Καθώς τέλειωσε ο πρώτος μήνας του νέου χρόνου, παγιώνεται τώρα ένα κλίμα έντονης αβεβαιότητας για το αν και πότε θα επανέλθει η πολυαναμενόμενη «κανονικότητα» στη διεθνή σκακιέρα που είχε προβλεφθεί στα τέλη του 2020. Και τούτο οφείλεται κυρίως στην αναζωπύρωση της πανδημίας, με τον πόλεμο των εμβολίων και των επικίνδυνων μεταλλάξεων του ιού, αλλά και σε αρνητικές πολιτικές εξελίξεις, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, που δεν συμβάλλουν στην εμπέδωση ενός κλίματος σταθερότητας, αναιρώντας έτσι τις ελπίδες περί του αντιθέτου που είχαν μέχρι πρόσφατα εκφραστεί. Ηδη στην Ουάσιγκτον το πολιτικό μέλλον του απελθόντος προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, μετά την αναμενόμενη, βέβαιη πλέον, αθώωσή του στη Γερουσία, ρίχνει τη βαριά σκιά του στις πρώτες θετικές πρωτοβουλίες του Τζο Μπάιντεν, ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση αποδεικνύεται για μία φορά ακόμη αδύναμη να αντιμετωπίσει ενωμένη τη νέα πρόκληση της πανδημίας.
Μπορεί λοιπόν ο νέος αμερικανός πρόεδρος να εξαγγέλλει τη μία μετά την άλλη τις σημαντικές αποφάσεις του για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς οικονομικής δυσπραγίας, της ανεξέλγκτης πορείας της πανδημίας και της αποκατάστασης των συμμαχικών δεσμών, με κορυφαία την εξαγγελία για μια νέα Σύνοδο Κορυφής για το κλίμα τον ερχόμενο Απρίλιο. Παράλληλα όμως ο Τραμπ δεν φαίνεται να εγκαταλείπει την πρόθεσή του να είναι και πάλι υποψήφιος το 2024, καθώς δυστυχώς παραμένει δημοφιλής στους ψηφοφόρους του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με αποτέλεσμα να μην τολμούν οι Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές να τον καταδικάσουν για πρόκληση στάσης με την εισβολή των οπαδών του στο Καπιτώλιο. Και το πιο ανησυχητικό είναι η έκτακτη προειδοποίηση από το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας για ισχυρή απειλή και νέων τρομοκρατικών ενεργειών στο άμεσο μέλλον. Γεγονός που, όπως είναι φυσικό, συμβάλλει ακόμη περισσότερο στην εμπέδωση αυτού του επικίνδυνου κλίματος αβεβαιότητας.
Και ενώ στην Ευρωπαϊκή Ενωση όλοι περίμεναν ότι τα σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν τις Ηνωμένες Πολιτείες θα έδιναν επιτέλους την από μακρού χρόνου επιδιωκόμενη ενίσχυση του πολιτικού της βάρους, ο πόλεμος των εμβολίων και η αδυναμία να ελεγχθεί αυτή η απειλητική για την υγεία των ευρωπαίων πολιτών κατάσταση τίναξαν στον αέρα όλες αυτές τις προσδοκίες και περιόρισαν τις ενέργειές της στον έλεγχο αυτού του απαράδεκτου χάους. Για να μη μιλήσουμε και για την κατάρρευση του ονείρου της επαναφοράς του μεγαλείου της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, μετά το Βrexit, που είχε στο μυαλό του ο Μπόρις Τζόνσον. Τη στιγμή που η κυβέρνησή του έχει τις χειρότερες επιδόσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη στην αντιμετώπιση της πανδημίας και μάλλον θυμίζει τριτοκοσμική χώρα παρά Αυτοκρατορία!
