Συμπληρώνουμε πλέον σχεδόν έναν χρόνο από την εμφάνιση της πανδημίας του κορωνοϊού στη χώρα μας, με συνέπειες ανυπολόγιστες και εν πολλοίς απροσδιόριστες ακόμη.
Οπως μάλιστα εξελίσσεται το πανδημικό φαινόμενο, άπαντες κατανοούν πως δεν πρόκειται να απαλλαγούμε σύντομα από αυτή την τόσο πολύπλευρη και σύνθετη υγειονομική κρίση που επιδρά καταλυτικά στο σώμα της κοινωνίας, της οικονομίας, επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο και αλλάζει σχεδόν τα πάντα γύρω μας.
Κατά τα φαινόμενα και το πρώτο εξάμηνο, αλλά και συνολικά το 2021, θα ορισθεί από την ένταση και το βάθος της πανδημίας, από την ενδεχόμενη επανάληψη των περιοριστικών μέτρων και βεβαίως από τις προσπάθειες επιτάχυνσης των εμβολιασμών με σκοπό την ανάσχεσή της.
Οι επιδημιολόγοι, οι γιατροί και οι λοιποί ειδικοί επιστήμονες δεν κρύβουν ότι η νόσος θα συνεχίσει να μεταδίδεται κατά κύματα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, απειλώντας τις ζωές πολλών ανθρώπων και θέτοντας εμπόδια στις μετακινήσεις, στα ταξίδια και συνολικά στην οικονομική δραστηριότητα.
Κοινώς, όλα θα συνεχίσουν να τελούν για σημαντικό διάστημα ακόμη υπό το βάρος της εξέλιξης και των πολλαπλών συνεπειών της υγειονομικής κρίσης.
Ορισμένοι μάλιστα προβλέπουν ότι θα συνεχίσει να πιέζει επί μακρόν, μέχρι και το 2024, την κοινωνική και οικονομική ζωή στον πλανήτη.
Οπως και αν έχει, η παγκόσμια οικονομία, και μαζί η ελληνική, θα παραμείνει σε μεγάλο βαθμό δεσμευμένη και εγκλωβισμένη για σημαντικό διάστημα ακόμη, μη δυνάμενη να αναπτύξει με βεβαιότητα σχέδια και προσπάθειες ταχείας ανάκαμψης.
Με άλλα λόγια, το υγειονομικό ρίσκο θα παραμείνει ισχυρό και ικανό να αναστέλλει αποφάσεις και να συγκρατεί επιλογές, ικανές να δημιουργήσουν προσδοκίες ταχείας ανάκαμψης των χειμαζομένων κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων.
Θα μπορούσε να υποστηρίξει βάσιμα κανείς ότι το κύμα προσδοκιών που καλλιεργήθηκε το προηγούμενο διάστημα για το 2021 δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί, παρά μόνο εν μέρει και υπό προϋποθέσεις. Ακόμη και αν υπάρξει, κατά πάσα βεβαιότητα, θα είναι ασθενέστερο του καλλιεργηθέντος και προσδοκωμένου.
Ο τουρισμός και οι συγγενείς προς αυτόν δραστηριότητες, για παράδειγμα, δεν θα ελευθερωθούν, ούτε θα έχουν την ευκαιρία της ταχείας επανάκαμψης στα επίπεδα του 2019, όπως ήλπιζαν οι περισσότεροι. Και οι εξαγωγές δεν θα δουν, παρά τις πολλές προσπάθειες, να εκπληρώνονται οι προσδοκίες για δυναμική ανάκαμψη.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι η οικονομική δραστηριότητα θα συνεχίσει να στενάζει κάτω από την πίεση των περιορισμών που η υγειονομική κρίση επιβάλλει. Και βεβαίως θα συσσωρεύει βάρη και υποχρεώσεις για όλους, για το κράτος, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες.
Εναντι αυτών των δυσμενών προοπτικών αλλά και των μεγάλων αλλαγών που συντελούνται με πρωτοφανή ταχύτητα σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής παγκοσμίως, επιβάλλονται πρόνοιες και ευρύτερος ανασχεδιασμός των πάντων.
Η ταχεία ψηφιοποίηση των οικονομιών αλλάζει εντελώς τον τομέα των υπηρεσιών, του εμπορίου συμπεριλαμβανομένου, η χρήση των χώρων υγειονομικού ενδιαφέροντος λαμβάνει άλλη μορφή και οδηγεί την αγορά ακινήτων σε άλλη εποχή, η διασκέδαση, ο πολιτισμός, γενικώς τα πολιτιστικά αγαθά έχουν ήδη περάσει σε άλλη φάση, η τηλεργασία από τη μεριά της μεταβάλλει πλήρως τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης, η εξασφάλιση της δημόσιας υγείας δημιουργεί νέες προτεραιότητες για τα νοσοκομεία, την περίθαλψη γενικότερα και τις πολιτικές υγείας συνολικότερα. Οπως και για την εκπαίδευση, τις μεταφορές αντιστοίχως και πλήθος άλλων παραμελημένων στον χρόνο υπηρεσιών, σαν κι αυτές της καθαριότητας ή της οργάνωσης των πόλεων.
Κοινώς, οι πανδημικές συνθήκες επιβάλλουν βαθιές επεξεργασίες και αναθεωρήσεις βεβαίως. Και το θέμα της εξασφάλισης και διανομής των απαιτούμενων πόρων λαμβάνει επίσης άλλες διαστάσεις. Η κυβέρνηση και συνολικά οι πολιτικές δυνάμεις επιβάλλεται, κατά το δυνατόν, να ομονοήσουν και να επεξεργασθούν από κοινού ένα νέο εθνικό σχέδιο διάσωσης, ανασύστασης και ανασυγκρότησης του τόπου, υπό το πρίσμα των μεγάλων αλλαγών και της μεταβολής των προτεραιοτήτων που επιφέρει η μακρά, κατά τα φαινόμενα, υγειονομική κρίση.
ΤΟ ΒΗΜΑ
