυγή». Οι 17 έχουν κατηγορηθεί με ΕΔΕ και Πειθαρχικό.
Οι 29 ήταν υποψήφιοι ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ στις εκλογές. Οι 19 είχαν πρώτο πτυχίο ΤΕΙ. Οι 23 έχουν πάρει πρώτο πτυχίο από Βουλγαρία και Ρουμανία. Οι 3 εμπλέκονται σε υποθέσεις αντιγραφής εργασιών άλλων.
Εικόνες από την αθλιότητα της ανώτατης εκπαίδευσης της χώρας μας που προσπαθεί να διορθώσει η σημερινή κυβέρνηση, αλλά με ημίμετρα, όπως αποδείξαμε την προηγούμενη Κυριακή.
