Μολονότι το νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση έχει προκαλέσει εξέγερση στην εκπαιδευτική κοινότητα, τη διαφωνία του συνόλου των πρυτάνεων και την αντίθεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, εν τούτοις πολύ απέχει από το να τολμά αντιμετώπιση του μείζονος προβλήματος που μαστίζει τα ΑΕΙ. Και αυτό συνίσταται στην ανοχή της μεταφοράς εξέτασης των μαθημάτων ακόμα και έως τις πτυχιακές, χωρίς ο φοιτητής να έχει εξεταστεί προηγουμένως με επιτυχία ακόμα και σε μαθήματα του πρώτου έτους. Δηλαδή, για να το πούμε ωμά: να παίρνει μηδέν όταν εξετάζεται για τα μαθήματα του πρώτου έτους και εν τούτοις να συνεχίζει εξεταζόμενος στα μαθήματα των επόμενων ετών καταλήγοντας σε πτυχιακές, ενώ δεν έχει περάσει τα μαθήματα ακόμα και του πρώτου έτους. Παγκόσμια πρωτοτυπία ανοχής στους αμελείς ή ανίκανους να σπουδάζουν. Αποτέλεσμα, να συσσωρεύονται έτσι οι αιώνιοι φοιτητές, ο αριθμός των οποίων σήμερα υπολογίζεται στο 42% του συνόλου!
Αλλά αυτή η ενδεχομένως παγκόσμια πρωτοτυπία εμπεδώνεται με την ακόμα φαυλότερη: του να δικαιούται ο φοιτητής να εξετάζεται απεριόριστες φορές για το κάθε μάθημα. Ετσι κατοχυρώνεται και τσιμεντώνεται ο θεσμός των αιώνιων φοιτητών. Και δυστυχώς δεν μπορεί να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος όσο διατηρείται το δικαίωμα του απεριόριστου αριθμού εξέτασης στο κάθε μάθημα.
Οταν στα μεγάλα πανεπιστήμια της Δύσης ενίοτε και μία μόνο ανεπιτυχής εξέταση οδηγεί σε αποβολή του φοιτητή από τα ΑΕΙ, το λογικότερο θα ήταν να επανέλθει ό,τι ίσχυε και εδώ στην Ελλάδα πριν από τη φαύλη μεταρρύθμιση που επέβαλε η πρώτη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Δηλαδή εξέταση στο κάθε μάθημα δύο φορές και ενώπιον τριμελούς επιτροπής για τρίτη και τελευταία φορά. Σε περίπτωση αποτυχίας, αποβολή από το ΑΕΙ. Ενα τέτοιο σύστημα θα έλυνε αυτόματα και το πρόβλημα των αιώνιων φοιτητών, αφού θα απέκλειε τη σημερινή συσσώρευσή τους. Δυστυχώς δεν το τολμά η κυβέρνηση, προτιμώνται ρυθμίσεις που ήδη έχουν αποτύχει.
Πάντως ελπίζεται ότι η κυρία Κεραμέως θα επιμείνει στο νέο σύστημα υπολογισμού των βάσεων. Καθώς αυστηροποιείται η βαθμολογία, θα περιοριστεί ο αριθμός των εισαγομένων στα ΑΕΙ, πράγμα που θα αποκλείσει από τις τάξεις των φοιτητών εκείνους που δεν έχουν τα προσόντα και το ενδιαφέρον για πανεπιστημιακή μάθηση. Ελπίζεται ότι έτσι θα στραφούν στην επαγγελματική εκπαίδευση, η οποία τόσο υστερεί στη χώρα μας και που τόση ανάγκη την έχει για δημιουργία των αναγκαίων επαγγελματικών στελεχών. Αν έτσι μείνουν κάποιες σχολές ή τμήματα χωρίς φοιτητές, ας κλείσουν.
Το γιατί είναι νοσηρή αυτή η κατάσταση και επιβάλλεται η προτεινόμενη διόρθωση αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ πλην της Ελλάδας εισάγεται στην ανώτατη εκπαίδευση κατά μέσον όρο το 33% των νέων ηλικίας 18 ετών αποφοίτων λυκείου, ενώ στην Ελλάδα εισάγεται το 75%!
Μακάρι ο νέος υφυπουργός Παιδείας κ. Συρίγος, που έχει το θάρρος να αναμετριέται και με την πανεπιστημιακή βία, να τολμήσει να θεσπίσει τον περιορισμό των εξεταστικών περιόδων όπως ισχύει παντού αλλού και μόνο τότε θα λυθούν ως διά μαγείας και το πρόβλημα των αιώνιων φοιτητών και το μπάχαλο που κυριαρχεί στα ΑΕΙ.
