Αποτελεί σπάνια περίπτωση ένα νομοσχέδιο που αφορά τροποποίηση του Οικογενειακού Δικαίου και μάλιστα σε ευαίσθητα θέματα που αφορούν την επιμέλεια των παιδιών να αποτελεί ακτιβιστική αντιπαράθεση σε τοίχους της Αθήνας πριν ακόμα κατατεθεί προς ψήφιση και συζήτηση στη Βουλή.
Έτσι σε πολλούς τοίχους της Αθήνας εμφανίστηκαν συνθήματα (με κόκκινη μπογιά) «Συνεπιμέλεια μόνον με 50-50%» ή «Συνεπιμέλεια κατά το ήμισυ». Τι ακριβώς συμβαίνει; Πρόκειται για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που πρόκειται σε λίγες ημέρες να κατατεθεί στη Βουλή και αλλάζει ριζικά τον τρόπο επιμέλειας των παιδιών των διαζευγμένων γονέων. Η αντιπαράθεση στους τοίχους δεν γίνεται αυτή τη φορά μόνον από πολιτικά κόμματα αλλά και από… οργανώσεις. Προβλέπεται δε ενδιαφέρουσα συζήτηση στη Βουλή.
Τι προβλέπει το νομοσχέδιο
Με το νέο νομοσχέδιο το παιδί θα πρέπει να έχει επικοινωνία τουλάχιστον το 1/3 της βδομάδας, του μήνα ή του έτους με τον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια. Το 1/3 είναι το πλαφόν πάνω στο οποίο μπορεί να χτιστεί επιπλέον χρόνος.
Καθορίζονται από κοινού κρίσιμα θέματα για την ανατροφή των παιδιών, όπως για παράδειγμα η επιλογή σχολείου, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η ονοματοδοσία, ο τόπος διαμονής καθώς και άλλα θέματα που αφορούν την καθημερινότητά τους.
Πώς προσδιορίζεται η κακή άσκηση γονικής μέριμνας…
Το νομοσχέδιο προβλέπει για πρώτη φορά και έξι περιπτώσεις στις οποίες μπορεί (ακόμα και) να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα από έναν γονέα καθώς εισάγεται ο όρος της «κακής άσκησης της γονικής μέριμνας».
Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως :
α) η υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και πράξεις δικαστικών αρχών που αφορούν στο τέκνο ή προς τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας,
β) η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση αποξένωσης του τέκνου από αυτούς,
γ) η υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει και η με κάθε άλλο τρόπο παρεμπόδιση της επικοινωνίας,
δ) η κακή άσκηση και η υπαίτια παράλειψη της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας από τον δικαιούχο γονέα,
ε) η αδικαιολόγητη άρνηση του γονέα να καταβάλλει την διατροφή που επιδικάστηκε στο τέκνο από το δικαστήριο ή συμφωνήθηκε μεταξύ των γονέων,
στ) η τέλεση υπό οποιαδήποτε μορφή ενδοοικογενειακής βίας του γονέα προς το τέκνο.
…και πότε αυτή αφαιρείται
Το δικαστήριο, στις περιπτώσεις της προηγούμενης παραγράφου, μπορεί ιδίως να αφαιρέσει από τον υπαίτιο γονέα την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας ολικά ή μερικά και να την αναθέσει αποκλειστικά στον άλλο, καθώς επίσης να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο προς διασφάλιση του συμφέροντος του τέκνου.
Εφόσον συντρέχουν στο πρόσωπο και των δύο γονέων οι προϋποθέσεις της παρ. 2, το δικαστήριο μπορεί να αναθέσει την πραγματική φροντίδα του τέκνου ή ακόμα και την επιμέλειά του ολικά ή μερικά σε τρίτο ή και να διορίσει επίτροπο.
Πάγιο αίτημα των… ενεργών πατέρων
Οι πληροφορίες επιμένουν ότι το νομοσχέδιο αυτό αποτελούσε ένα είδος παγίου αιτήματος των… ενεργών μπαμπάδων μόνο που το ζητούμενο από αυτούς ήταν η διαμονή του τέκνου και στις δύο κατοικίες και ο χρόνος να ήταν μοιρασμένος στη μέση.
Από την άλλη οι μητέρες ευνοημένες έως τώρα από τις δικαστικές αποφάσεις στα θέματα επιμέλειας και από την σχετική νομολογία ένιωσαν (όπως υποστηρίζουν) ότι χάνουν ένα μέρος των κεκτημένων τόσο από το 1/3 όσο και από την δυνατότητα του δικαστηρίου να αφαιρέσει από εκείνον που δεν επιτρέπει την επικοινωνία την επιμέλεια ή και την γονική μέριμνα.
Ετσι, εμφανίστηκαν ορισμένες γυναικείες οργανώσεις να αντιτίθενται στο νομοσχέδιο ενώ ταυτόχρονα και οι ενεργοί έως τώρα αποκλεισμένοι πατέρες ήθελαν με μια ζαριά να τα πάρουν όλα.
